Hepinize günaydınnnn diliyorum. Dakikalar önce eşimi askerlik yerine gitmesi için otobüse bindirdim ve eve geldim daha önce de bahsettim bilmeyenler için tekrar yazıyorum ikimizde ailelerimiz ile görüşmüyoruz bu neredeyse evlendiğimiz zamandan beri süre gelen birşey telefonda dahi iletişimimiz yok eve geldim ama ev yangın yeri gibi daha biraz önce buradaydı içtiğimiz kahve fincanları duruyor tezgahta yeni evli vs değiliz fakat ben hiç bu kadar yalnız kalmamıştım biz iki kişi birbirimizin ailesi arkadaşı dostu olmuşuz şimdi bu ayrılıkla nasıl başa çıkacağım ben birde en çok dokunan kısım taksici arkadaş dönüşte ben böğüre böğüre ağladığım için sordu bende anlattım bur allahib kulu yok muydu senden başka uğurlayacak gariban gibi gitti vs vs daha benzeri bir çok cümle kullandı ben yok demekle yetindim ama şimdi kendimi durduramiyorum olayi fazla demoralize ettim bana biraz el atsanızda toparlaniversem evde bakmam gereken biri görme engelli biri hasta totalde 4 kedim var ve benim kolumu oynatacak takatim yok fiziken değil ruhen