Fazla mütevazı olma durumumu nasıl değiştirebilirim?

Aha sanki beni anlatmışsınız. Bir kitapta okumuştum, sanırım aşkım kapışmak'ın kitabiydi. Orda diyor ki iltifat duyduğunuzda mütevazı davranıp kendinizi veya eyleminizi önemsiz göstereceginize sadece dik durup "teşekkür ederim" diyin.
Bende sizin gibiydim, evet tsk ederim diyince kendimi egolu hissedecekmisim gibi korktuğumdan yok yaa abartilcak bisey yok diyordum. Vasıfsız vasat insanlarda benim yanımda kendilerini överek asla toz kondurmazlardi. Yinede konuyu takipteyim xD
En azında ezilip büzülmeden dik durup teşekkür ederim diyeyim haklısın :)
 
Mütevazilik bir erdemdir
Günümüz insanı bunu algılayamayacak kadar cahil işte
Mütevazi olmayı ezik olmak olarak algılar
Sessiz kibar olursan tepene biner sesi çıkmıyor diye
Değmeyecek insanlara mütevazi olamam
Zaten anlamıyorlar
 
ay niye yaptiginiz guzel seyleri kucumsuyorsunuz,
sozcukler insani etkiler,
eh yapiyoruz iste bir seyler dediginiz ise kendinizi cok veremezsiniz zaten.

ayrica kendini oven insanlar iticidir denmis, buna da katilmiyorum,
kendini bos yere oven insan evet iticidir de, altini dolduruyorsa, ben sunlari sunlari yaptim, su sorunlarin ustesinden geldim diyorsa neden itici olsun ki.

ben boyle gun gormus yaslilarla konusmayi inanilmaz severim, onlar anlatsin ben dinleyeyim.
ben de yaslaninca kismetse anlatirim bol bol oh ne guzel,
ne diyecegim ya, aman oyle yasadik iste mi diyecegim...

ayrica sohbetin keyfi de cikmaz ki boyle,
hep boyle kendi fikrini saklamalar, gozler yerlerde falan,

konu actiniz diye soyluyorum, bence biraz atin bu durumu uzerinizden.
İşte nasıl atayım? Ne yapayım nerden başlayayım?
Valla dediğiniz gibiyim hemen hemen :/
 
Mütevazilik bir erdemdir
Günümüz insanı bunu algılayamayacak kadar cahil işte
Mütevazi olmayı ezik olmak olarak algılar
Sessiz kibar olursan tepene biner sesi çıkmıyor diye
Değmeyecek insanlara mütevazi olamam
Zaten anlamıyorlar
İstisnalar dışında çok tantana yapan çok biliyormuş gibi duruyor.
 
İşte nasıl atayım? Ne yapayım nerden başlayayım?
Valla dediğiniz gibiyim hemen hemen :/

Bir kac mesajinizda kendinizi ifade etmede zorlandiginizi yazmissiniz,
bunu ancak okuyarak kendinizi gelistirerek yaparsiniz, bir de tabi ki denemeler yapmak onemli.
Yani istemeseniz bile kendinizi biraz zorlayarak acabilirsiniz.
Atiyorum is yerinde bir etkinlik organize edilecek, siz organize edin, herkesle konusursunuz mesela.

ya da ev hanimisiniz, davetler verin, boyle boyle kendinizi aktif olmaya zorlayin.
Birden olmasa da yavas yavas daha acik olursunuz.

ya da cok utangacsaniz bakis acinizi degistirmeye calisin.
Ben de utangacimdir ama ozellikle is konusunda utangacligim yok mesela, o da yine uzerine calisarak oldu,
sacma bile gelse dusundugum soylemeye calisiyorum.
genel su prensiple davranmaya calisiyorum: insaniz, hata yapariz, sacmalariz yeri gelir, modumuz dusuktur algimiz dusuktur o gun, baskasinin kisa surede kaptigini biz uzun surede kapariz, olur yani boyle seyler, bunlar normal. Boyle dusununce utangaclik azaliyor.
 
Evet fazla mütevazıyım. Biri benimle ilgili beğendiğini belirten bişey desin hafif gülümseyip yere doğru falan bakarım bazen o derece ya da evet deyip geçerim. Bazen arkadaş ortamındaysak 'yapıyoruz işte bişeyler' deyip önemsiz bişeymiş gibi geçiştiririm konuyu. Aslında övülmeyi herkes kadar severim içten içe. İyi bişeyimi çok nadir anlatırım kendiliğinden, onu da dalgaya vurarak yaparım onun da bi anlamı olmaz.
Genel olarak konuşmayı değil de dinlemeyi severim. Ama kafa dengi arkadaşlarla baya konuşurum. Özgüvenim pek yüksek sayılmaz.
Şimdi bu da dert mi ama dert ettim. Çünkü bazen bu kadar aşırı olunca vasatmışım gibi algılanıyorum ya da sanki söylenilen küçücük bişey de olsa onu bile bilmiyomuşum da öğretilesi, akıl verilesi, tavsiye verilesi bi durumum varmış gibi görünüyorum galiba :/ Hiç hoşuma gitmiyo bu. Ama düzeltemiyorum da kendimi. Onu ben de biliyorum, hatta belki senden daha iyi biliyorum mesajı vermek istiyorum, kendimi iyi ifade edebilmek istiyorum.
Evet corona dönemi ev çevremde genel olarak kendini minik minik övmeyi seven insanlar var, sürekli evde düşün düşün bunu dert ettim kendime.
Nasıl yapayım da aşayım kendimi?
Karşımdakini övsem ve bana böyle cevap verse bozulurum açıkçası. Mütevazi değilsiniz bence
 
Bir kac mesajinizda kendinizi ifade etmede zorlandiginizi yazmissiniz,
bunu ancak okuyarak kendinizi gelistirerek yaparsiniz, bir de tabi ki denemeler yapmak onemli.
Yani istemeseniz bile kendinizi biraz zorlayarak acabilirsiniz.
Atiyorum is yerinde bir etkinlik organize edilecek, siz organize edin, herkesle konusursunuz mesela.

ya da ev hanimisiniz, davetler verin, boyle boyle kendinizi aktif olmaya zorlayin.
Birden olmasa da yavas yavas daha acik olursunuz.

ya da cok utangacsaniz bakis acinizi degistirmeye calisin.
Ben de utangacimdir ama ozellikle is konusunda utangacligim yok mesela, o da yine uzerine calisarak oldu,
sacma bile gelse dusundugum soylemeye calisiyorum.
genel su prensiple davranmaya calisiyorum: insaniz, hata yapariz, sacmalariz yeri gelir, modumuz dusuktur algimiz dusuktur o gun, baskasinin kisa surede kaptigini biz uzun surede kapariz, olur yani boyle seyler, bunlar normal. Boyle dusununce utangaclik azaliyor.
Teşekkürler. Düşündüğümü söylemeye zorlayayım kendimi o zaman. Başta kasmaktan dilim dolaşsa da alışırım heralde dediğiniz gibi.
 
Tam diyecektim ki nazar değer gibi sözlerle mi büyüdünüz diye baktım aile geçmişinizde bol nazar ifadesi var 🧿. Eğer ortada dönen konuya, başarınıza, aldığınız eve, mobilyaya yorum yapar ve iş, uğraş ya da huzurunuz bozulursa diye düşünüp dile getirmeye çekiniyor olabilirsiniz. Bu bilinç altında otomatik gerçekleşiyor muhtemelen. Övülme, bir şeyin güzeline sahip olma, o işi en iyi yapanlardan biri olma, o anda mükemmel iş çıkarma gibi bir durumda içe kapanıyorsunuz herhalde. Olurda çok konuşursam, konuşulursa sahip olduğum şey ellerimden kayıp gider mi? gibi bir iç güvensizlik taşıyor olabilirsiniz. Nazara inanan bir insanım ama bir inancın, düşüncenin aşırısı da insana büyük zararlar verir. Birkaç kere zorlayın ve bir olayla ilgili kendinizden aşırıya kaçıp bahsedin. Zamanla birşey olmadığını gördükçe kafanızdaki kalıpları kıracaksınız merak etmeyin. O zaman daha rahat sevdiğiniz, becerildiğiniz şeyleri ifade edeceğinize inanıyorum.
 
Bence cok da mutevazi sayilmazsiniz.

Ben bana biri guzel birsey dediginde kendimi kotuluyorum direkt.benim kadar vahim durumda degilsiniz en azindan🙄
bende öyleyim , yok ya , yok be , aman öylesine işte falan böyle geçiştiriyorum kötülüyorum, biri beni övdüğünde ya da yaptığım bişeyi övdüğünde en fazla teşekkür ederim diyorum bu kadar
 
Evet fazla mütevazıyım. Biri benimle ilgili beğendiğini belirten bişey desin hafif gülümseyip yere doğru falan bakarım bazen o derece ya da evet deyip geçerim. Bazen arkadaş ortamındaysak 'yapıyoruz işte bişeyler' deyip önemsiz bişeymiş gibi geçiştiririm konuyu. Aslında övülmeyi herkes kadar severim içten içe. İyi bişeyimi çok nadir anlatırım kendiliğinden, onu da dalgaya vurarak yaparım onun da bi anlamı olmaz.
Genel olarak konuşmayı değil de dinlemeyi severim. Ama kafa dengi arkadaşlarla baya konuşurum. Özgüvenim pek yüksek sayılmaz.
Şimdi bu da dert mi ama dert ettim. Çünkü bazen bu kadar aşırı olunca vasatmışım gibi algılanıyorum ya da sanki söylenilen küçücük bişey de olsa onu bile bilmiyomuşum da öğretilesi, akıl verilesi, tavsiye verilesi bi durumum varmış gibi görünüyorum galiba :/ Hiç hoşuma gitmiyo bu. Ama düzeltemiyorum da kendimi. Onu ben de biliyorum, hatta belki senden daha iyi biliyorum mesajı vermek istiyorum, kendimi iyi ifade edebilmek istiyorum.
Evet corona dönemi ev çevremde genel olarak kendini minik minik övmeyi seven insanlar var, sürekli evde düşün düşün bunu dert ettim kendime.
Nasıl yapayım da aşayım kendimi?
Sen hic kuyumcunun bağırdığını duydun mu? Mali iyi olan bagirmaz. ;)
 
Zaten biri ovgu dolu cumle kurdugunda tesekkur etmek yeterli.ustune insan kendini ovunce cok kotu oluyor.

ben mesela kimsenın beni övmesine gerek kalmadan ben kendimi överim hemde öyle böyle değil :KK53::KK70::KK70::confused:

ne yapayım seviyorum kendimi birde çok güzelim:KK37::confused: mecbur yaniiiii
 
Normal olan sizsiniz bence. Bizim ülkede normal insan olmak özgüvensizlik olarak algılanıyor. İlla birilerini ezip kendimizi üste çıkaracağız özgüven kanıtlamak için. Birtakım işler başarıp layığıyla yaptığınız şeyler varsa, kendinizi ifade edebiliyorsanız ve birilerinin maşası değilseniz gayet de özgüvenlisinizdir. Bazen kavramların içinde çok kaybolup kendimizde sorun aramaya başlıyoruz bu yanlış geliyor bana.
 
Back
X