gençken bir yere gitsek annem hemen kalk yardı et diye işaret ederdi.tabii servis yapılır bulaşık yıkanır sonra otururduk.biz hep bu tempoyla yetiştik.artık annem kalk demeden kalkıp yardım etmeye devam ettim.evlendim,her gittiğim yerde devam ettiğim için,kimse bir şey diyemiyordu.şu yaşımda hala yaparım.anneme giderim,anneme yaptırcak halim yok.kaynanam zaten mutfak işinden hoşlanmazdı ben oldumu hiç girmezdi.akrabalara aynen yardım.gelinimize giderim beraber yaparız.eltime giderim beraber yaparız.arkadaşlarımla beraber yaparız.yani hala aynen.bir ara komşumun kızı geldi oturmaya,ayağına çay beklemişti bu bana çok garip gelmişti alışkın olmayınca.ben onlara gidince yardım ediyordum oysa,ama herkes farklı işte,
benim kızım yok,onun için sonra gelinlere nasıl yaparım bilemiyorum.ama allahtan dşileğim beni kimseye muhtaç etmesin.hamileliğimde düşüp ayağımı çıkarmıştım.kaynanam 1 akşam önüme sofra kurdu o kadar zoruma gittiki.ertesi sabah tek ayak üstünde gene kahvaltıyı ben hazırladım.yemekleri ben yaptım.boşver sende takma
kaynanan kızım gibi diyormuş ya doğrudur.benim annem bana senin kaynanan gibi davranıyordu.hep benim yapmamı isterdi.benimkızım olsa galiba bende kızımın yapmasını isterdim,
bu arada annem gelinimizden hiçbirşey beklemez.hep banadır nazı