Faydaları yok yorumları var

karamelcikolata .!.:

İyi akşamlar. Uzun zamandır beni hem üzen hem yoran bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum. Bir tane çocuğum var iki yaşında. Tek başıma büyüttüm kimseden en ufak bir destek dahi görmedim. Hem ev işi hem bebek hem yalnızlık hepsiyle bir başıma mücadele ettim. Salgın hastalıklar ekonomik durumlar vs derken her zorluğu eşimle bir başımıza aştık. Fakat insanların karşıma geçip çocuğum hakkında yorum yapmasına tahammül edemiyorum. Sürekli bir yorum. Bebeğim yemek konusunda zor bir bebek kilosu çok yok henüz konuşmuyor tam olarak. İnsanlarda açık buldukları her noktadan yürüyorlar. Şunu yedir bunu içir, şöyle yap konuşsun, böyle davran vs vs... bitmiyor. Bu doğduğu günden başladı alakalı alakasız bir kusur bulma çabaları.Herkes bişeyler söyledi durdu doğduğundan beri. Ama kimse sen nasılsın demedi. Yorulmuşsundur bir saat bakayımda sen uyu demedi. Yemeğini yapabildin mi bu gün de gel bende ye demedi. Moralin nasıl gel sohbet edelim iyi gelir demedi. Ama haddi olmadığı halde her türlü yorumu yaptı etti herkes. Yolda, hastanede, parkta vs rastladığım her insandan alakalı alakasız nasihat yorum duydum. Ama en ufak bir destek dahi göremdim. Aksine herkesde benden bir şeyler bekledi. Bu konu beni çok yıprattı bu aralar. Sizler böyle durumlar karşısında ne tepki veriyorsunuz. Takma diyeceksiniz belki ama oda benim için pek mümkün değil takıyorum illaki. Ne yapmam gerek ne düşünmem gerek hiç bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

karamelcikolata .!.:

İyi akşamlar. Uzun zamandır beni hem üzen hem yoran bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum. Bir tane çocuğum var iki yaşında. Tek başıma büyüttüm kimseden en ufak bir destek dahi görmedim. Hem ev işi hem bebek hem yalnızlık hepsiyle bir başıma mücadele ettim. Salgın hastalıklar ekonomik durumlar vs derken her zorluğu eşimle bir başımıza aştık. Fakat insanların karşıma geçip çocuğum hakkında yorum yapmasına tahammül edemiyorum. Sürekli bir yorum. Bebeğim yemek konusunda zor bir bebek kilosu çok yok henüz konuşmuyor tam olarak. İnsanlarda açık buldukları her noktadan yürüyorlar. Şunu yedir bunu içir, şöyle yap konuşsun, böyle davran vs vs... bitmiyor. Bu doğduğu günden başladı alakalı alakasız bir kusur bulma çabaları.Herkes bişeyler söyledi durdu doğduğundan beri. Ama kimse sen nasılsın demedi. Yorulmuşsundur bir saat bakayımda sen uyu demedi. Yemeğini yapabildin mi bu gün de gel bende ye demedi. Moralin nasıl gel sohbet edelim iyi gelir demedi. Ama haddi olmadığı halde her türlü yorumu yaptı etti herkes. Yolda, hastanede, parkta vs rastladığım her insandan alakalı alakasız nasihat yorum duydum. Ama en ufak bir destek dahi göremdim. Aksine herkesde benden bir şeyler bekledi. Bu konu beni çok yıprattı bu aralar. Sizler böyle durumlar karşısında ne tepki veriyorsunuz. Takma diyeceksiniz belki ama oda benim için pek mümkün değil takıyorum illaki. Ne yapmam gerek ne düşünmem gerek hiç bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

karamelcikolata .!.:

İyi akşamlar. Uzun zamandır beni hem üzen hem yoran bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum. Bir tane çocuğum var iki yaşında. Tek başıma büyüttüm kimseden en ufak bir destek dahi görmedim. Hem ev işi hem bebek hem yalnızlık hepsiyle bir başıma mücadele ettim. Salgın hastalıklar ekonomik durumlar vs derken her zorluğu eşimle bir başımıza aştık. Fakat insanların karşıma geçip çocuğum hakkında yorum yapmasına tahammül edemiyorum. Sürekli bir yorum. Bebeğim yemek konusunda zor bir bebek kilosu çok yok henüz konuşmuyor tam olarak. İnsanlarda açık buldukları her noktadan yürüyorlar. Şunu yedir bunu içir, şöyle yap konuşsun, böyle davran vs vs... bitmiyor. Bu doğduğu günden başladı alakalı alakasız bir kusur bulma çabaları.Herkes bişeyler söyledi durdu doğduğundan beri. Ama kimse sen nasılsın demedi. Yorulmuşsundur bir saat bakayımda sen uyu demedi. Yemeğini yapabildin mi bu gün de gel bende ye demedi. Moralin nasıl gel sohbet edelim iyi gelir demedi. Ama haddi olmadığı halde her türlü yorumu yaptı etti herkes. Yolda, hastanede, parkta vs rastladığım her insandan alakalı alakasız nasihat yorum duydum. Ama en ufak bir destek dahi göremdim. Aksine herkesde benden bir şeyler bekledi. Bu konu beni çok yıprattı bu aralar. Sizler böyle durumlar karşısında ne tepki veriyorsunuz. Takma diyeceksiniz belki ama oda benim için pek mümkün değil takıyorum illaki. Ne yapmam gerek ne düşünmem gerek hiç bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

karamelcikolata .!.:

İyi akşamlar. Uzun zamandır beni hem üzen hem yoran bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum. Bir tane çocuğum var iki yaşında. Tek başıma büyüttüm kimseden en ufak bir destek dahi görmedim. Hem ev işi hem bebek hem yalnızlık hepsiyle bir başıma mücadele ettim. Salgın hastalıklar ekonomik durumlar vs derken her zorluğu eşimle bir başımıza aştık. Fakat insanların karşıma geçip çocuğum hakkında yorum yapmasına tahammül edemiyorum. Sürekli bir yorum. Bebeğim yemek konusunda zor bir bebek kilosu çok yok henüz konuşmuyor tam olarak. İnsanlarda açık buldukları her noktadan yürüyorlar. Şunu yedir bunu içir, şöyle yap konuşsun, böyle davran vs vs... bitmiyor. Bu doğduğu günden başladı alakalı alakasız bir kusur bulma çabaları.Herkes bişeyler söyledi durdu doğduğundan beri. Ama kimse sen nasılsın demedi. Yorulmuşsundur bir saat bakayımda sen uyu demedi. Yemeğini yapabildin mi bu gün de gel bende ye demedi. Moralin nasıl gel sohbet edelim iyi gelir demedi. Ama haddi olmadığı halde her türlü yorumu yaptı etti herkes. Yolda, hastanede, parkta vs rastladığım her insandan alakalı alakasız nasihat yorum duydum. Ama en ufak bir destek dahi göremdim. Aksine herkesde benden bir şeyler bekledi. Bu konu beni çok yıprattı bu aralar. Sizler böyle durumlar karşısında ne tepki veriyorsunuz. Takma diyeceksiniz belki ama oda benim için pek mümkün değil takıyorum illaki. Ne yapmam gerek ne düşünmem gerek hiç bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

karamelcikolata .!.:

İyi akşamlar. Uzun zamandır beni hem üzen hem yoran bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum. Bir tane çocuğum var iki yaşında. Tek başıma büyüttüm kimseden en ufak bir destek dahi görmedim. Hem ev işi hem bebek hem yalnızlık hepsiyle bir başıma mücadele ettim. Salgın hastalıklar ekonomik durumlar vs derken her zorluğu eşimle bir başımıza aştık. Fakat insanların karşıma geçip çocuğum hakkında yorum yapmasına tahammül edemiyorum. Sürekli bir yorum. Bebeğim yemek konusunda zor bir bebek kilosu çok yok henüz konuşmuyor tam olarak. İnsanlarda açık buldukları her noktadan yürüyorlar. Şunu yedir bunu içir, şöyle yap konuşsun, böyle davran vs vs... bitmiyor. Bu doğduğu günden başladı alakalı alakasız bir kusur bulma çabaları.Herkes bişeyler söyledi durdu doğduğundan beri. Ama kimse sen nasılsın demedi. Yorulmuşsundur bir saat bakayımda sen uyu demedi. Yemeğini yapabildin mi bu gün de gel bende ye demedi. Moralin nasıl gel sohbet edelim iyi gelir demedi. Ama haddi olmadığı halde her türlü yorumu yaptı etti herkes. Yolda, hastanede, parkta vs rastladığım her insandan alakalı alakasız nasihat yorum duydum. Ama en ufak bir destek dahi göremdim. Aksine herkesde benden bir şeyler bekledi. Bu konu beni çok yıprattı bu aralar. Sizler böyle durumlar karşısında ne tepki veriyorsunuz. Takma diyeceksiniz belki ama oda benim için pek mümkün değil takıyorum illaki. Ne yapmam gerek ne düşünmem gerek hiç bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

karamelcikolata .!.:

İyi akşamlar. Uzun zamandır beni hem üzen hem yoran bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum. Bir tane çocuğum var iki yaşında. Tek başıma büyüttüm kimseden en ufak bir destek dahi görmedim. Hem ev işi hem bebek hem yalnızlık hepsiyle bir başıma mücadele ettim. Salgın hastalıklar ekonomik durumlar vs derken her zorluğu eşimle bir başımıza aştık. Fakat insanların karşıma geçip çocuğum hakkında yorum yapmasına tahammül edemiyorum. Sürekli bir yorum. Bebeğim yemek konusunda zor bir bebek kilosu çok yok henüz konuşmuyor tam olarak. İnsanlarda açık buldukları her noktadan yürüyorlar. Şunu yedir bunu içir, şöyle yap konuşsun, böyle davran vs vs... bitmiyor. Bu doğduğu günden başladı alakalı alakasız bir kusur bulma çabaları.Herkes bişeyler söyledi durdu doğduğundan beri. Ama kimse sen nasılsın demedi. Yorulmuşsundur bir saat bakayımda sen uyu demedi. Yemeğini yapabildin mi bu gün de gel bende ye demedi. Moralin nasıl gel sohbet edelim iyi gelir demedi. Ama haddi olmadığı halde her türlü yorumu yaptı etti herkes. Yolda, hastanede, parkta vs rastladığım her insandan alakalı alakasız nasihat yorum duydum. Ama en ufak bir destek dahi göremdim. Aksine herkesde benden bir şeyler bekledi. Bu konu beni çok yıprattı bu aralar. Sizler böyle durumlar karşısında ne tepki veriyorsunuz. Takma diyeceksiniz belki ama oda benim için pek mümkün değil takıyorum illaki. Ne yapmam gerek ne düşünmem gerek hiç bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

eylulcmre .!.:

Bana da teyzesine bakınca belli oluyor neden zayıf olduğu dedi. İyice canım sıkıldı, ne yapalım, yiyip yiyip yürüyemez hale mi gelelim dedim. O kadar bozuldu ki. Ama benim yağlarım eridi.

Genişletmek için tıkla...