Evlilikten emin olmak

Benim için belli kriterler vardı. Karakteri,işi,ailesi,davranışları,hayata bakışı.. mesela kolay sinirlenip sinirlenmemesi,insanlara karşı davranışı,cömertliği,kibarlığı,stresli anlardaki tavrı gibi. Eğer bunlar olumsuz olsaydı asla evlenmezdim. Yeni mezun bir mühendisti ,hiçbir birikimi yoktu ama çalışkandı. Evine ,çocuklarına bakabilecek,sahip çıkacak bir karakterdeydi. Maddi hiçbir şey talep etmedim evlenirken. Pırlantalı falan da bir evlilik teklifi olmadı. Ama beni çok mutlu edeceğine,durumlar düzelince her istediğimi yapacağına,ona güvenle sırtımı yaslayabileceğime emindim ,evlendim. Çok şükür yanıltmadı da beni. Sadece 2 sene önce çok sıkıntılı bir süreç geçirmiştik ama geçti gitti çok şükür. Allah herkesin gönlüne göre versin.
 
Merhabalar kızlar sevdiğiniz kişiyle evlenirken nasıl emin oldunuz , kriterleriniz nelerdi çok kararsızım ben lütfen akıl verin

Tek kriterim nefes almasi :KK49:

Ben bana katlanabilecek yeryuzunde baska erkek tanimiyorum sanirim kaprisli degilim ama mukemmeliyetçiyimdir. Inatçiyimdir. Daginigim. Keyifciyim vs vs vs...

Bi yerde okumuştum hayatta güzel şeyler hep istedigin icin gelir , kötü şeylerde korktugunuz icin.

Ben hic dsunmedim şöyle olsun boyle olsun diye. Allah gonlune gore verir derler ya aslinda oyle oluyor.
 
Çok düşündüm nisan evresinden sonra. Nasıl karar verdim?erken miydi? Neden bu adam? Pişman olur muyum? Gibi sorular ve binlercesi. Sonra baktım adam sadece benim için uğraşıyor, didiniyor. Ailesine düşkün, evine bağlı.. hem koca olur hem de çok güzel baba olur dedim evlendim. Çok şükür henüz yavrumuzu kucağımıza almadık ama her an yanimda destekti. O bulanti yasadigim anlarda ki desteği bile yetti bana.
 
Üniversite mezunu olması ve aynı dine inanıyor olmak(hatta aynı mezhep) bu tanışma kriterimdi,okuduğu bölüm itibariyle de iyi bir bölüm olmalıydı çünkü uzun vadede işsiz kalmamalıydı, fen edebiyatta okurdum ordakiler öğrenilmiş çaresizlik içindeydi geleceğe dair ben güçlü erkek severim,saygı duymam lazım,kaygılı insan soğutur beni,kendi fakültemdekilere o gözle bakmadım bile,bu saydığım özellikler var diye eşimle görüşmeye başlamıştık.

Sonrasında gerçekten çok aşık oldum ama atanmadan onun şehrine yerleşmedim,ailesiyle birlikte oturmaya o kafayla sağlam itiraz ettim,yani gerçekten çok sevdim ama biraz da sevildiğime fazlasıyla güvendiğim için sanırım belirli konularda tavrımı çok net koydum. Önce işimi ayarlayıp öyle gelmeyi kabul etmem onu aslında rahatsız etti çümkü gizli romantiklerdendir ama onun için oturup deli gibi kpssye çalıştım resmen bu emeği görmesini sağladım. O da evlilik sürecinde benim ailemin maddi manevi kaprisleriyle çok uğraştı o arada çok daha emin oldum.

Aşıktım ama gözü kara olmadım çünkü benim babam “Yeri geldiğinde babana bile güvenmeyeceksin” diye diye büyüttü beni. Kendisi öksüz yetim kalmış hayatta hep çalışması gerekmiş o yüzden olgun bi kadın olarak başladım hayata,hala eşimi çok severim ama evlilik içinde bile yalnız kalabileceğimin hesabını yaparak adımlar atarım eşimle de paylaşırım neyi niye yaptığımı bilir en yakın arkadaşım olduğu için de destekler. Ben harmanlanmış bi aşk mantık evliliğinden yanayım.
 
Birinde ergen asiktim digerinde hem asik hem mantikli hem kati kurallari olan hem hayir diyen hem istediğimden emindim.
 
ilk evliliginden sonra bosanmis ardindan su anda ikinci evliliginde (henuz yeniyiz ama olsun) COK mutlu olan biri olaraktan soyle diyebilirim. evlenirken 3 seye dikkat etmek gerekiyormus:
1. duygularimiz
2. mantigimiz
3. bilinc alti hissi

ilk evliligim mantigima sigiyordu, gayet asiktimda, ama gelgelelimki icimde derinlerde bir yerlerde evlenme karari verdigimizde biseylerin yanlis oldugunu kesinlikle biliyordum. o hissi bastirdim cunku asiktim ve mantiken evlenmemem icin bir sebeb yoktu. icindeki o hissi yok saymamak cok onemliymis.

kendimce boyle bir sonuca vardim ayrildiktan sonra. ikinci evliligimde ise hic bir tane tereddut bile yasamadim evlilige karar verdigimde. kendimdende ondanda aramizdaki ask sevgi saygidanda emindim cunku. simdiye kadar hicbir gun bile 'acaba' hissine kapilmadim ama dedimya; cok basindayiz. Insallah daim olur.

Dogru karar vermek onemli. sagduyun duygularin ve mantigin kadar 'uyanik' olmali bence. ailenin fikrini hice sayma ayrica.
mutluluklar dilerim:))
Ne güzel Allah mesut etsin.. bende suan bosanma asamasindayim kendimi cok kullanilmis hissediyorum ve beni artik böyle bosanmis olarak artik biri istermi ki düsüncesi icimi kemiriyor..
 
hiç krıterım olmadı sevdık evlenduk.mutluyuz.
 
Ben 6 yıl beklettim çok tecrübeliyim :) 1.Alışverişe çıktım 2.Restauranta gittim ve yemek yemesini,garsona hitap edişi dahil pek çok şeyi inceledim.3.Ailesi ile tanıştığımda onlara karşı çok saygılı ve sabırlı olduğuna şahit oldum (babası sürekli tavla oynamak ister hep yener yener ama yine de o bırakana kadar durmadan oynar asla ben sıkıldım yoruldum demez,onları kırıcı hiçbir söz etmez)4.Herzaman nazik davranır hep beni düşünürdü(O yıllarda üniv yi kazanayım diye dgs sınavı o askerde olmasına ve telefon için müsait olmasına rağmen ben ders çalışayım diye telefonunu kapatırdı tamamen.BEn dgs yi kazandım ve üniv ye geçiş yaptım 4 yıl da üniv.yi kazanmamı beklemişti.O başka şehirde ben başka şehirdeydim.5.Asla el -kol hareketi yapmazdı ve çocukları çok severdi.6.Çok defa kızdırmama rağmen (özellikle) asla küfretmezdi ve ayrılalım lafı hiç aramızda geçmedi toplamda 17 yıldır tanıyorum .11 yıllık evliyim
Eşinizin burcu nedir çok merak ettim ?
 
Üniversite mezunu olması ve aynı dine inanıyor olmak(hatta aynı mezhep) bu tanışma kriterimdi,okuduğu bölüm itibariyle de iyi bir bölüm olmalıydı çünkü uzun vadede işsiz kalmamalıydı, fen edebiyatta okurdum ordakiler öğrenilmiş çaresizlik içindeydi geleceğe dair ben güçlü erkek severim,saygı duymam lazım,kaygılı insan soğutur beni,kendi fakültemdekilere o gözle bakmadım bile,bu saydığım özellikler var diye eşimle görüşmeye başlamıştık.
Baya sevgi dolu bir şekilde başlamış;)
 
Tek kriterim nefes almasi :KK49:

Ben bana katlanabilecek yeryuzunde baska erkek tanimiyorum sanirim kaprisli degilim ama mukemmeliyetçiyimdir. Inatçiyimdir. Daginigim. Keyifciyim vs vs vs...

Bi yerde okumuştum hayatta güzel şeyler hep istedigin icin gelir , kötü şeylerde korktugunuz icin.

Ben hic dsunmedim şöyle olsun boyle olsun diye. Allah gonlune gore verir derler ya aslinda oyle oluyor.

Guzel olan seyler gelmedi hic bir seyden de korkmazdim polyanna gibiydim ama karamsar arkadaslarimin istekleri oldu korktuklari olmadi benim aklima gelmeyen seyler geldi :)
 
Hayata ayni pencereden mi bakiyorum , aile kavrami ikimiz icinde ayni mi , degerlerimiz , inanclarimiz ayni mi ,
ortak zevklerimiz var mi ,
sabahlara kadar konusmaktan keyif aliyor muyum
Derdim oldugunda kendi derdiymis gibi ilgileniyor mu
Benimle sessizligi paylasabiliyor mu
Cocuklara karsi tavri ne ( bu kistas benim icin en onemlisiydi oglum oldugu icin)
Ofkelendiginde tepkisini nasil gosteriyor
Anlayisli mi
Saygili mi
Ozgurlugume mudahale eder mi
Ev islerinden anlar mi
Hayati musterek gorup uzerine duseni yapar mi

Tum bu sorularin cevabi evet oldugunda evlendim kocamla :)
 
Yalancı bir insan için konu mu açılır ya? Sürekli yalan söyleyen biri için 24 saati mi bile ayırmam, evlenmeyi düşünmek ne alaka?
 
İlk 1 yılda karar verilir zaten önce aşk sonra mantık bunlar tutarsa sevgi doğuyor doğmasa da bitiyor. Sevgi olunca da evlilik isteniyor haliyle:KK28:
 
Öncesinde arkadaştık hiçbirşey hissetmiyordum. 2-3 sene kadar arkadasım oldu. Sonra bir baktım çok güvenmeye başladım yani o kadar yakındık ki sevgilimle küssem gelip ona anlatıyordum. Onunda hayatında biri vardı. O dönemler. Sonra ayrıldı bende ayrıldım hayatındaki kişi beni Bıraktı desem daha doğru olur. Sonra zamsn gecti bizimki Gönül ilişkisine döndü. Ve ardından evlenme teklifi. Sonrasında 2,5 sene sonra evlendik 3 senedir de Evliyim. Kendiliğinden böyle gelişti olaylar.
 
Back
X