Evet fazla mütevazıyım. Biri benimle ilgili beğendiğini belirten bişey desin hafif gülümseyip yere doğru falan bakarım bazen o derece ya da evet deyip geçerim. Bazen arkadaş ortamındaysak 'yapıyoruz işte bişeyler' deyip önemsiz bişeymiş gibi geçiştiririm konuyu. Aslında övülmeyi herkes kadar severim içten içe. İyi bişeyimi çok nadir anlatırım kendiliğinden, onu da dalgaya vurarak yaparım onun da bi anlamı olmaz.
Genel olarak konuşmayı değil de dinlemeyi severim. Ama kafa dengi arkadaşlarla baya konuşurum. Özgüvenim pek yüksek sayılmaz.
Şimdi bu da dert mi ama dert ettim. Çünkü bazen bu kadar aşırı olunca vasatmışım gibi algılanıyorum ya da sanki söylenilen küçücük bişey de olsa onu bile bilmiyomuşum da öğretilesi, akıl verilesi, tavsiye verilesi bi durumum varmış gibi görünüyorum galiba :/ Hiç hoşuma gitmiyo bu. Ama düzeltemiyorum da kendimi. Onu ben de biliyorum, hatta belki senden daha iyi biliyorum mesajı vermek istiyorum, kendimi iyi ifade edebilmek istiyorum.
Evet corona dönemi ev çevremde genel olarak kendini minik minik övmeyi seven insanlar var, sürekli evde düşün düşün bunu dert ettim kendime.
Nasıl yapayım da aşayım kendimi?
mecbur yaniiiii
