Kızlar Merhaba, benim içimi kemiren bu sorunu sizle paylaşmak istiyorum. Sizin söylecekleriniz benim için çok kıymetli. Bundan yaklaşık 8-9 yıl önce yani ben 19-20 yaşlarındayken eski iş yerimde bir kız vardı onunda arkadaşı vardı kız hamileydi ve eşini trafik kazasında kaybetti. İnanılmaz çok üzüldüm. Kızda çok üzülmüştür eminim. Sonrasında 6 ay sonra kadar kız gülüp eğlenmeye başlamıştır. Buraya kadar eee ne var bunda diyorsunuz eminim. Ama o zamanlar acaba kızın arkasından konuşmuşmuyumdur diye kemiriyorum kendimi. Şuan tabi ki pişmanım sonuçta herkesin acısı ve acısını yaşama şekli farklı bunu şimdi ki yaşımda söylüyorum. Sonra o kız evlenmiş diye duydum kendi hayatına bakıyordur Allah herkesi mutlu etsin. Ama şimdi diyorum ya ben de hamile kalırsam ve Allah’ım sen koru eşime bir şey olursa. Bu psikolojiden kurtulamıyorum. Bebek istesem bile aklıma bu geliyor ve vazgeçiyorum. Ne yapmalı bilmiyorum. Ne yapmalıyım kızlar ? İçim daralıyor sürekli…