- 19 Mart 2016
- 1.627
- 2.547
- 133
İyi aksamlar. Çocukluğum ve gençliğimde baba ilgisi ve sevgisi görmedim. Babam beni üzen eleştiren bir figür olarak var hayatımda. Zten anneme karşı da öyleydi hep. Hiç hatırlamam bize sevgi gösterdiğini. Hatta annem de der siz bebekken ağlayınca babam anneme sustur şunu falan dermis.
Şimdi evliyim bir yerde okumuştum esimizle olan ilişkimizi yetiştiğimiz aile etkiliyor diye.
Baba sevgisi göremeyen kişiler bunu esinden bekliyormuş. Mesela abartılı bir şekilde sarılma öpme gibi davranış gösteriyormuş. Ben öyleyim. Eşim bunalıyorum diyor bazen.
Yine elimde olmadan küçük şeyleri büyütüyorm ve esimi eleştiriyorum. O da evde huzursuzluk çıkarıyorsun hiç bsy beğenmiyorsun diyor.
Sizce geçmişte böyle şeyler yaşadığım için mi bu sorunlar oluyor.
Benim gibi babasıyla sorunu olup evliliğine yansiyan var mı?
Şimdi evliyim bir yerde okumuştum esimizle olan ilişkimizi yetiştiğimiz aile etkiliyor diye.
Baba sevgisi göremeyen kişiler bunu esinden bekliyormuş. Mesela abartılı bir şekilde sarılma öpme gibi davranış gösteriyormuş. Ben öyleyim. Eşim bunalıyorum diyor bazen.
Yine elimde olmadan küçük şeyleri büyütüyorm ve esimi eleştiriyorum. O da evde huzursuzluk çıkarıyorsun hiç bsy beğenmiyorsun diyor.
Sizce geçmişte böyle şeyler yaşadığım için mi bu sorunlar oluyor.
Benim gibi babasıyla sorunu olup evliliğine yansiyan var mı?
Baba sevgisi görmemiş olmak evlendiğimiz de eşlerimizi baba yerine koyup o sevgiyi ondan almaya çalışmamıza istemeden, farkında olmadan sebep oluyor sanırım halbuki onlar bizim eşimiz babamız değil. Bu ayrımı yapabilmeli ve geçmişe takılı kalmamalıyız 
