Geçmiş…

Pinky93

Pinky93

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
17 Temmuz 2019
2.388
2.310
83
32
Arkadaşlar ben 28+6 haftalık hamileyim ve bipolar bozukluğu olan biriyim. Şu anda Çok iyi idare ediyorum hastalığımı 2 senedir atak geçirmedim. Koruyucu ilaç alıyorum sadece o da çeyrek hamileyim diye. Doktor kontrolüne ayda bir gidiyorum düzenli. Benim sorunum şu gece bazen çok nadir de olsa yatağa yatıyorum gözümü kapatıyorum aklıma geçmişten bir travma geliyor çok üzülüyorum psikolojim yerle bir oluyor bazen eşimi uyandırıp ona anlatıyorum ama o da uyku sersemi ya anlamıyor ya da geçer uyu deyip geri yatıyor malsın adamcağıza da hak veriyorum işe gidecek beni o an anlamayabilir. Bugün yine yattım tam uyucam aklıma 8-9 yaşlarındayken bir gün saçımı annemler kısacık kestirmişlerdi oğlan çocuğu gibi. Okula montumun kapişonunu kapatarak gitmiştim. Derste de utancımdan açmamıştım kapişonu. Benim sınıf öğretmenim çok vicdansız dayakçı beni asla sevmeyen hor gören bir kadındı o kafamı açıp tüm sınıfa rezil etmişti beni. Herkes bana gülmüştü. Aklıma o geldi. Nasıl üzüldüm darlandım. Ağlayacak gibi oldum. Böyle allahtan maniye depresyona falan girmiyorum ama geçmişle boğuşup duruyorum ara sıra.
 
Benim de cocukken uzulduğum şeyler oldu ama bu anlattiginiz şey gülüp geçebileceginiz bir şey bence. Benim de oyle bir anım var kucukken, kisacik erkek tiraşı gibi kesilmişti saçim baya aglamiştim eve gidene kadar okula gitmem diye tutturmuştum. Şimdi hatirlayinca komik geliyor. :))

Bu arada cocuklar saciniza değil yapilan harekete gülmüştür. En başta sacinizi ortmeden sinifa gitseniz o kadar gülmeyeceklerdir muhtemelen. 😬😬

Neyse şuan guldugum o kadar rezil anilarim var ki, anlattiginiz şey bana rezillik bile gelmedi. 🤭 Guzel seyler dusunun
 
Bu rahatsızlığın insanı nasıl bi duygu durumuna getirdiğini bilemem ama zaman zaman hepimizde olmuyor mu küçüklük travmaları yada bi kaç yıl önce yaşadığımız zor durumda kaldığımız bi anı başka şeyle ilgilenip kafanızı elinizden geldiğince dağıtmaya çalışın yapabiliyorsanız
Gebeliğinizinde neredeyse sonuna yaklaşıyorsunuz başarmış sayılırsınız bebeğinize sağlıkla kavuşun
 
Bitttter .!.:
Bu rahatsızlığın insanı nasıl bi duygu durumuna getirdiğini bilemem ama zaman zaman hepimizde olmuyor mu küçüklük travmaları yada bi kaç yıl önce yaşadığımız zor durumda kaldığımız bi anı başka şeyle ilgilenip kafanızı elinizden geldiğince dağıtmaya çalışın yapabiliyorsanız
Gebeliğinizinde neredeyse sonuna yaklaşıyorsunuz başarmış sayılırsınız bebeğinize sağlıkla kavuşun
Genişletmek için tıkla...
Bu rahatsızlık duygu durum bozukluğu. Yani ben normalde eğer maniye girersem 6 ay sürebiliyor çok ağır ilaçlar kullanmam gerekiyor o dönem uyku uyuyamıyorum çok coşkulu paranoyak dakikası dakikasını tutmayan biri oluyorum ama 2 senedir Allah koruyor beni olmuyor böyle durumlar. 9 senedir tedavi görüyorum.
 
Pinky93 .!.:
Bu rahatsızlık duygu durum bozukluğu. Yani ben normalde eğer maniye girersem 6 ay sürebiliyor çok ağır ilaçlar kullanmam gerekiyor o dönem uyku uyuyamıyorum çok coşkulu paranoyak dakikası dakikasını tutmayan biri oluyorum ama 2 senedir Allah koruyor beni olmuyor böyle durumlar. 9 senedir tedavi görüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Allah şifa versin şu an ilaç kullanamadığınızdan belki biraz savunmasız hissediyorsunuz ama çoğu bitmiş azı kalmış ne yapmaktan keyif alıyorsanız hemen onunla meşgul olmaya çalışın tedavi kendi elinize kalmış ki başarıyorsunuz da
 
Bitttter .!.:
Allah şifa versin şu an ilaç kullanamadığınızdan belki biraz savunmasız hissediyorsunuz ama çoğu bitmiş azı kalmış ne yapmaktan keyif alıyorsanız hemen onunla meşgul olmaya çalışın tedavi kendi elinize kalmış ki başarıyorsunuz da
Genişletmek için tıkla...
Şu an sadece koruyucu bir ilaç onun da çeyreğini kullanıyorum. Allah koruyor beni diyorum aklıma başka bir şey gelmiyor. Ama çok kırgınlıklarım var hayata yaşananlara karşı. Konuda bahsettiğim çok küçük bir örnekti. Tonlarca yaşanan şeyin arasındaki kırıntı sadece. Neyse Allah yardımcım oluyor neyse ki çok sağolun desteğiniz için ☺️
 
Ben de bipolarım, hamilelik dönemimi sıfır ilaç geçirdim. Uykuda zorlanıyordum ancak ataklık bir durum yoktu. Uykuya yardımcı teknikler oldukça işe yarıyordu, düşüncelerimi salmak kolaylaşıyordu ki hala daha kullanırım.

Yağmuru, yağmur sesini sever misiniz mesela?
Yağmura bayılırım ben ve yağmur sesi ile daha kolay uykuya dalıyorum.

Sevdiğiniz şeylerle güzel hatıraları canlandıracak koku ve seslerle uykuya dalmayı deneyin, aniden geçmişten gelen rahatsız edici görüntüler azalacaktır. Bende işe yaradı, bir deneyin isterseniz.
 
Allah yardımcınız olsun böyle geçmişi düşününce şuan hayatınızda ki güzel olan şeyleri düşünün. Eşiniz yanınızda ne güzel bebeğinizle ilgili hayaller kurun :emir_bebek:hazirliklar yapın kafanızı dağıtacak. Gece aklınıza gelince de açın komik videolar izleyin ne bileyim kalkın bı su için sevdiğiniz bişey yeyin :dondurma: ama üzmeyin kendinizi
 
Strobe .!.:
Ben de bipolarım, hamilelik dönemimi sıfır ilaç geçirdim. Uykuda zorlanıyordum ancak ataklık bir durum yoktu. Uykuya yardımcı teknikler oldukça işe yarıyordu, düşüncelerimi salmak kolaylaşıyordu ki hala daha kullanırım.

Yağmuru, yağmur sesini sever misiniz mesela?
Yağmura bayılırım ben ve yağmur sesi ile daha kolay uykuya dalıyorum.

Sevdiğiniz şeylerle güzel hatıraları canlandıracak koku ve seslerle uykuya dalmayı deneyin, aniden geçmişten gelen rahatsız edici görüntüler azalacaktır. Bende işe yaradı, bir deneyin isterseniz.
Genişletmek için tıkla...
Benim doktorum 0 ilaca izin vermedi tip 1 olduğum için. Ama koruyucu bu az mg ile atlatmaya çalışıyorum bu dönemi. Genelde uykularım iyidir ara ara başıma geliyor bu hatıra durumu. Öyle olunca da uyumakta zorlanıyorum ama yakın zamanda meditasyon denemeye başladım. Sanırım iyi gelecek.
 
Pinky93 .!.:
Benim doktorum 0 ilaca izin vermedi tip 1 olduğum için. Ama koruyucu bu az mg ile atlatmaya çalışıyorum bu dönemi. Genelde uykularım iyidir ara ara başıma geliyor bu hatıra durumu. Öyle olunca da uyumakta zorlanıyorum ama yakın zamanda meditasyon denemeye başladım. Sanırım iyi gelecek.
Genişletmek için tıkla...

Ben de tip 1im.
Tabii doktorunuz nasıl bir program çizdiyse size, ona uyun.

Meditasyon da iyi gelebiliyor bazılarına evet.
Ben kendime korunaklı-huzurlu anlar buldum eskilerden, genelde onları kullanıyorum. Yağmurla ilgili çok güzel hatıralarım var, yağmur sesini açıyorum yumuyorum gözlerimi hop o ana gitmişim huzur içindeyim. Bi de kurbağa-cırcır böceği-orman sesleri. Çocukken gittiğimiz piknikte hamağın içinde huzurla uyuyakaldığım zamana götürüyor direkt. Sesi açtığım an oradayım. :)
Siz de böyle şeyler yapabilirsiniz, tüm hatıralarınız kırık dökük berbat değildir, illa vardır güzel anılarınız da. O anılardaki sesleri, kokuları hatırlarsanız, kullanın.
 
Güzel şeyleri düşünmelisiniz. Eminim güzel olan anılarınızda olmuştur.
Eskiden bu tarz şeylere anlam veremezdim ama doğumdan sonra bende panik atak yaşadım. Ondan sonra anladım ki bu tarz şeyleri düşündükçe daha da içine gömülüyorsun. Bol bol temiz hava alın ve güzel şeyleri hayal edin.
 
Bu yaşadığınız olay tüm dünyaya basit gelse bile sizin için önemliyse önemlidir.

Aman ne var bu olayda gül geç, sen de çok takıyorsun diyenlere aldırmayın.

Aklınıza geldiyse geçin yalnız kalacağınız bir köşeye oturup ağlayın. O gün o küçük çocuk haliniz ne hissetti orada, sizi tam olarak ne üzdü bunları düşünün. Örneğin utanç mıydı hissiniz, dışlanmak mı, sevilmemek mi? Bunu bulun. O küçük halinizi teselli etmek artık sizin göreviniz. Diyin ki kendinize : "Artık bunlar geçti güvenli bir yerdesin ve ben artık kendimi koruyabilirim"

Bu olayın yasını ve üzüntüsünü yaşayıp tamamlayın. Çünkü tamamlanmayan, yarım kalan meseleleri beyniniz hep önünüze çıkaracak. Bunları aştıktan sonra yolunuza devam edebilirsiniz. Yasınızı, üzüntünüzü yaşamdan devam edemeyeceksiniz belli ki.

Duygularınızı yaşamaktan onları hissetmekten korkmayın. Emin olun bastırmak daha kötü geliyordur size.

Şöyle düşünün geçmişte bir borcunuz var dolar olarak. Bunu altınla, tl ile, euro ile ödeyemezsiniz. Yani o borcu , borcun cinsinden bir para birimiyle kapamanız lazım. Yerine başka şeyler koyarak o borcu ödeyemezsiniz. Ertelediğinizde, unutmaya çalıştığınızda ya da birine anlattığınızda o borç kapanmaz. Borcu sizin ödemeniz gerek.

Hastalığınız da varmış geçmiş olsun. Geçmişle yüzleştiğinizde muhtemelen bir süre üzgün ve depresif hissedeceksiniz. Çünkü geçmişte ödemediğiniz duyguların bedelini şimdi ödüyor olacaksınız. Ama bir süre sonra hafifleyeceksiniz. O ana takılıp kalmayacağınıza ve iyiye gideceğinize inanıyorum. Aksi durumda da doktora gözükebileceğinize inanıyorum :)

Sözün özü, o gün kimsenin korumadığı çocuğu korumak, şefkat göstermek artık sizin göreviniz :) Ben başarabileceğinize inanıyorum.
 
Pinky93 .!.:
Arkadaşlar ben 28+6 haftalık hamileyim ve bipolar bozukluğu olan biriyim. Şu anda Çok iyi idare ediyorum hastalığımı 2 senedir atak geçirmedim. Koruyucu ilaç alıyorum sadece o da çeyrek hamileyim diye. Doktor kontrolüne ayda bir gidiyorum düzenli. Benim sorunum şu gece bazen çok nadir de olsa yatağa yatıyorum gözümü kapatıyorum aklıma geçmişten bir travma geliyor çok üzülüyorum psikolojim yerle bir oluyor bazen eşimi uyandırıp ona anlatıyorum ama o da uyku sersemi ya anlamıyor ya da geçer uyu deyip geri yatıyor malsın adamcağıza da hak veriyorum işe gidecek beni o an anlamayabilir. Bugün yine yattım tam uyucam aklıma 8-9 yaşlarındayken bir gün saçımı annemler kısacık kestirmişlerdi oğlan çocuğu gibi. Okula montumun kapişonunu kapatarak gitmiştim. Derste de utancımdan açmamıştım kapişonu. Benim sınıf öğretmenim çok vicdansız dayakçı beni asla sevmeyen hor gören bir kadındı o kafamı açıp tüm sınıfa rezil etmişti beni. Herkes bana gülmüştü. Aklıma o geldi. Nasıl üzüldüm darlandım. Ağlayacak gibi oldum. Böyle allahtan maniye depresyona falan girmiyorum ama geçmişle boğuşup duruyorum ara sıra.
Genişletmek için tıkla...
Sizi çok iyi anlıyorum. Bende anksiyete ve panik atak hastasıyım. Ve ilk doğum öncesi panik atak geçirdim. Bende yapı olarak; geçmiş kötü olaylara takılırım hep. Baskı altında çocukluk ve ergenlik geçirdim. Sürekli aklıma gelir ve üzülürüm. Şu an psikoterapi görüyorum. Emdr yöntemi var belki duymuşsunuzdur. Geçmişteki travmayı bulup onların üzerine çalışıyoruz. İyi geldiğini hissediyorum. Umarım size de faydası olur
 
Nerozey .!.:
Sizi çok iyi anlıyorum. Bende anksiyete ve panik atak hastasıyım. Ve ilk doğum öncesi panik atak geçirdim. Bende yapı olarak; geçmiş kötü olaylara takılırım hep. Baskı altında çocukluk ve ergenlik geçirdim. Sürekli aklıma gelir ve üzülürüm. Şu an psikoterapi görüyorum. Emdr yöntemi var belki duymuşsunuzdur. Geçmişteki travmayı bulup onların üzerine çalışıyoruz. İyi geldiğini hissediyorum. Umarım size de faydası olur
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim ben 9 senedir psikoterapi görüyorum emdr ile de tedavi edildim. Ama bazı küçük olarak gördüğüm travmaları hala doktoruma anlatmadığımdan böyle su yüzüne çıktığı oluyor.
 
Biliyorum klişe biliyorum çok zor ama düşunmemeye çalışın. Başka bir çözüm yolu yokki 😔
Geçmişle ilgili travmalarım diye düşündüğümde aklıma bir sürü şey geliyor cidden ama yani getirmemeye çalışıyorum, düşunmemeye çalışıyorum. Diğer türlü insan kafayı yicek gibi olur herhalde düşün düşün.
 
Pinky93 .!.:
Teşekkür ederim ben 9 senedir psikoterapi görüyorum emdr ile de tedavi edildim. Ama bazı küçük olarak gördüğüm travmaları hala doktoruma anlatmadığımdan böyle su yüzüne çıktığı oluyor.
Genişletmek için tıkla...
Anladım emdr nin faydasını gördünüz mü acaba
 
Bence gayet güzel idare ediyorsun .
Güçlüsün özelsin bunu unutma
Düzenini kurmuşsun bebek bekliyorsun ne güzel.
Geçmişte içimizde yaralar oluyor
Bende mesela kilolu bir çocuktum akran zorbalığına hatta öğretmenimin hakaretine maruz kalmıştım kaç kere
İnsan yetişkin olunca bile üzülüyor işte içinde kalıyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X