Geçmiş ama geçmemis

K

Karamsarkiz

Üye
Kayıtlı Üye
9 Ocak 2021
189
135
23
33
Merhaba arkadaşlar geçmişinde yaşadığım ve unutamadigim olayı sizinle paylaşmak istiyorum. Çünkü bunu kendime bile açıklamaktan hep kaçtım kimseyle paylaşamadim. Utandım şimdi geriye dönüp baktığımda hayatım koca bir sıfır ben 7yasinda tacize uğradım hemde annemin dayısının oğlu tarafından oda 18yasindaydi. Annemler bir yere gidince onu birakirlardi bize baksın diye. Bugün gene bizdeyken kardeşim televizyon izliyordu. Oda beni çağırdı uzan dedi oyun oynayalım bende uzandım oda üstüme uzandı ben kalkmasını istedikçe birazcık dur demişti. Ogün kendimden nefret ettim. Sonraki günler beni yakaladikca goguslerime dokunuyordu bak kalbin burda diye. Ben artk uzak duruyordum ağlıyordum annemleri birakmiyordum.sonra bu şerefsiz başka bı şehire gitti.kurtuldum diye çok mutlu olmuştum. Ama o kadar acıli bı süreçten sonra 16yasindayken şerefsiz abisi beni taciz etti hemde evliydi oda bize gelirdi. Ayaktayken kalçamı oksamisti. Kizlar bunu anlatmak benim için okadar zor ki hiç kimse bilmiyor. Bazen bogulcak gibi oluyorum ve sürekli su içerek kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum. Benimde bir evladım var ve kimseye güvenip emanet etmiyorum sadece annem bakiyor. Ve kötü bı evlilikten sonrada gerçekten dünyada Cook kötü insan var
 
Yaşadıkların gerçekten zor şeyler... bu durumdan ailene hiç bahsetmedin mi?
 
Sizin utanacaginiz hicbirseyiniz yok. Onlar utanmali adi serefsizler. Benim bir yakinimin basina benzer bir olay geldi. Onu da psikolojik destek almaya ikna ettim. O da senelerce utancindan konusmamis. Ailesine anlattiginda ailesi durumu örtbas etmis. En zoru o oldu onun icin. Sizde destek almayi ihmal etmeyin.
 
Aslında böyle şerefsizleri ifşa etmek lazım.
evinin duvarlarına ‘çocuk tacizcisi burda oturuyor ‘ diye yazmak istedim.
Onunla bir daha görüşme.
Olur da aynı ortamda bulunmak zorunda kalırsan ve tekrar dokunmaya kalkarsa lütfen yüksek sesle tepki ver.
 
Ya insanlar kız çocuklarını essek kadar heriflere bırakmayı ne zaman birakacaklar. Erkek nefsi pis abi. Hayvana bile şeyi kalkan yaratiktan ne bekliyorsun !?
Hiç kimseye anlatmadım bu zamana kadar ama 4 buçuk yaşındaydım. Annemin arkadaşının 15 16 yaşındaki oğlu ve benle yaşıt kız kardeşi birlikte oynuyorduk. Annemler bizi odada yalnız bıraktı. Bu çocuk sözde bize bakıyor işte göz kulak oluyor. Beni tuttu kenara çekti. Ağzıma sigara verdi ama yakmadı. Bunu içiyormuş gibi yapsana dedi. Hani annen de içiyor ya dumanı üflüyor öyle yap dedi. Ben de yaptım. Haz alıyordu demek ki şerefsiz ben öyle yapınca. Sonra da şimdi seni öpücem çok güzel bir şey bu sakın korkma dedi öptü dudağımdan ama hatırlamıyorum uzun mu kısa mi elledi mi ellemedi mi beni diye. O yaşlarda opusmenin ayıpça olduğunu bilmiyordum. Ama o anı hiç unutmadım. Büyüdükçe bana yaptığının doğru olmadığını fark ettim. 16 yaşındaki herif 4 yaşındaki kızla öpüşür mü ? Yaptı işte. Bende bu olay hayatımı karartacak bir etki yapmadı. Kendimi yiyip bitirmedim hiç. Ama fark ettim ki benim hiç sevgilim olmadı 21 yaşıma kadar. Kimseyle de opusmedim. 21 yaşımda ilk kez biriyle ilişki yaşamaya karar verdim ve ilk konustugum konu " eğer beni öpmek istersen sakın zorlama, ben doğru zaman gelince seni öpeceğim " demek oldu. Ve ilk opusmemi zar zor elim ayağım titreyerek yaptım ve kesinlikle ben onu opmeden onun beni opmesine izin vermedim. Sebebini sonra anladım. Çocukluğumda yaşadığım o olaydı
 
Bu gibi olaylar çok kişinin başına geliyor, inanın o kadar çok ki benim çevremde de küçükken ergen ya da sapık akrabalarının tacizine uğrayan..
Benim de başıma gelmişti yıllarca üstünü kapattım ama her öfke patlamamın altında bu konu vardı, bütün hırçınlıklarımda.
Sonra kendi kendime yüzleştim bu konuyla çünkü bu benim taşımam gereken bir yük değildi.
Bu konuyu dile getirmeniz bile güzel bir gelişme. Destek alırsanız çok daha kolay geleceksiniz üstesinden.
Ayrıca çocuğunuz için kimseye güvenmemek konusunda iyi yapıyorsunuz çünküsü belli..
 
Öncelikle siz çocuktunuz ve yapabileceğiniz pek bir şey yoktu. Maalesef böyle travmalar hemen aşılamıyor. :KK43: Bende bir kız çocuğu olarak küçükken otobüste, pazarda, yolda (elle ya da sözle) tacize uğradım. Üzelerek söylüyorum ki bu ülkede azgın sapık çok. Şimdi topunu ipe dizerim ama o yaşlarda sadece korktuğumu hatırlıyorum. Bunu dünyadaki milyonlarca kadın yaşıyor, yalnız değilsiniz ve ortak üzüntü ve kaygıları paylaşıyoruz. Evladınızı kimseye emanet edememeniz de gayet normal -ben evladımı kucağına almak isteyen, başını okşamak isteyen dedelere bile izin vermiyorum- yapacak bir şey yok zaman kötü diyelim. Anlatınca hikayenizi alabileceğiniz olumsuz tepkilerden ya da size inanmamalarından korkuyorsunuz muhtemelen (sizinki bir de akraba) ama biliyorsunuzdur en çok yakın akraba-ahbaptan geliyor tacizler. Destek almanızı öneriyorum ve eğer tacizci akrabanızı ifşa edecekseniz de kalabalık ortamda ‘Ahmet abi hatırlıyorum da annem küçükken bizi sana emanet ederdi sende her fırsatta benim göğsüme kalçama dokunmaya çalışırdın, o zaman daha 6-7 yaşlarındaydım. Ah Mehmet abi sende mi burdaydın sende 16 yaşımda tam şurda kaza süsü verip kalçamı mıncırmıştın hatırladın mı? Ah ne günlerdi be hala öyle sapkın değilsinizdir inşallah. Ben artık çocuk değilim kafanızı sürter kıvılcım çıkarırım ⚡️ ona göre.’ der ve geçerdim. Böyle insanlar en çok elin içinde ifşa olmaktan korkarlar. Annenize de ‘Anne hatırlıyor musun? O zamanlar çok ağlardım beni Ahmet abiyle bırakma diye’ işte korktuğumdan kalmak istemezdim ama çocuk olduğumdan bir şey de diyemezdim. Çok şükür büyüdüm ve bu azgın tekelerin çocuğumun 100m bile yakınına yaklaşmalarını istemiyorum. derdim. Sağlam durmalısınız hayatta herşey insanın başına gelebiliyor. Evlatlarınız var hem kendinizi hemde onları iyi koruyun.Ve kendinize yüklenmeyin yalnız değilsiniz, hepbirlikteEn Büyük KK zamanla bu insanların kökünü toplumdan kazıyacağız.
 
sizin utanacaginiz birsey yok iyi degilseniz psikologa gidin ama siz kotu birsey yapamadiniz
Allah oyle insanlari ya kahhar ismiyle kahretsin
 
Pamukannesi83 .!.:
Sizin utanacaginiz hicbirseyiniz yok. Onlar utanmali adi serefsizler. Benim bir yakinimin basina benzer bir olay geldi. Onu da psikolojik destek almaya ikna ettim. O da senelerce utancindan konusmamis. Ailesine anlattiginda ailesi durumu örtbas etmis. En zoru o oldu onun icin. Sizde destek almayi ihmal etmeyin.
Genişletmek için tıkla...
Aileme anlatsam babam öldürür diye düşünmüştüm çocukken. Ama bugün bile çıkıp anlatsam babam aynı şeyi yapar.
 
rouges .!.:
Aslında böyle şerefsizleri ifşa etmek lazım.
evinin duvarlarına ‘çocuk tacizcisi burda oturuyor ‘ diye yazmak istedim.
Onunla bir daha görüşme.
Olur da aynı ortamda bulunmak zorunda kalırsan ve tekrar dokunmaya kalkarsa lütfen yüksek sesle tepki ver.
Genişletmek için tıkla...
Tekrar karsilasirsam onu bu sefer oldururm
 
Karamsarkiz .!.:
Merhaba arkadaşlar geçmişinde yaşadığım ve unutamadigim olayı sizinle paylaşmak istiyorum. Çünkü bunu kendime bile açıklamaktan hep kaçtım kimseyle paylaşamadim. Utandım şimdi geriye dönüp baktığımda hayatım koca bir sıfır ben 7yasinda tacize uğradım hemde annemin dayısının oğlu tarafından oda 18yasindaydi. Annemler bir yere gidince onu birakirlardi bize baksın diye. Bugün gene bizdeyken kardeşim televizyon izliyordu. Oda beni çağırdı uzan dedi oyun oynayalım bende uzandım oda üstüme uzandı ben kalkmasını istedikçe birazcık dur demişti. Ogün kendimden nefret ettim. Sonraki günler beni yakaladikca goguslerime dokunuyordu bak kalbin burda diye. Ben artk uzak duruyordum ağlıyordum annemleri birakmiyordum.sonra bu şerefsiz başka bı şehire gitti.kurtuldum diye çok mutlu olmuştum. Ama o kadar acıli bı süreçten sonra 16yasindayken şerefsiz abisi beni taciz etti hemde evliydi oda bize gelirdi. Ayaktayken kalçamı oksamisti. Kizlar bunu anlatmak benim için okadar zor ki hiç kimse bilmiyor. Bazen bogulcak gibi oluyorum ve sürekli su içerek kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum. Benimde bir evladım var ve kimseye güvenip emanet etmiyorum sadece annem bakiyor. Ve kötü bı evlilikten sonrada gerçekten dünyada Cook kötü insan var
Genişletmek için tıkla...
Siz utanılacak bir şey yapmadınız. Utanması gerekenler o şerefsizler. Tüm aile soysuzmuş. Anneniz ve babanız da sizi başka adamlara bırakarak yaptığı hatayı bilmeli. Sizi taciz eden evli adamsın karısı adamın nasıl bir pislik olduğunu bilmeli. Annenizle aranızda sorun teşkil etmiyor mu buna sebep olmuş olması?
 
Amourette .!.:
Ya insanlar kız çocuklarını essek kadar heriflere bırakmayı ne zaman birakacaklar. Erkek nefsi pis abi. Hayvana bile şeyi kalkan yaratiktan ne bekliyorsun !?
Hiç kimseye anlatmadım bu zamana kadar ama 4 buçuk yaşındaydım. Annemin arkadaşının 15 16 yaşındaki oğlu ve benle yaşıt kız kardeşi birlikte oynuyorduk. Annemler bizi odada yalnız bıraktı. Bu çocuk sözde bize bakıyor işte göz kulak oluyor. Beni tuttu kenara çekti. Ağzıma sigara verdi ama yakmadı. Bunu içiyormuş gibi yapsana dedi. Hani annen de içiyor ya dumanı üflüyor öyle yap dedi. Ben de yaptım. Haz alıyordu demek ki şerefsiz ben öyle yapınca. Sonra da şimdi seni öpücem çok güzel bir şey bu sakın korkma dedi öptü dudağımdan ama hatırlamıyorum uzun mu kısa mi elledi mi ellemedi mi beni diye. O yaşlarda opusmenin ayıpça olduğunu bilmiyordum. Ama o anı hiç unutmadım. Büyüdükçe bana yaptığının doğru olmadığını fark ettim. 16 yaşındaki herif 4 yaşındaki kızla öpüşür mü ? Yaptı işte. Bende bu olay hayatımı karartacak bir etki yapmadı. Kendimi yiyip bitirmedim hiç. Ama fark ettim ki benim hiç sevgilim olmadı 21 yaşıma kadar. Kimseyle de opusmedim. 21 yaşımda ilk kez biriyle ilişki yaşamaya karar verdim ve ilk konustugum konu " eğer beni öpmek istersen sakın zorlama, ben doğru zaman gelince seni öpeceğim " demek oldu. Ve ilk opusmemi zar zor elim ayağım titreyerek yaptım ve kesinlikle ben onu opmeden onun beni opmesine izin vermedim. Sebebini sonra anladım. Çocukluğumda yaşadığım o olaydı
Genişletmek için tıkla...
Geçmişimiz malesef geleceğimizi şekillendiriyor. Benim eski eşim bana dokunduğunda hep bogulcak gibi olurdum sürekli su içmeye kalkardim. Kız arkadaşlarıma bile sarilamiyorum sadece çocuğuma sarilabiliyorum. Başkasına istesem de sarilamiyorum.
 
Her taciz mağduru aynı şeyi düşünüyor, utanıyor. Tüm hayatınızı etkilemiş bu olaylar. Asıl hayatı mahvolması gerekenler onlar
 
asabiyimben5 .!.:
Bu gibi olaylar çok kişinin başına geliyor, inanın o kadar çok ki benim çevremde de küçükken ergen ya da sapık akrabalarının tacizine uğrayan..
Benim de başıma gelmişti yıllarca üstünü kapattım ama her öfke patlamamın altında bu konu vardı, bütün hırçınlıklarımda.
Sonra kendi kendime yüzleştim bu konuyla çünkü bu benim taşımam gereken bir yük değildi.
Bu konuyu dile getirmeniz bile güzel bir gelişme. Destek alırsanız çok daha kolay geleceksiniz üstesinden.
Ayrıca çocuğunuz için kimseye güvenmemek konusunda iyi yapıyorsunuz çünküsü bel
Genişletmek için tıkla...

asabiyimben5 .!.:
Bu gibi olaylar çok kişinin başına geliyor, inanın o kadar çok ki benim çevremde de küçükken ergen ya da sapık akrabalarının tacizine uğrayan..
Benim de başıma gelmişti yıllarca üstünü kapattım ama her öfke patlamamın altında bu konu vardı, bütün hırçınlıklarımda.
Sonra kendi kendime yüzleştim bu konuyla çünkü bu benim taşımam gereken bir yük değildi.
Bu konuyu dile getirmeniz bile güzel bir gelişme. Destek alırsanız çok daha kolay geleceksiniz üstesinden.
Ayrıca çocuğunuz için kimseye güvenmemek konusunda iyi yapıyorsunuz çünküsü belli..
Genişletmek için tıkla...
Yüzleşmeye hazır olduğumda destek almayı düşünüyorum.
 
catlak yumurta .!.:
Öncelikle siz çocuktunuz ve yapabileceğiniz pek bir şey yoktu. Maalesef böyle travmalar hemen aşılamıyor. :KK43: Bende bir kız çocuğu olarak küçükken otobüste, pazarda, yolda (elle ya da sözle) tacize uğradım. Üzelerek söylüyorum ki bu ülkede azgın sapık çok. Şimdi topunu ipe dizerim ama o yaşlarda sadece korktuğumu hatırlıyorum. Bunu dünyadaki milyonlarca kadın yaşıyor, yalnız değilsiniz ve ortak üzüntü ve kaygıları paylaşıyoruz. Evladınızı kimseye emanet edememeniz de gayet normal -ben evladımı kucağına almak isteyen, başını okşamak isteyen dedelere bile izin vermiyorum- yapacak bir şey yok zaman kötü diyelim. Anlatınca hikayenizi alabileceğiniz olumsuz tepkilerden ya da size inanmamalarından korkuyorsunuz muhtemelen (sizinki bir de akraba) ama biliyorsunuzdur en çok yakın akraba-ahbaptan geliyor tacizler. Destek almanızı öneriyorum ve eğer tacizci akrabanızı ifşa edecekseniz de kalabalık ortamda ‘Ahmet abi hatırlıyorum da annem küçükken bizi sana emanet ederdi sende her fırsatta benim göğsüme kalçama dokunmaya çalışırdın, o zaman daha 6-7 yaşlarındaydım. Ah Mehmet abi sende mi burdaydın sende 16 yaşımda tam şurda kaza süsü verip kalçamı mıncırmıştın hatırladın mı? Ah ne günlerdi be hala öyle sapkın değilsinizdir inşallah. Ben artık çocuk değilim kafanızı sürter kıvılcım çıkarırım ⚡️ ona göre.’ der ve geçerdim. Böyle insanlar en çok elin içinde ifşa olmaktan korkarlar. Annenize de ‘Anne hatırlıyor musun? O zamanlar çok ağlardım beni Ahmet abiyle bırakma diye’ işte korktuğumdan kalmak istemezdim ama çocuk olduğumdan bir şey de diyemezdim. Çok şükür büyüdüm ve bu azgın tekelerin çocuğumun 100m bile yakınına yaklaşmalarını istemiyorum. derdim. Sağlam durmalısınız hayatta herşey insanın başına gelebiliyor. Evlatlarınız var hem kendinizi hemde onları iyi koruyun.Ve kendinize yüklenmeyin yalnız değilsiniz, hepbirlikteEn Büyük KK zamanla bu insanların kökünü toplumdan kazıyacağız.
Genişletmek için tıkla...
Çok teşekkür ederim🙏
 
baby girlL .!.:
Siz utanılacak bir şey yapmadınız. Utanması gerekenler o şerefsizler. Tüm aile soysuzmuş. Anneniz ve babanız da sizi başka adamlara bırakarak yaptığı hatayı bilmeli. Sizi taciz eden evli adamsın karısı adamın nasıl bir pislik olduğunu bilmeli. Annenizle aranızda sorun teşkil etmiyor mu buna sebep olmuş olması?
Genişletmek için tıkla...
Hiç bir zaman anneme kızmadım. Neden bilmiyorum ama ona bu konudan sonra bağımlı gibi olmuştum.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

gecevekedicik
Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
212
Görüntüleme
139K
gecevekedicik
gecevekedicik
Back
X