Yorumlar harici sadece konuyu okudum. Salondan mutfağa gelince bile güzel sözler eşim. Kalabalık bir yerde olsak ve göremezse beni, arar bulur, bir el sallar gider. Çocuğum yok, iki depresyona sokan kürtajım var, ağır süreclerden geçtik. (sakın yanlış anlamayın, övmek için söylemiyorum)
Ben de 2 haftadır, flört edelim, o heyecanı özledim diye, resmen başını yiyorum. Benim heyecanım aynı diye anlatmaya başlıyor yarım saat, ikna oluyorum. 5 dakika geçmeden yine başlıyorum. Görünce esimi, böyle içimin kıpır kıpır olduğu duyguyu özledim ama çözemedik henüz.
Yıllar önce bir arkadaş evlilik terapistine gitmişti. Tabi onlar farkli sebeplerle gitmişlerdi. Terapist ödev vermiş. Kız annesinin evinde, eşi kendi evinde, belli saatlerde program yapıp bulusuyorlardi falan, eski duyguları hatırlayıp, ozlesinler diye.