Merhabalar herkese,
Yaşım 33 olmak üzere, 1,5 senelik evliyim. 1,5 senede yıpratıcı çok fazla şey yaşadım dolayısıyla bu evliliğe olan inancım bitti. Eşimi seviyorum ama bu evliliği yurutemiyorum çok yüksek ihtimal de boşanacagim.
Yalniz içimde deli gibi anne olma isteği var ve ben bu durumla başa çıkamıyorum.
Boşandıktan sonra ikinci bir evlilik benim için imkansız gibi.
Yaşım da geldi geçiyor.
Sizce ne yapmalıyım?
Korunmayı bırakıp hamile kalsam ama bu evliliğin düzelme ihtimali milyonda bir, çocuğuma büyük haksızlık etmiş olacağım.
Diğer türlü ayrıldım diyelim bir daha birini sevmek de milyonda bir ihtimal. Hadi olumsuz bakmayayim; yeniden birini sevmek, tanımak vs. ya geç kalırsam??
Anne olmak istiyorum ne yapacağımı şaşırdım.
Bu konuyla ilgili değerli fikirlerinizi paylaşırsaz çok memnun olurum. Biraz desteğe ihtiyacım var.
Bence mutlu huzurlu bir evlilige dogmak her bebeğin hakkı. Kesin bosanicam diyorsun, belki yeniden evleniceksin nerden biliyorsun ki? O zaman sırf anne olmak için yapacağın bu bebecik nolacak? Yada daha büyük ihtimal bebek oldu diye boşanmayacaksınız. Yine o bebecik inanmayı çoktan bıraktığın bir evliliğin içinde büyüyecek, sen de solup gideceksin.Merhabalar herkese,
Yaşım 33 olmak üzere, 1,5 senelik evliyim. 1,5 senede yıpratıcı çok fazla şey yaşadım dolayısıyla bu evliliğe olan inancım bitti. Eşimi seviyorum ama bu evliliği yurutemiyorum çok yüksek ihtimal de boşanacagim.
Yalniz içimde deli gibi anne olma isteği var ve ben bu durumla başa çıkamıyorum.
Boşandıktan sonra ikinci bir evlilik benim için imkansız gibi.
Yaşım da geldi geçiyor.
Sizce ne yapmalıyım?
Korunmayı bırakıp hamile kalsam ama bu evliliğin düzelme ihtimali milyonda bir, çocuğuma büyük haksızlık etmiş olacağım.
Diğer türlü ayrıldım diyelim bir daha birini sevmek de milyonda bir ihtimal. Hadi olumsuz bakmayayim; yeniden birini sevmek, tanımak vs. ya geç kalırsam??
Anne olmak istiyorum ne yapacağımı şaşırdım.
Bu konuyla ilgili değerli fikirlerinizi paylaşırsaz çok memnun olurum. Biraz desteğe ihtiyacım var.
konunuza şöyle yapın böyle daha iyi olur şeklinde yorum yapamıyorum çünkü gerçekten çok zor bir karar
ve tüm bunları hissetmekte de haklısınız bence
bence eşinizin karakteri çok önemli
ayrılsanız da babalık yapar mı çocuğuna? sevgi gösterebilir mi? yanında olur mu?
yoksa sizden boşanırsa ondan da boşanmış mı sayar kendini?
öte yandan insan belli bir yaştan sonra çok daha eleyici oluyor, o yüzden evet, hemen aşık olamayabilirsiniz
çok zor karar
Allah en hayırlısını versin, gönlünüzü de hayırlı olana razı etsin inşallah (bu duayı bir kaç gün önce bu forumda görmüştüm, çok beğenmiştim)
O ne ya?Önce kendi yıpranmışlıklarınızı tamir edin
Merhaba,
durumunuza üzüldüm 1,5 sene cok kisa bir süre. anlatmak istemediginiz bir konuyu anlatmanizi istemem. ama ayrilik nedeninizi paylasmak istermisiniz?
1,5 sene sonra böyle düsünmenize sebeb olan sey kendisini zamaninda yeterince tanimamis olmaniz miydi?
kendisiyle önceden tanisiyormuydunuz? tanisma asamasinda varmiydi problemler yoksa
evlilik sonrasi mi basladi.
Lütfen bu adamdan çocuk yapmayın!Maalesef çok iyi taniyamadan evlendim, 8 ay kadar flört donemimiz oldu ve bu yaşıma kadar ilk kez kendisine aşık oldum. Bu nedenle de bazı şeyleri göremedim.
Eşim maalesef esrar bağımlısı. Bir de bu yetmiyormuş gibi alkol konusunda da sıkıntılı. Yani beni bu 1,5 senede inanılmaz yıprattı.
Ben onun yanında olduğum sürece de duzelmeyecegine artik eminim.
Bence bencilce bir düşünce bu.
En azından uzaktan baba olur demişsiniz, bakalım eşiniz buna ne diyecek. O da evladının her gelişmesini aynı zamanda görmek istemeyecek mi?
İlk adım atışını, ilk anne-baba demesini veya diş çıkarmasını?
Her yeni gelişmesinin ilkini görebilecek mi?
Tabiki hayır.
Donasyonu tercih edebilirsiniz, en azından karşı tarafın bir hükmü olmaz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?