Merhaba Kızlar, Benim yaklaşık 15 yaşlarında bir muhabbet kuşum var.Bana geldiğinde o da ben de küçüktük beraber büyüdük.Bana, benim sesime, sevgime o kadar alışkın ki.O aramızdaki bağı gerçekten anlatamam.Bir derdim olduğunda belki garip gelecek onunla dertleştim, onun sevgisi ile iyileştim.Evlendim kuşum 1 ay kadar annemlerde kaldı ben sanki onu terketmişçesine kahroldum sonra alıp bana getirdim ayrılmam mümkün değil.Eşimde ona olan düşkünlüğümün çok çok farkında..Kaç sefer hasta oldu soluğu veterinerde aldık ağladım o kadar çok ağladım ki..Şimdi diyeceksiniz enteresan vs.Alt tarafı bir kuş.Arkadaşlar alt tarafı bir kuş değil işte.Şimdi bebeğim olacak.Kv te en başından beri ben evde hayvan istemem yok şöyle yok böyle derdi.Dün akşamda çocuk olunca kuşu gönderirsin evde kuş olmaz vs. dedi.İçimi bu fikir bile yaktı bitirdi.Ben çocuğumu annesi olarak ondan daha çok düşünürüm bende dedimki salonu kullanmıyoruz orada durur kuşumun yeri ayrı çocuğumun yeri ayrı bende dedim.Yok yine itirazlar bir ısrarlar..Yani o da biliyor kuşuma olan düşkünlüğümü te en başından beri benim evimdeki kuşuma karışıyor. Ben kuşumu bırakmak istemiyorum dün akşam çok ağladım.Yani yavruydu büyüttüm besledim 15 yıldır benimle.Ölecekse de benim yanımda ölsün ama onu terkettim diye hissetmesin.Sizce ayrı o da da olmaz mı ? Şimdi hamilelik piskolojisiyle yazıyorum anne olunca farklı düşünürüm ona bir şey diyemem ama tek bildiğim kuşumu da çocuğumu da çok seviyor olduğum.. Çok moralim bozuk inanın.. Eşimde bir şey demedi...