• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Geçmişe takıntılı yaşamak.

Ceylinimdeceylinim

Soran olursa geziyor dersiniz, hic durmadan :)
Kayıtlı Üye
28 Mart 2013
12.835
17.406
498
Herkese merhabalar.
Basliktan da anlaşılacağı üzere geçmişe takıntılıyım. Sadece geçmişe değil genel olarak çok takıntılıyım.
Özellikle şu son 1 yılımı heba ettim bu yuzden. Yıllardır var olan bir durum ama çok yıkıcı bir olay yaşamamıştır daha önce. Yaşayınca da atlatamadım.

Yapı olarak zaten herşeyi takıntı haline getirebilen bir insanım. Her konu da var bu ve kurtulamıyorum. Yemek yediğim yer gittiğim kafe fotoğraf cekindigim fotoğrafçı bile yıllardır aynı. Başka yere yemek yemeye gidiyorum ama sanki oraya ihanet etmisim gibi geliyor. Hadi yemek yiyelim deyince ayakların oraya sürüklüyor beni. Bunlar yine ufak şeyler.
Takıntılı olduğum kişiler var. 7/24 sosyal medyadan takip ediyorum. Fake hesaplar açıyorum ve artık psikolojik bir rahatsızlık olduğunu dusunuyorum bunun. Genel olarak hep vardı birileri hatta buraya konu da acmistim sürekli düşünüyorum diye. Şimdi o kişi gitti yerine nefret ettiğim başka biri geldi. Sürekli dusunuyorum ve nefretimi tazeliyorum.
Aklımı kemiriyor o nefret. Ruyalarima giriyor artık . Dusunmemeye çalışıyorum ama elimde değil sürekli beynimin bir kosesinde.
Bunu da geçersek aslında her konuda takintiliyim. 5 tane yastıkla yatiyorum yatakta biri olmayınca rahat edemiyorum kimseye vermek istemiyorum yatakta bana yer kalmıyor ama yine de öyle alistim diye birakamiyorum.
Aliskanliklarimi degistiremiyorum. El yıkama konusu mesela başka bir örnek günde 100 kere ellerimi yikiyorum.
Yemeğe oturduk arkadaşımla sofra kurmadan yemek bitimine kadar 10 kere elini yikadin dedi. Temizlik hastalığı değil tamamen takıntı.
Bu ve bunlar gibi bin tane takintim var. Ne yapmalıyım ilaç tedavisi etki eder mi bilmiyorum. Hastanelerden de nefret ederim zaten o yüzden gitmek istemiyorum..
 
Ve asil değinmek gereken yere deginmemisim geçmişte ki olayları asla unutamiyorum.
Biri bana bir şey mi dedi beynimde yankılanıyor o gece sinirden uyaniyorum aklıma gelince. Amaan geçmiş bitmiş diyemiyorum.
Sürekli aklımın bir köşesinde yankılanıyor. Bir arkadaşım bana tartışırken bir laf söylediyse bitti. Her yüzüne baktığımda sinyal veriyor beynim.
 
İşte geçmiş yaşantılar bazen etkiliyor bizi
Kimini daha çok kimini daha az
Mutlaka sebebi var her hareketin
En güzeli farkında olman
İrade ile yok edemiyorsan bu garip davranışları
Biri ile konuşmayı deneyebilirsin
 
Babamın yıllar önce bana söylediği bir söz. Oyle agirima gitti ki ustund n 10 sene geçti babamın yüzüne her baktığımda istisnasız derin bir nefes alıyorum ve başka şeylerle meşgul ediyorum kafami yoksa o orada beynimin o kosesinde yanip sönüyor
 
Kendime zehir ediyorum hakikaten hayatı. Herşey çok güzel çok mutluyum bir anı geliyor tüm moral yerlerde .
 
Kendinin farkinda olduktan sonra degismeye caba gösterebilirsin. Mesela ilk önce o fake hesaplari sil.. ellerini okadar cok yikama..zorlansan bile yikama vs.. birde calismiyorsun okumuyorsun sen galiba? Bosluktan da oluyor bunlar...
Suan ki hayatini dolu dolu yasamalisin ki gecmise düsünecek vaktin olmasin.
Baban konusunda olabilir yani.. insanin unutamadigi seyler. Hastayim diye kendini yataklara atmana büyütmene gerek yok.
Psikolojik sorunlarin olabilir evet takintilarin varmis ama bunlar gecici de olabilir..hele hele kendin farkindaysan durumunun. Altindan kalkamiyorsan psikologa gidebilirsin konusma terapisi iyi gelir.
 
Tabii ki tedavi ol da sanki buradan bakınca okumuyorsun,çalışmıyorsun gibime geldi.
Küçük değilsin,aklı başında kızsın,eğitimli olduğun da belli.
Doğru mu tahmin etmişim?
 
Ceylinim böyle ömür geçmez,
Hayatın tadını alamazsın.
Daha önce de bir erkeği unutamadığını hatırlıyorum yanlış hatırlıyorsam affola ama aldatmıştı bir de üstelik galiba.
Takıntılarından kurtul.
Psikoloğa gitmek kötü bir şey değil.
Git yardım al.
 
Önce kendin halletmeyi dene , baktın olmadı tedavi olursun
Ama her şeyin farkında olduğuna göre kendi kendini tedavi etmeyi denemeni tavsiye ederim.

benim annemde de okb var. farkindalar son derece durumlarinin, saplantilarinin; hatali oldugunu da kabul ediyorlar ancak bu hastalik farkinda olmakla yahut kabul etmekle tedavi olmuyor. psikiyatrik bir hadise ve bir psikolog ile degil, bir psikiyatr gozetiminde ilac alarak tedavi edilebiliniyor. ustelik erken tedavi cok buyuk onem tasiyor.
 
Tabii ki tedavi ol da sanki buradan bakınca okumuyorsun,çalışmıyorsun gibime geldi.
Küçük değilsin,aklı başında kızsın,eğitimli olduğun da belli.
Doğru mu tahmin etmişim?

Evet doğru tahmin. Okulum bitti çalışmıyorum . Evdeyim.genel olarak hep.
 
Back
X