Fikirlerinizi merak ediyorum, doğrusu ne

Paella38

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
29 Mart 2020
78
68
33
Özel ilişkiler açısından hiç istikrarlı olamadığım için çokça kendimi sorguluyorum, yanlış mıyım, anormal miyim, kendimde neyi düzeltmeli ya da yontmalıyım diye..
Üniversitedeyken bir ilişkim oldu 3 yıl sürdü, tek uzun ilişkim bu. Son 5 yılda ise ilişkilerim/flörtlerim benzer şekilde başlıyor, benzer bir gidişatı oluyor, benzer süreler devam ediyor ve hemen hemen aynı şekilde sona eriyor.
Düşünüyorum, karşıma çıkan herkes kötü, sorunlu olamayacağına göre, bende var bir sorun.. Ve bu her ne ise ben bunu değiştirmek istiyorum..

İlişkilerimin en başında, hiç bağlanmam öylede çok sevmem, sadece güzel vakit geçiririz çokta önemli değil sanıyorum, hiç ilk görüşte yada ilk konuşmada birşey hissetmiyorum kimseye karşı. Anca erkek tarafı ilgi ile yaklaşıp benimle konuşursa birşeyler başlıyor.
Sonra yavaş yavaş (çokta yavaş değil aslında 1 aya falan ) bişeyler hissetmeye başlıyorum karşı tarafa. Sonra çok güzel çok mutlu, sanki hayatımın adamını bulmuşum hissini akabindeki 1 ay boyunca yaşıyorum ve bu ilişkinin en tatlı kısmı oluyor.
Sonrasında ise, rahatlığımı kaybediyorum. Ben mi kuruyorum, yoksa gerçekten ters giden şeylerin işareti mi, asla mantıklı düşünebilirken asla cevabını bilemediğim sorular kafamı kurcalıyor.. Kimseye ikinci şans vermedim bugüne kadar. Hoş kimse de istemedi ikinci şansı..
Sadece kafamda 'acaba' diye başlayan bir soru belirdiyse, ve birkaç gün kafamı kurcalıyorsa, kendi kendime gerilerek, ilişkiyi bitiriyorum.
Genelde öncesinde konuşmamış, kavga etmemiş ya da tartışmamış oluyoruz.
Olaylar ayrıntıda farklı olsada tepkiler, ve bitiş şekli hep aynı.
Bende alışkanlık yaptı sanırım artık... Her ilişki bittikten bir süre sonra ise kendime söz veriyorum, bir daha ki sefere nazlı kızlar gibi küseceğim, trip atacağım, kavga edeceğim ama çat diye ağır bir şekilde kökünden kesmeyeceğim sabredeceğim diye.. Sonra yine yok, dayanamıyorum. Pat diye bitiriyorum.. bide engelleyip, adamı hayatımın her noktasından siliyorum. Tabi bu hareketleri yaptığımda özlesemde geri adım atamıyorum atmıyorum. Zaten geri adım atmamak için yapıyorum bu silmeleri falan.

Şimdi belki de yapılan şeye göre değişir diyeceksiniz, hepsini anlatmak uzun sürer ama, alenen yakaladığım bir aldatılma olayı yok(huylanıp içimden 'acaba' dediğim oldu ama evet), küfür hakaret şiddet yok, olamaz zaten yamutlurum. Genelde ilgi azalması hissiyatım, ya da beklediğimi alamamak ile beraber benim gerilmem ve bir söze bir davranışa ya da beni fişekleyen bir 'acaba' da bitirme nedenim.
Bu süreçte belki ilgi azalması konusu benim beklentimi karşılamamasından ötürü hissiyatım olabilir, yada belki birşey yapıyorum heyecan bitiyor gerçekten çekiliyor adamlar ve ben hissediyorum( ama ne yaptığımı bilmiyorum, genel olarak stabil kaldığımı düşünüyorum), yada en başta dediğim gibi belki adamların hepsi sorunlu..

Hayır son 5 ilişkim falan 4-5 ay civarı sürdü aynı hisler aynı son..
Normal mi sizce?
İlişkilerini uzun sürdürebilen kadınlar, nasıl oluyor biraz anlatır mısınız:) ?
Davranış şeklim hakkında değişik fikirleri merak ediyorum, sadece kendi kafamda çözebileceğim birşey değil
Bu arada evet ben biraz detaycıyımdır. Buda yontulması gereken bir nokta sanırım
 
Özel ilişkiler açısından hiç istikrarlı olamadığım için çokça kendimi sorguluyorum, yanlış mıyım, anormal miyim, kendimde neyi düzeltmeli ya da yontmalıyım diye..
Üniversitedeyken bir ilişkim oldu 3 yıl sürdü, tek uzun ilişkim bu. Son 5 yılda ise ilişkilerim/flörtlerim benzer şekilde başlıyor, benzer bir gidişatı oluyor, benzer süreler devam ediyor ve hemen hemen aynı şekilde sona eriyor.
Düşünüyorum, karşıma çıkan herkes kötü, sorunlu olamayacağına göre, bende var bir sorun.. Ve bu her ne ise ben bunu değiştirmek istiyorum..

İlişkilerimin en başında, hiç bağlanmam öylede çok sevmem, sadece güzel vakit geçiririz çokta önemli değil sanıyorum, hiç ilk görüşte yada ilk konuşmada birşey hissetmiyorum kimseye karşı. Anca erkek tarafı ilgi ile yaklaşıp benimle konuşursa birşeyler başlıyor.
Sonra yavaş yavaş (çokta yavaş değil aslında 1 aya falan ) bişeyler hissetmeye başlıyorum karşı tarafa. Sonra çok güzel çok mutlu, sanki hayatımın adamını bulmuşum hissini akabindeki 1 ay boyunca yaşıyorum ve bu ilişkinin en tatlı kısmı oluyor.
Sonrasında ise, rahatlığımı kaybediyorum. Ben mi kuruyorum, yoksa gerçekten ters giden şeylerin işareti mi, asla mantıklı düşünebilirken asla cevabını bilemediğim sorular kafamı kurcalıyor.. Kimseye ikinci şans vermedim bugüne kadar. Hoş kimse de istemedi ikinci şansı..
Sadece kafamda 'acaba' diye başlayan bir soru belirdiyse, ve birkaç gün kafamı kurcalıyorsa, kendi kendime gerilerek, ilişkiyi bitiriyorum.
Genelde öncesinde konuşmamış, kavga etmemiş ya da tartışmamış oluyoruz.
Olaylar ayrıntıda farklı olsada tepkiler, ve bitiş şekli hep aynı.
Bende alışkanlık yaptı sanırım artık... Her ilişki bittikten bir süre sonra ise kendime söz veriyorum, bir daha ki sefere nazlı kızlar gibi küseceğim, trip atacağım, kavga edeceğim ama çat diye ağır bir şekilde kökünden kesmeyeceğim sabredeceğim diye.. Sonra yine yok, dayanamıyorum. Pat diye bitiriyorum.. bide engelleyip, adamı hayatımın her noktasından siliyorum. Tabi bu hareketleri yaptığımda özlesemde geri adım atamıyorum atmıyorum. Zaten geri adım atmamak için yapıyorum bu silmeleri falan.

Şimdi belki de yapılan şeye göre değişir diyeceksiniz, hepsini anlatmak uzun sürer ama, alenen yakaladığım bir aldatılma olayı yok(huylanıp içimden 'acaba' dediğim oldu ama evet), küfür hakaret şiddet yok, olamaz zaten yamutlurum. Genelde ilgi azalması hissiyatım, ya da beklediğimi alamamak ile beraber benim gerilmem ve bir söze bir davranışa ya da beni fişekleyen bir 'acaba' da bitirme nedenim.
Bu süreçte belki ilgi azalması konusu benim beklentimi karşılamamasından ötürü hissiyatım olabilir, yada belki birşey yapıyorum heyecan bitiyor gerçekten çekiliyor adamlar ve ben hissediyorum( ama ne yaptığımı bilmiyorum, genel olarak stabil kaldığımı düşünüyorum), yada en başta dediğim gibi belki adamların hepsi sorunlu..

Hayır son 5 ilişkim falan 4-5 ay civarı sürdü aynı hisler aynı son..
Normal mi sizce?
İlişkilerini uzun sürdürebilen kadınlar, nasıl oluyor biraz anlatır mısınız:) ?
Davranış şeklim hakkında değişik fikirleri merak ediyorum, sadece kendi kafamda çözebileceğim birşey değil
Bu arada evet ben biraz detaycıyımdır. Buda yontulması gereken bir nokta sanırım
Fazla kasıntı ?
Fazla mesafeli ?
Sıkıcı ?
Genel kültürden uzak ? -sohbeti açmayan-
Bulunduğu ortamın lideri olmak isteyen ?
Vs vs
Bi itici özelliğiniz vardır mutlaka ...
 
Hayatınıza aldığınız insanların kişilikleri ve karakterleri ne derece aynıydı peki? Çünkü sadece kendinizi sorumlu görüp kestirip atmışsınız. Ve önemli olan, ilişkiye başlamadan önce isteklerinizi ve nasıl birisi olduğunuzu açık bir şekilde anlatabiliyor musunuz? Ayrıca birden karşınızdakinin üstüne çok düşmeniz ve hayatınızın merkezi yapmanız da problemli bir davranıştır, bunu yapıyor musunuz?
 
Yani sadece bir hatasiyla bir lafiyla iliskiler kestirilip atılamaz.. Bir lafi insani tanimlamaz. Sizin hataniz burada iliskinin geneline odaklanmak yerine sadece o ana odaklaniyorsunuz. Ha kücümseyici,asagilayici bir laf söylemistir sizin fikrinize tam zıt bir sey söylemistir orası ayrı. Ama iliski dedigin inisli cikisli olmalidir bence ilgi azaldı diye pat diye ayrılma olmamalı
 
Hayatınıza aldığınız insanların kişilikleri ve karakterleri ne derece aynıydı peki? Çünkü sadece kendinizi sorumlu görüp kestirip atmışsınız. Ve önemli olan, ilişkiye başlamadan önce isteklerinizi ve nasıl birisi olduğunuzu açık bir şekilde anlatabiliyor musunuz? Ayrıca birden karşınızdakinin üstüne çok düşmeniz ve hayatınızın merkezi yapmanız da problemli bir davranıştır, bunu yapıyor musunuz?
Hep efendi görünümlü, düzgün iş sahibi, özgüvenli. genel olarak benzer özellikler evet..
Bu arada sadece kendimi sorumlu görmüyorum. Ama belkide ben sorumluyumdur diye şüpheleniyorum:). Sadece kendi açımdan anlattım durumu.
İlişkiye başlamadan önce beklentilerimi, ve nasıl biri olduğumu çok konuşmam açıkçası. Bana bişeyler sorumuyorsa karşı taraf. Zamanla ben onu tanımak istiyorum, karşıda ki de beni tanısın..
Bide cidden hiç hiç düşmem karşıdakinin üstüne, kiskanırım, huylanırım gram belli etmem gururdan.. İçimde fırtınalar kopar arada, hiç söylemem, çok önemsediğimi düşünmesin ne oluyo daha 1-2 ayda diye..
Genelde stabil seviyeli kalıyorum
 
Hep efendi görünümlü, düzgün iş sahibi, özgüvenli. genel olarak benzer özellikler evet..
Bu arada sadece kendimi sorumlu görmüyorum. Ama belkide ben sorumluyumdur diye şüpheleniyorum:). Sadece kendi açımdan anlattım durumu.
İlişkiye başlamadan önce beklentilerimi, ve nasıl biri olduğumu çok konuşmam açıkçası. Bana bişeyler sorumuyorsa karşı taraf. Zamanla ben onu tanımak istiyorum, karşıda ki de beni tanısın..
Bide cidden hiç hiç düşmem karşıdakinin üstüne, kiskanırım, huylanırım gram belli etmem gururdan.. İçimde fırtınalar kopar arada, hiç söylemem, çok önemsediğimi düşünmesin ne oluyo daha 1-2 ayda diye..
Genelde stabil seviyeli kalıyorum

Ama böyle de ilişkiyi kendi kendinize yaşarsınız
Yani garip benzetme olacak ama ekonomide hafif enflasyon ekonomiyi canlı tutar😅

İlişkiye başlarken beklentiniz konuşmayabilirsiniz ama başladıktan sonra beklentinizi abartılı olmadan belli etmeniz gerekir aksi halde karşıdaki anlamadikca ilişkiye ve karşıdaki insana kusersiniz içten içe

Ya da kiskandiniz ama neden duygunuzu belli etmeyesiniz abartılı olmadikca bence gayet doğal bı durum.

Hiçbir şeyi belli etmezseniz karşıdaki nasıl anlasın her seyi? İçinizde fırtınalar kopuyor ama karşıdakinin haberi bile yok. Sağlıklı ilişki bence hiç kavganın olmadığı ya da duyguların hep stabil olduğu ilişki değil ortak noktanın bı şekilde bulunabildiği ilişki

Mesela ben karşımdaki kişinin onu onemsedigimi bilmesini isterim bende bunu bilmek isterim. Karşıdaki kişi çok onemsedigini düşünmeyeyim diye 1-2 ay bana soğuk yapsa devam edemem

Yani ben böyle durayım hiçbir duygumu göstermeyeyim ama karşımdaki kişi beni anlasın düşüncesi pek mantıklı değil bence
 
konu detaylarını bilmiyorum ama yazdıklarınızdan yola çıkarak, hisleri belli etmemenizden kaynaklı karşı tarafta kendisini çekiyordur diye düşünüyorum.
2 ayda deli gibi aşık olmaktan bahsetmiyorum tabi de, yani hoşlanma olmuşsa biraz daha fazla ilgilenmek, kıskanılan noktada bunu kavga etmeden belli etmek önemli.
zaten ilişkilerin gerçekten ilk 3-4 ayı kritik zamanlar. artık az çok tanıyor insanlar birbirlerini. öyle bir süreçte karşımdakinden bir heyecan görmesem, hep dediğiniz gibi stabil kalan bir karakter olsa ben de sıkılıp kendimi çekerdim. muhtemelen o erkeklerde bunu yapıyor, sizde bunu ilgi azalması olarak yorumluyorsunuz.
o ilk 1 ay tam flört dönemi, adamlar ellerinden geleni yapıyor anladığım kadarıyla.
 
Hep efendi görünümlü, düzgün iş sahibi, özgüvenli. genel olarak benzer özellikler evet..
Bu arada sadece kendimi sorumlu görmüyorum. Ama belkide ben sorumluyumdur diye şüpheleniyorum:). Sadece kendi açımdan anlattım durumu.
İlişkiye başlamadan önce beklentilerimi, ve nasıl biri olduğumu çok konuşmam açıkçası. Bana bişeyler sorumuyorsa karşı taraf. Zamanla ben onu tanımak istiyorum, karşıda ki de beni tanısın..
Bide cidden hiç hiç düşmem karşıdakinin üstüne, kiskanırım, huylanırım gram belli etmem gururdan.. İçimde fırtınalar kopar arada, hiç söylemem, çok önemsediğimi düşünmesin ne oluyo daha 1-2 ayda diye..
Genelde stabil seviyeli kalıyorum
Kendinizi açıklamak insan ilişkilerinde en önemli nokta. İlişkiyi kendi kendinize yaşıyorsunuz sıkılınca da bitiriyorsunuz böyle. Hayatınıza girecek kişiye karşı açık olun. Söyleyebileceğim tek şey bu.
 
Bastan cok rahat baslayinca cok hovarda tipler sizi buluyordur,1-2 ay sonra isler ciddilesinve ,sorunlar cikiyordur
 
X