- Konu Sahibi pambukmelek8788
- #21
Yakın zamanıma kadar bi çok arkadaşımı dost sanıp fazla değer vermişim.
Benim gördüğüm anlamla onların kendini gördüğü bir değilmiş.
Tabi ben bunu hep sonradan fark eder oldum.
Benden mi kaynaklıdır nedir bi türlü anlayamadım gitti.
Liseyi beraber geçirdiğim dostlarım oldu, sonradan arkadaşa çevirdiler kendilerini. Bizzat benim çevirdiklerim de oldu tabi.
Liseye dair bi anım var anlatayım içimde kalmasın.
Hiç sevmem böyle durumları ama, apaçık yazıyorum.
3 seneyi beraber geçirdiğim bi kız vardı, her daim birlikteydik.Bu arkadaş alevi olduğu için bir çocuk arkasından konuşmuş, edilmeyecek laflar etmiş.
Haliyle arkadaşım çok üzülmüştü tabi. Bu arkasından laf eden çocukla da aram iyiydi. Hem sınıf, hem dersane arkadaşımdı, evlerimiz de yakın sayılırdı bazen aynı otobüsle de giderdik.
Çocukla çok iyi geçinmeme rağmen yaptığı terbiyesizlik yüzünden kızdım ona ve bi daha konuşmadım.
Çok sevdiğim kız arkadaşımsa iki gün sonra hiç bişey olmamış gibi konuşmaya devam etti, ve ben o anda sildim onu.
E salak, ben senin için gayet de yakın olduğum bi arkadaşıma kızıyorum, sana öyle davrandığı için konuşmuyorum, sen hangi akla hizmet hiç bir şey olmamış gibi konuşursn.
Bari gel bana de ki, boş ver, onun kendi hatası falan filan..
Tabi gururluyumdur, çocukla da konuşmadım bi daha, zaten o da yeltenmedi pek.
Bu kız arkadaşımla iletişimimi koparmaya başladığımda bana ''hayırsız'' bile dedi.
Geçenlerde facede bulmuş beni, tabi evlendiğimden falan haberi yok. Şaşırmış, hiç haber vermediğim için bozulmuş, üzülmüş bilmem ne olmuş. Çok da umrumdaydı
Üniversitede de, yine çok iyi anlaştığım kız arkadaşım kocamı ''o zamanlar nişanlımı'' abuk sabuk şeylerle itham edip durmuştu. Benim arkamda olup mutluluğumu paylaşacağı yerde yapmadığı surat kalmamıştı. Senle mi uğraşacam deyip kestirip attım, şimdi kocamla mutluyum, o geride kaldı
Bende kestirip atma huyu var biraz.
Böyle şeylere tahammül edemiyorum.
Tabi ki kusursuz insan olmaz, ama insan düşünecek.
Dostluk emek gerektiren bir şeydir. Herkes dost olabilmeyi beceremez.
Böyle dostum olacağına hiç olmasın daha iyi.
Hayatımdan çıkardığım zamane dostlarım şimdilerde yana yana beni arıyolar.
Neymiş, evlenmişim de haber vermememişim, o kadar güzel günlerimiz geçmiş. Ankaraya geldiğimde haber verecekmişim. Zamanında kıymetini bilecektin. Geçti borun pazarı. Bişeyler koptuktan sonra yerine koyulmaz.
Velhasıl, herkesi iyi bilmemek lazım.Temkinli olmak lazım bu konuda.
Dost görünüp de arkadan kuyu kazanlar çok olur.
son pişmanlık ney yarar tabii .. birde yapıp edip seni suçlarlar. ay anlatmşken bende naltym içimde kalmasn :) ßenimde liseden bir arkdasım vardı kıyafetlermiz aynıydı bütçemiz birdi. yer içerdik ailelerden sevgileilerden gizli grüşürdük . herşeyimiz ortaktık annesi annemdi annem ananesiydi :) derken derken 6 yılımız oldu bu birini buldu filan biraz uzaklştı o arada bu kızn kardeşide arkdşmdı ama 3 yas küçüktü. bu erkek arkdşyla yaptğı herşei abla bilip bana anlatırdı. ve bi gün çockla yatcanı söledi bana korktm arkdşmı aradım benden duydunu söleme ama böle böle ddim.. kızda ank dşında okuodu ... arkdşm pek oralı olmadı ve kız o gün gitti oğlanın yanına beni arayp o işin oldunu söledi. arkdşmı aradm sahp çkın bak filan dedm ama olayı sölemedim ailesi biraz despottu çünkü korktum kıza bişi yaparlar diye... ve sonra kötü olan ben oldum. arkdasım bana kardeşime neden gereksiz yere iftira atıyorsun dedi. arkdşmn annesi ablası bana yüz çevirdi :) ve kocaman bir dostluk bu yüzden bitti. buna rağmen ben düğününe gittim son vazifem diye. 3 ay önce nişanım oldu arkdşmı değil ama ailesini çağrdım yüzüüğümü babasına kestirmek için hakları çoktu . gelmediler
