Ben bariz bir nefret etme nedeni göremedim.Surat ifadesinden başka bir neden göstermediniz..Onun kişiliğini kabullenmiyorsunuz gibi geldi..Siz farklı birisiniz o farklı ,ama nihayetinde akraba oldunuz ve yengeniz,kimlere sabretmiyoruz,iş yerinden bir çok insana mecburen dayanıp sohbet ediyoruz,yüzyüze bakıyoruz diye aramızı bozmuyoruz..Abinizin eşi..Erkek tarafının ailesindeki (sizin aileniz,siz)huzursuzluk yüzünden abinizin eşiyle arası bozulsa hoş olur mu?Belki de boşanmaya kadar gidecek.Siz de evlisiniz..İlla birbirinize kaynaşmanız gerekmiyor..Onu olduğu gibi kabul edin,abinizin hatrına,yeğenizin hatrına..O da gayret ediyormuş bak,davet ediyormuş.Kinci değil demek,iyi olmak için gayret ediyor demek bu..Başkası olsa görüşmemek işine gelir...Zamanla belki birbirinize alışırsınız..Kul hakkı var en azından,hakkına girmemeye çalış...Kıytırık sebeplerden küs kalmaya Allah razı değil..Kul hakkına razı değil..
Benim de eski görümcem hiç beni sevmedi..sebepsiz yere..kişiliğimiz farklı ,aile yapımız farklı diye..anlayışsızlığından,katı kurallığından dolayı..Oysa ben eski eşimin ailesini hep sevmek istemiştim,iyi olmak istemiştim onlarla....
Bu sebeplerden ,eşimin ailesiyle iyi olacağım diye ,bu stresle, evliliğin ne olduğunu anlayamadan ,eşimi bırak,eşimin ailesine alışacağım diye evliliğim dağıldı..Böyle mi olması gerekiyordu?Ne gerek vardı?Mutlular mı şimdi?Kendilerine göre bir gelin bulabildiler mi bilmiyorum..
Çok fazla acı çektim..
Çok ahım kaldı..
Bir de bu taftan bak..Onu olduğu gibi kabul et..Bizim de gelinlerimiz var..Biz onları ailemize yeni gelmiş bir misafir gibi bağrımıza basıyoruz..Hoşgörüyle karşılıyoruz..Hatta hatalarını bile..Anlayışlı olmak lazım..
