Gebeyim ama bu duyguyu yaşayamıyorum...

antalyatsh .!.:

Merhaba arkadaşlar, herkese sağlık sıhat diliyorum. Allah hepinizin dileklerini şu hayırlı ayda yerine getirir inşallah.

Ben daha önce de yazmıştım. Troid hastalığım vardı, TSH değerim çok düşüktü, saçma salak doktorların, sağdan soldan kulaktan duyma bilgilerin, yok zehirli guatırsın, yok çocuğun sakat olacak lafları yüzünden çok üzüldüm, çok doktor dolaştım, çok yıprandım. Allaha şükür hiç bir şey yok, sadece gebeliğe bağlı bir sorunmuş. Çocuğun yaydığı bir hormonu beyin tsh hormonu zannederek tsh üretmeyi bırakıyormuş... (Bunu aynı sorunu yaşayan arkadaşlarım benim gibi aptalca panik yapmasınlar diye yazıyorum. Tam bir aptallık yaptım, rivayetler üzerine iki üç ay kahroldum.)

Neticesinde 22 haftadayım, kızım olacak, zaten kız olmasını istiyorduk ayrıca güzel bir şey.

Ama değerli dostlarım ne hamile olmamın, ne bebeğimin karnımda hareket etmesinin, ne de gelecek günlerin bende en ufak bir etkisi yok. Mutluyum diyemiyorum, mutsuzum da diyemiyorum. Ben de öyleyim, eşim de... Sanki bizim için sıradan bir şey, fatura yatırmak gibi, günü gelecek ödenecek... Nasıl anlatacağımı bilmiyorum... İLk gebeliğim ve sizlerin yazdıklarını okudukça kendime anlam veremiyorum. Lütfen bana hakaret edip eleştirmeyin, ben de bir sorun yaşadığımın farkındayım. Ne eksik, nerde heyecanım bilmiyorum..

Mesele gebeliğimi ilk öğrendikten sonra bir markete yada mağazaya gitsek, çocuk bezi görsek, çocuk kıyafeti görsek bizi heyecanlandırıyordu. FArklı bir duyguydu.. Şimdi ise bir çocuk bezi görsem markette fiyatı kaç lira, kaç tane tüketiriz, toplam maliyeti ne olur gibi konular ilgilendiriyor beni. Sizler çocuklarınızla bu haftalarda konuşuyorsunuz, onları seviyorsunuz, bebeğinize şarkılar söylüyorsunuz, mutluluktan ölüyorsunuz. Ben bel ağrımı, mide yanmamı, vs şeyler ile ilgileniyorum... Neden böyle bilmiyorum ? Acaba ilk aylardaki troid hastalığını etkisi mi?

Hiç benim gibi olan arkadaşlar var mı? Yani böyle kayıtsızlık sonrasında doğumda heyecanına kavuşan, işte bebeğim diyip her şeyi bir kenara iten ?
Maddi imkanlarım biraz el verse psikoloğa falan gitsem, yada ne yapsam bilmiyorum...
Sadece paylaşmak istedim.

Genişletmek için tıkla...