Evet gene ben kızlar. . Gene eşimin yalanı gecemi zehir etti. Artık gücüm kalmadı herşeye katlanıyorum kv , kp , görümce.. Hepsinin ayrı dırdırı.. Üstüne eşimin yalanları.. Üstelik ortada büyük bişeyde yok. . Bugün oglen 1 de çıkmış işten. Hiç haberim yok.. Akşama kadar kahvedeymiş. 8de geldi eve hiçbişeyde söylemiyor.. Telefonda mesajları unutmuş ordan gördüm. Zaten anlamıştım işte olmadigini. Ufacık şeyde de yalan söylüyor halbuki sıkan, yalana iten bi insan değilim..
Çok bunaldım
İki saattir bebeğime bakıp ağlıyorum annemleri arayıp gelin beni kurtarın burdan demek istiyorum ama bebeğime kıyamıyorum.

çokmu zor boşanıp bebeğimle rhat özgür bi hayat yaşamak? En basitinden, Sabah bebeğimle yatakta oyunlar oynuyoruz çok hosuna gidiyor.. Ama kv gelip laf eder , hiç olmadı ayıp olur diye erkenden toplamak Zorundayım Heryeri.. Bu bile sebep değil mi? Daha saysam kaç kendini kurtar dersiniz.
Kızmayın lütfen anlatacak kimsem yok sadece içimi dökmek istedim

eşimle konuşacağım yarın.