Selam kk'nın güzel hanımları. İlk konumu açıyorum, yanlış bir şey yaparsam şimdiden söylüyorum, affedin.
Önce kendimi tanıtayım. Ben 20'li yaşların sonlarına yaklaşmış, işi gücü elinde mesleği olan bir insanım. Erkek arkadaşımla bir seneden fazla bir süredir birlikteyiz ve o artık evlenmek istiyor. Kendisi bazı özellikleri açısından gerçekten iyi bir insan, güzel bir kalbi var. Bana çok sadık. Beni gerçekten el üstünde tutuyor. 3 ay birlikte yaşadık öncesindeki 9 ayda da birlikte yaşıyor gibiydik zaten. Yorgun olduğumda yemeğimi yapar temizliğe her zaman yardım eder, beni sevdiğini ve el üstünde tuttuğunu söyleyebilirim. Yormayan bir insan, istediğim bir şey olursa onu elinden geldiğince yapmaya çalışır. Cinsel hayatımız da harika. Kadınlara çok önem verilen bir ailede büyümüş yani ailesini tanımasam da az çok biliyorum yaşantılarını. Yaptığı şeyleri gözümü boyamak için yapmıyor, karakteri bu. Beni sevdiğini biliyorum ve onu seviyorum.
Bu kadar şeyi bunun için yazmadım tabii gelelim dert kısmına. Bizim dine bakış açımız birbirinden farklı. O evlendikten sonra daha dindar bir hayat yaşamak, dini yaşamın gerekliliklerini yerine getirmek istiyor. Yani bana işini bırak, kapan, evinde otur diyecek bir tip değil tabii ki ama yine de buna göre yaşayacağız hayatımızı. Ben önceden deisttim şimdiyse ondan bağımsız olarak daha ılımlı bakıyorum bazı şeylere. Ama dindar bir yaşamın sonucunda hayatının kısıtlanacağından korkan biriyim. Ben fazlasıyla rahat takılan bir tip oldum bu zamana kadar. Ya yapamazsam, ya ileride pişman olursam diye çok düşünüyorum.
Birbirimizi tanıma şansımız daha fazla yok artık ya bir yola gireceğiz ya da ayrılacağız. Ve ben onu ne kadar istesem de kararsız kalıyorum ya yapamazsam, ya onu mutsuz edersem, ya ben mutsuz olursam diye korkuyorum.
Uzun oldu kusura bakmayın, fikirleriniz benim için önemli, lütfen dini sebeplerle beni yargılamadan yazın. Yalnızca fikirlerinizi merak ediyorum.
Önce kendimi tanıtayım. Ben 20'li yaşların sonlarına yaklaşmış, işi gücü elinde mesleği olan bir insanım. Erkek arkadaşımla bir seneden fazla bir süredir birlikteyiz ve o artık evlenmek istiyor. Kendisi bazı özellikleri açısından gerçekten iyi bir insan, güzel bir kalbi var. Bana çok sadık. Beni gerçekten el üstünde tutuyor. 3 ay birlikte yaşadık öncesindeki 9 ayda da birlikte yaşıyor gibiydik zaten. Yorgun olduğumda yemeğimi yapar temizliğe her zaman yardım eder, beni sevdiğini ve el üstünde tuttuğunu söyleyebilirim. Yormayan bir insan, istediğim bir şey olursa onu elinden geldiğince yapmaya çalışır. Cinsel hayatımız da harika. Kadınlara çok önem verilen bir ailede büyümüş yani ailesini tanımasam da az çok biliyorum yaşantılarını. Yaptığı şeyleri gözümü boyamak için yapmıyor, karakteri bu. Beni sevdiğini biliyorum ve onu seviyorum.
Bu kadar şeyi bunun için yazmadım tabii gelelim dert kısmına. Bizim dine bakış açımız birbirinden farklı. O evlendikten sonra daha dindar bir hayat yaşamak, dini yaşamın gerekliliklerini yerine getirmek istiyor. Yani bana işini bırak, kapan, evinde otur diyecek bir tip değil tabii ki ama yine de buna göre yaşayacağız hayatımızı. Ben önceden deisttim şimdiyse ondan bağımsız olarak daha ılımlı bakıyorum bazı şeylere. Ama dindar bir yaşamın sonucunda hayatının kısıtlanacağından korkan biriyim. Ben fazlasıyla rahat takılan bir tip oldum bu zamana kadar. Ya yapamazsam, ya ileride pişman olursam diye çok düşünüyorum.
Birbirimizi tanıma şansımız daha fazla yok artık ya bir yola gireceğiz ya da ayrılacağız. Ve ben onu ne kadar istesem de kararsız kalıyorum ya yapamazsam, ya onu mutsuz edersem, ya ben mutsuz olursam diye korkuyorum.
Uzun oldu kusura bakmayın, fikirleriniz benim için önemli, lütfen dini sebeplerle beni yargılamadan yazın. Yalnızca fikirlerinizi merak ediyorum.