Ben anksiyete hastasıyım 8 senedir yaklaşık...
Ve şiddetli bir gebelik korkum vardı..
Hamile olduğumu öğrendim çok kötüyüm anksiyeteyi dibine kadar yaşıyorum şuan..
Bu kafayla şuanda bebekten bile vazgeçebilirim..
Lütfen arkadaşlar yaşayan vardır bana birşeyler söyleyin... Ölmek istiyorum..
İlaç kullanıyordum işin ilginç yanı 2 hafta önce bırakmıştım...
Sakin olamıyorum titredim sabaha kadar... zor yazıyorum
Evet şuanda Allahtan başka kimse yardımcı olamaz bana kimseyi istemiyorum kimsenin beni böyle görmesini istemiyorum..
bu durumda sakin ol demek biraz garip kaçıyor biliyorum ama azıcık da olsa sakin kalmayı başarman lazım..anksiyete bozukluğu ciddi bir durumdur ama tedavisiz değil.şu anda hamile olduğun için ilaç kullanamazsın ama psikolog yardımı alabilirsin..bunu lütfen ihmal etme..düzenli olarak katılacağın seanslarla gebeliğin boyunca bu korkunu yenebilirsin ya da hafifletebilirsin..
ölüm dışında hayatta herşeyin çaresi var..şimdi biraz kendini kontrol etmeye çalış..eğer evde yalnızsan tv aç,kafanı dağıt..
Çok sağolun bu öyle birşey ki, mantıklı düşünüp, hastalığı mantık dışı yaşıyorsunuz.. Gece benim için kabustu gerçekten...
1 saat önce biraz açıldım.. Ben şuan terapiye gidiyorum hatta hipnoterapi alıyorum ilacıda o sayede bırakabildim..
sabah gece yaşadığım eziyetin stresiyle eşime bağırdım, doktoru aradım ağladım..
Çocuğu aldırmaktan korktum birde bu yaşadıklarımın üstüne öyle ki gözünüz hiç ama hiç birşeyi görmüyor.. .
Ben hipnoterapiye hamile olmak için, yani gebeliğe cesaret edebilmek için başladım..
Ama Allah hiç aklımızda yokken verdi..
Sizden ricam var arkadaşlar lütfen bu süreçte bana yardımcı olun..
Söylediğiniz her söz, gebeliğinizi öğrendiğiniz gün neler hissettikleriniz belkide bir insanın iyileşmesine yol açacak sizlerinde neler yaşadığı benim için çok önemli
bunu esirgemeyin.. :)
çok geçmiş olsun.bendede anksiyete bozukluk var en ileri derecede.hemde hamile kalmak için tedavi görüyorum.bol bol dua et insanın içi rahatlıyor huzur geliyor.anksiyete bizim ortaya çıkardığımız bir durum sonuçta.takılmamaya çalış.korkularının üzerine git.günlük çekebildiğin kadar '' ya şafi '' ismini zikret.allah yar ve yardımcın olsun.
Bence sen bu bebeği istiyorsun.İstediğin için tedavi yöntemini bile değiştirmişsin.Belkide bu bebek senin tamamen iyileşmeni sağlayacak ..Önce kendine sonra eşine ve tabiki bebeğine yardımcı olmalısın.Şöyle düşünmeye çalış,benim strese girme lüxüm yok çünkü anne olacağım...içimden öyle hissettim,sen harika bir anne olacaksın
Canım benim ne güzel haber almışsınn dünyadaki en güzel duygu bu korktuğun anlarda yanında canın olacak doğduğunda çok güzel forumda bi arkadaş bana böyle demişti diceksinndoya doya yaşa hamileliğini bende panik atağım fobilerim var dr bana en kötü ihtimali düşün en fazla ölürsün dedi
İstemem mi istiyorum tabi hem mutluluktan gözlerim doluyor..Hemde anksiyete ile çok zorlanıyorum...
İnşallah öyle olurum.. Kendi annem gibi bir anne olsam yeter bana
Ayy duygulandım....
Seni çok çok iyi anlıyorum evlenmeden önce iki yıl boyunca bu hastalığı dibine kadar yaşadım.Benim için özellikle geceleri kabustu gece olmasını hiç istemezdim.Evlendikten sonra çalışmaya da başlayınca hastalığım hafifledi.Hamile kalınca tekrar şiddetlendi geceleri yine kabus olmaya başladı kafama akıl almaz düşünceler geliyordu titriyordum yine.Gündüzleri normaldim geceye nazaran.Kuran okumayı bilmiyordum tam olarak onu öğrenmeye verdim kendimi ama tam konsantre oldum beni bayağı rahatlattı hamileliğim boyunca iki hatim ettim.İlerleyen aylarda da zaten çok yorgun oluyordum geceleri direkt uykuya dalıyordum
Bu bebek senin ilacın olcak inan bana.Ben doğum yaptığımdan ber neredeyse hiç sıkıntı yaşamadım bu konudaDüşünmeye vaktim bile yok çünkü beynim bana oyun oynayamıyor çünkü sürekli küçük bir melekle meşguş.Bebeğin hayırlı olsun sağlıkla kucağına al inşallah
Çok sağolun bu öyle birşey ki, mantıklı düşünüp, hastalığı mantık dışı yaşıyorsunuz.. Gece benim için kabustu gerçekten...
1 saat önce biraz açıldım.. Ben şuan terapiye gidiyorum hatta hipnoterapi alıyorum ilacıda o sayede bırakabildim..
sabah gece yaşadığım eziyetin stresiyle eşime bağırdım, doktoru aradım ağladım..
Çocuğu aldırmaktan korktum birde bu yaşadıklarımın üstüne öyle ki gözünüz hiç ama hiç birşeyi görmüyor.. .
Ben hipnoterapiye hamile olmak için, yani gebeliğe cesaret edebilmek için başladım..
Ama Allah hiç aklımızda yokken verdi..
Sizden ricam var arkadaşlar lütfen bu süreçte bana yardımcı olun..
Söylediğiniz her söz, gebeliğinizi öğrendiğiniz gün neler hissettikleriniz belkide bir insanın iyileşmesine yol açacak sizlerinde neler yaşadığı benim için çok önemli
bunu esirgemeyin.. :)
Canım sen istersen mükemmel bir anne olursun.Hemen silkelen hastalığına fırsat verme,olumlu düşün dışarı çık temiz hava al biraz yürüyüş yap,kuaföre git,kendine yeni birşeyler al,ödüllendir kendini hamile olduğun için...hatta hamilelik hazırlıklarına başla.Beslenmene dikkat et,kimyasal ürünlerden uzak dur.Kendin ve bebeğin için bişeyler yaparsan kendini daha iyi hissedeceksin.Neler hissettiğini çok iyi anlıyorum ancak sen hükmetmezsen ,sana hükmeden hastalığın olur bunu unutma.Hamilelik sana güç verecek.
hiç korkma ve tedavine davem et..içinde taşıdığın minik can umut olacak sana inan..bebeğin doğunca dünyaya daha güzel bakacaığını düşünüyorum..şimdi bir süreç bu,geçip gidecek ve İnşallah daha olumlu yazılarını okuyacağız burda.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?