- Konu Sahibi blueandwhite
- #1
Merhabalar,
Kimsenin beni anlamadığı bir dünyadan sizlere umarım sesimi duyurabilirim.
Çok uzun yazmamaya çalışacağım. Kariyer, maddiyat konularında kendimi bir noktaya taşısam da ilişkiler anlamında 37 yaşıma gireceğim şu günlerde artık tökezlemekten ve hayal kırıklığına uğramaktan o kadar yoruldum ki yazarak anlatmam mümkün değil.
Şimdi size içinde bulunduğum kısa süredir devam eden ilişkimi anlatayım. Kendisi benim aksime emek harcamadan var olmayı tercih etmiş, orta karar maaşıyla gidip kendine lüks kıyafetler alan, 50 yaşında, evlenmiş boşanmış, ailesinin evinde yaşayan biri. Salonda kanepede 4 yıldır yaşıyor. Eğitimi öylesine bir okul, öylesine bir bölüm. Ailesinin durumu fena değil; hala daha onlardan para alıp cocugunun ihtiyaclarını gideriyor. İşin ilginci bundan da öyle rahatsız da değil; lüks yaşayan görüntüsü altında olanlar bunlar. Emekli olup yatmak da en büyük hayallerinden biri.
Bana gelecek olursak, ben kendi evimi, arabamı vs almış, her şeyi ailesinden tek kuruş maddi manevi destek görmeden yapmış biriyim. İyi okullar da okudum, iyi ortamlarda ailemden uzak büyüdüm; ama hep yalnızdım hayatta. Ailemden manevi desteği hiç alamadım.
Sonuç olarak neden bu adamlayım, çünkü iyi biri gibi geliyor; yanımda olan tek kişi hayatta; ama onu da yaparken hep eksik birşeyler. Mesela moralim bozuk diyorum, dinlemek akıllı bir yorum yapmak yerine. Sen ağır depresyondasın, doktora gitmen lazım, yalnız sana iyi ilaç dayayacak diyor. Ya da evinde prozac vardı içsene diyor. Ben bunlara çıldırıyorum işte. Ben mi abartıyorum bilmiyorum; ama ilaç dayayacak, prozac iç kendi kendine, bana bunlar çok cahilce ve sığ yorumlar geliyor. Deliriyorum ve kavga ediyoruz.
Zaten adamın geçmişi de böyle kadınlarla dolu, ruslarla güzellik için sevgili olup, ailesinin evinden kaçmak için kadınların evine yerleşmiş. Kendince evcilik oynamış. Annesi bile diyor bu geçmişindeki kadınlarla bu kızı (beni) kıyaslayamazsın diye; ama adam durup durum o kadınlarla beni kıyaslıyor. Sürekli o kadınlarla anılarından bahsediyor.
Ya daha anlatacak çok şey ama yazacak gücüm yok. Ben neden bu adamlayım? Ayrılmalı mıyım? Zeki olanları da gördüm, dolandırıcı tipler çıktı karşıma. Yoksa her şeyi bırakıp yapayalnız hayatıma devam mı etmeliyim bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum.
Kimsenin beni anlamadığı bir dünyadan sizlere umarım sesimi duyurabilirim.
Çok uzun yazmamaya çalışacağım. Kariyer, maddiyat konularında kendimi bir noktaya taşısam da ilişkiler anlamında 37 yaşıma gireceğim şu günlerde artık tökezlemekten ve hayal kırıklığına uğramaktan o kadar yoruldum ki yazarak anlatmam mümkün değil.
Şimdi size içinde bulunduğum kısa süredir devam eden ilişkimi anlatayım. Kendisi benim aksime emek harcamadan var olmayı tercih etmiş, orta karar maaşıyla gidip kendine lüks kıyafetler alan, 50 yaşında, evlenmiş boşanmış, ailesinin evinde yaşayan biri. Salonda kanepede 4 yıldır yaşıyor. Eğitimi öylesine bir okul, öylesine bir bölüm. Ailesinin durumu fena değil; hala daha onlardan para alıp cocugunun ihtiyaclarını gideriyor. İşin ilginci bundan da öyle rahatsız da değil; lüks yaşayan görüntüsü altında olanlar bunlar. Emekli olup yatmak da en büyük hayallerinden biri.
Bana gelecek olursak, ben kendi evimi, arabamı vs almış, her şeyi ailesinden tek kuruş maddi manevi destek görmeden yapmış biriyim. İyi okullar da okudum, iyi ortamlarda ailemden uzak büyüdüm; ama hep yalnızdım hayatta. Ailemden manevi desteği hiç alamadım.
Sonuç olarak neden bu adamlayım, çünkü iyi biri gibi geliyor; yanımda olan tek kişi hayatta; ama onu da yaparken hep eksik birşeyler. Mesela moralim bozuk diyorum, dinlemek akıllı bir yorum yapmak yerine. Sen ağır depresyondasın, doktora gitmen lazım, yalnız sana iyi ilaç dayayacak diyor. Ya da evinde prozac vardı içsene diyor. Ben bunlara çıldırıyorum işte. Ben mi abartıyorum bilmiyorum; ama ilaç dayayacak, prozac iç kendi kendine, bana bunlar çok cahilce ve sığ yorumlar geliyor. Deliriyorum ve kavga ediyoruz.
Zaten adamın geçmişi de böyle kadınlarla dolu, ruslarla güzellik için sevgili olup, ailesinin evinden kaçmak için kadınların evine yerleşmiş. Kendince evcilik oynamış. Annesi bile diyor bu geçmişindeki kadınlarla bu kızı (beni) kıyaslayamazsın diye; ama adam durup durum o kadınlarla beni kıyaslıyor. Sürekli o kadınlarla anılarından bahsediyor.
Ya daha anlatacak çok şey ama yazacak gücüm yok. Ben neden bu adamlayım? Ayrılmalı mıyım? Zeki olanları da gördüm, dolandırıcı tipler çıktı karşıma. Yoksa her şeyi bırakıp yapayalnız hayatıma devam mı etmeliyim bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum.
