bazen yalnız kalıp kafamı dinlesem diye içimden geçiririm ama hayata geçiremem...çünkü evde yalnız kalmayı hiç sevmiyorum..bu huyumu eşimde bildiği için mecbur kalmadıkça beni yalnız bırakmamaya çalışıyor..geçenlerde eşim bir rahatsılıktan dolayı hastaneye yatmak zorunda kaldı hem de tam 5 gün...o beş gün bana 5 ay gibi geldi..evde yalnız kalmak hemde geceleri hiç sevmem çünkü sabah olmuyor çünkü uyuyamıyorum..peki siz nasılsınız???evde yalnız kalmak hoşunuza gidiyor mu???yoksa yalnız kalmayı sevmeyenlerden misiniz???:enbuyukkk:
öğrenim hayatım boyunca yanlız kalmaya aliştmiştim. Yanlizlik zor gelmiyordu, fakat evlenince daha zor gelmeye başladı. Eşim iş seyahatı olduğu zaman yanlız kalıyorum ve çok sıkılıyorum. Akşam eve gidesim gelmiyor. Gittiğim zamanda hemen yatıyorumki sabah olsun hemen diye
Çoğu zaman geceyarısa kadar yalnızım zaten..sırnaşık şey
Hatta bir dönem kocam vardiyalı çalışıyordu da geceleri aylarca yalnız uyuduğumu bilirim. İlk zamanlar çok zor olsa da alıştım. Hatta çok seviyorum yalnız olmayı,kocamı özlemeyi..:asigim:
ahh keşke öyle bir durum olsa da kalsam...
okadar çok özledim ki...
şöyle güzel bir çay demleyip pijamalarımı çekip televizyonun karşısında uzanmayı...
ama çok gece olmasın tabi...
yine yalnız kalmayı özletecek kadr olsun:))
Eşimin işinin çok yoğun olması nedeniyle geç geldiği vakitler oluyor. Belli bir zamana kadar yalnızlık iyi geliyor ama malesef geceleri yalnız kalmaktan korkuyorum. Bu sebeple eşim eve gelmeyecek olsa ablalardan birine ya da anneciğim hayatta olsaydı direk anneme giderdim.Yalnız yatmam imkansız. Ama çok isterdim yalnız kalabilmeyi kafayı yerim ben korkudan senağlama
:içelim:ben korkmuyorum gece oturmayı çok seviyorum hatta eşim olmasada sabaha kadar rahat rahat otursam diyorum kalkıpta daha yatmadınmı niye yatmıyosun sorularından bıktım.çünkü kendimle başbaşa kalıp kendimi dinlendirdiğim saatler benim için.
aman kıslar masallah benım aklım gıdıyor korkudan oldugum yerde tıtrerım gecenler esımın ısı uzun surunce ben eve geldım bırde baktım elektrıkler yok off neydı o sınmısım bır koseye oturdum tabıı saatlerce meger elektrık gelmısde ben hala karanlıkdan oturuyormusum artık herseyden korkar oldum onun ıcın esım olmayınca ede olmak ıstemıyorum onceden ısterdım tek kalmayı evde bekarken ama sımdı asla olmazzz
Bekarken geceleri hiç yanlız kalmadım.
Evlendikten sonra eşim vardiyalı çalıştığı için kalmaya mecburdum. İlk günler doğru dürüst uyuyamadım ama şimdi alıştım.
11 de gidiyor ben yatana kadar 12 oluyor.
Duamı ediyorum ve rüyalar alemine dalıyorum.
sessiz kalmadığım için yanlız kalmak istiyorum çünkü 2 tane benim için dünya tatlısı çocuğum var bio kadarda canavarlar onlara durun yapmayın oturun derken akşam oluyo eşimde her iki lafında bir ismimi söylediği için bunalıyorum artık o yüzden herkes uyusada bi sesiz kalsam kafamı dinlesem diye gece olmasını çok seviyorum sesiz olduğu için
ben sık sık yalnız kalanlardanım çokta güzel oluyor kafamı dinliyorum eşim polis ve 24-48 çalısıyor kötü yanı 24 saatte olsa çok özlüyorum
kızım ve ben yalnız kalıyoruz ama bi iyi yönü var kumanda 24 saat bende :teytey: