gerçekten çaresizim :( ve yardımlarınıza ihtiyacım var!!

balsuyum · 18 Ocak 2013

öncelikle herkese merhaba, ben 2012 eylül ayında atanan sosyal bilgiler öğretmeniyim 25 yaşındayım. okula gittiğim ilk günden beri okula alışamadım , kendıme olan güvenımı kaybettim, sürekli kendimi eksik görüyor ve bişey bilmiyormuşum ,çocuklara yeterli olamıyomuşum duygularıyla hareket ettim ve anca 2 ay dayanabildim daha sonra bi psikiyatrise gttım, ilac verdi mesleğin ilk zamanlarında olur böyle durumlar dedi ve bana on gün rapor yazdı. o on gün sonra okula tekrardan gittim fakat bi türlü kendımı hayatın içine dahil edemiyorum sanki hayal alemındeymışım gıbı hissediyorum.okuldaki en kötü ögretmen benmişim gibi hissedıyorum yıne on gun rapor aldım ve daha sonrada heyet aldım.suan evdeyım kendımı çok çirkin ve hiç birsey bilmiyormuş gıbı hissedıyorum.meslegımı sevıyorum ama okula gıdınce kendımı ezık bılgısız ve cahıl hissedıyorum,sorumluluklar gözümde çok büyüyor, herkesten herseyden hayattan korkar oldum. müfettiş gelecek dersıme girecek ve bana sen ne biçim ögretmensın diyecek dıye çok korkuyorum.üniversiteden 3 yıl önce mezun olmuşum dolayısıyla konu hakimiyetim pek yok ve bu bende bırazda olsun var olan guvenımı alıp gttı, harıtalardan,kitaplardan korkar oldum.eminimki aranızda bi kaç cümle söyleyecek olan vardır.nasıl ders anlatmalıyım kıtaptan okutup geçmek vicdanımı rahatsız edıyor fakat aklımdanda hepsını anlatamıyorum. semınerımde yandı. ve 2.dönem okula gtmek mecburuyetındeyım.ailem arkadaslarım saskın nasıl bu hale geldım dıye. tabi hepsi çok üzgün. evden dişarı çıkasım gelmiyorr rapor aldım alalaı evden hiç çıkmadım nerdeyse 25 gün oldu.içine kapanık çekingen ve pasif bi insan haline geldim,böyle devam ederse yaşayamam diye korkuyorum. saygıdeğer üyeler derdini paylaşmayan derman bulamazmış derler ,bende küçük de olsa bir umut istıyorum. bu durumu nasıl aşabilirim.sanki hayatta bir tek benim başıma gelen bi olaymış gıbı hıssedıyorum. artık öyle bır durumdayımki uyku nedır yemek nedır bılmıyorum ne yaşıyorum ne ölüyorum.aynalara düşman oldum. en ufacık seyde yerle bir oluyorum. sanki yalnız kalsam dünyada hiç birsey yapamam gıbı hissedıyorum. bır umut vadedenin kırk yıl kölesı olurum.nolur yardım edın bana

sovr86 · 18 Ocak 2013

mesleklerimiz farklı yaşadığın korkuları ve psikolojiyi anlamam imkansız tabi ki ama ;

senin gibi atanmış olmayı dileyen binlerce öğretmen olduğunu düşünmeni ve korkularının üzerine gitmeni tavsiye ediyorum,

ve ilk günler pes edip sürekli rapor vs lerle bu durumun üzerini geçici olarak örtersin ve korkuların peşini bırakmaz ,

bisidicem · 18 Ocak 2013

öğretmen olmayı hayal eden ne çok insan vardır ne kadar güzel bir mesleğin var zamanla alışırsın gibi geldi anlattıklarından tamamen okulu bırakarak çözemezsın ayrıca mufettiş gelirse en kötü öğretmen sensın desın yanı demezde hadı dedı dıyelım ne olucakki dünyanın sonumu daha olmamış şeylerden bukadar gözünü korkutma inşallah yenersın korkularını

electra_ · 18 Ocak 2013

canım madem konu hakimiyetim yok diyorsun kendi özetlerini çıkar.
birkaç kitap al.
o gün anlatacağın konuların özetini çıkar.
sen oku öğrencilerin yazsın.
konunu da haritalar üzerinden anlat.
elinin altında internet var bir sürü ödev,ders anlatım siteleri var onlardan faydalan.
daha yenisin kimse senden mükemmel olmanı beklemiyor.
ordaki öğretmenlerde ilk başlarda zorlanmışlardır ama zamanla tecrübe kazanmışlardır.
korkma üzme kendini.
ilk yılını atlat rahatlayacaksın bak.

sepetsepetyumurta · 18 Ocak 2013

Lisede bir hocam vardı . Matematik hocam ... Kadıncağız inanın hiçbir şey bilmezdi . Eksiğini bilirdi . Teneffüslerde bana soru sorduğunu bilirim .
Eminim ondan kat be kat iyisinizdir.
Özet çıkarmak bencede çok mantıklı . Üzerinizden o ataleti atın lütfen . Az bilen hoca , evde yatan hocadan yeğdir

balsuyum · 18 Ocak 2013

kızlar dediklerinizde sonuna kadar haklısınız ama bir de ben kendime anlatabilsem

inanın ne yapacağımı bilemez haldeyim atanmamın tadını mutluluğunu bile alamadan böyle bir derdin içine düştüm, sanki hiç geçmez bu , hiç bitmezmiş gibi geliyor bu düşüncelerim..belki bu anlattıklarım çok büyük bir sorun değilmiş gibi geliyor ama birde benim gözümden görseniz..nasrettin hoca damdan düşmüş dediği tek şey bana damdan düşeni getirin diye sanırım benim yaşadıklarımda o hesap.

Maxi roll · 18 Ocak 2013

balsuyum .!.:
öncelikle herkese merhaba, ben 2012 eylül ayında atanan sosyal bilgiler öğretmeniyim 25 yaşındayım. okula gittiğim ilk günden beri okula alışamadım , kendıme olan güvenımı kaybettim, sürekli kendimi eksik görüyor ve bişey bilmiyormuşum ,çocuklara yeterli olamıyomuşum duygularıyla hareket ettim ve anca 2 ay dayanabildim daha sonra bi psikiyatrise gttım, ilac verdi mesleğin ilk zamanlarında olur böyle durumlar dedi ve bana on gün rapor yazdı. o on gün sonra okula tekrardan gittim fakat bi türlü kendımı hayatın içine dahil edemiyorum sanki hayal alemındeymışım gıbı hissediyorum.okuldaki en kötü ögretmen benmişim gibi hissedıyorum yıne on gun rapor aldım ve daha sonrada heyet aldım.suan evdeyım kendımı çok çirkin ve hiç birsey bilmiyormuş gıbı hissedıyorum.meslegımı sevıyorum ama okula gıdınce kendımı ezık bılgısız ve cahıl hissedıyorum,sorumluluklar gözümde çok büyüyor, herkesten herseyden hayattan korkar oldum. müfettiş gelecek dersıme girecek ve bana sen ne biçim ögretmensın diyecek dıye çok korkuyorum.üniversiteden 3 yıl önce mezun olmuşum dolayısıyla konu hakimiyetim pek yok ve bu bende bırazda olsun var olan guvenımı alıp gttı, harıtalardan,kitaplardan korkar oldum.eminimki aranızda bi kaç cümle söyleyecek olan vardır.nasıl ders anlatmalıyım kıtaptan okutup geçmek vicdanımı rahatsız edıyor fakat aklımdanda hepsını anlatamıyorum. semınerımde yandı. ve 2.dönem okula gtmek mecburuyetındeyım.ailem arkadaslarım saskın nasıl bu hale geldım dıye. tabi hepsi çok üzgün. evden dişarı çıkasım gelmiyorr rapor aldım alalaı evden hiç çıkmadım nerdeyse 25 gün oldu.içine kapanık çekingen ve pasif bi insan haline geldim,böyle devam ederse yaşayamam diye korkuyorum. saygıdeğer üyeler derdini paylaşmayan derman bulamazmış derler ,bende küçük de olsa bir umut istıyorum. bu durumu nasıl aşabilirim.sanki hayatta bir tek benim başıma gelen bi olaymış gıbı hıssedıyorum. artık öyle bır durumdayımki uyku nedır yemek nedır bılmıyorum ne yaşıyorum ne ölüyorum.aynalara düşman oldum. en ufacık seyde yerle bir oluyorum. sanki yalnız kalsam dünyada hiç birsey yapamam gıbı hissedıyorum. bır umut vadedenin kırk yıl kölesı olurum.nolur yardım edın bana

canim sitres yapma sakin ol....yepyeni bir hayat yepyeni bir ortam...kolay degil ama zamanla halledilebilir....
oncelikle sen bir ogretmensin ...hak etmissin sana bu mevkii verilmis...kendine inanmalisin ki ogrencilerine faydan olsun....
yeterlisin iyisin nedenkendini kotu hissediyorsun...oyle olsa bu.okulu bitiripogretmenyaparlar miydi seni?
konu hakimiyetine gelince kitabin mufredatina gore git...
internette bir suru ogretmen siteleri var...dayanisma yapan...insanlara danisabilirsin...
lutfen canim sizler cok degerli insanlarsiniz....kendinize cok iyi bakmaniz lazim...gelecek sizin elinizde....
sen ogretmensin......

ZehreNur · 18 Ocak 2013

Canım şöyle düşün küçücük çocuk onlar senin yeterli olup olmadığını nasıl düşünsünler. Onların aklı fikri eğlencede zaten.Senin elindeki müfredatıda kimse bilmiyor, öğretmen kapıyı kapattığında hiç kimse hocanın ne işleyip işlemediğini bilmez. O yüzden rahat ol.Okulda öğretmenlik yapmak bu açıdan çok kolay. Şuan bir kursta öğretmenlik yapıyorum ben, yetişkin eğitimi veriliyor. Öyle olsaydı ve yetersiz görseydin kendini tamam derdim.Çünkü yetişkinler senin iyi bir öğretmen olup olmadığını daha iyi anlıyor. Gerek duruşunla gerekse anlatımınla veya alakasız birşey sorup senin nasıl bir hoca olduğunu kestirmeye çalışıyorlar.
Ben devlet okulunda da öğretmenlik yaptım.Tek sorun kalabalık sınıflar ve susturması zor olan öğrencilerdi. Şuan yetişkin eğitimi bana çok daha kolay zevkli geliyor.
Banada müfettiş gelmişti çok fazla durmuyorlar zaten maksat görüntü olsun diye girip çıkıyorlar hiiiç gerilmene gerek yok canım.
Bu arada bol bol Allahın isimlerinden Ya Fettah'ı çek.

Atanmayı bekleyen nice öğretmen adayları var Rabbim sana lütfetmiş mesleğini yapabiliyorsun bunun için şükret ve sürekli azmet..

Gerçekten eksikliğin varsa ders çalışıp okula git belli süre sonra unutman kolay, günlük hangi konuları anlatacağın bellidir. Önemli yerlerin altını çiz derste unutmamak için falan..Plansız zaten okula gidilmez. Ev ödevi mutlaka ver, bir kişiyi gelecek konuyu anlatması için görevlendir. Bu tarz uygulama projeleri geliştir canım.Allah yardımcın olsun sakın yılma.

cindy · 18 Ocak 2013

Bence sakin olmalı ve şunun farkına varmalısın. Kaçmak çözüm değil!
İlk çalışmaya başladığım günleri hatırlıyorum; resmen son noktayı koyarken kalbim 105 falan atarak, içim titrerdi. İnan alışılıyor, şimdi bakıyorum da bazi şeyleri düşünmeden yapıyorum, yolda yürümek kadar doğal.
Bir sonraki gün alnlatacağın konulara bir gece önceden iyice çalışıp hakim olarak ve hatta belki evde kendine anlatarak bir nebze rahatlayabilirsin bence. Alıştıkça herşey normalleşecek emin ol. Ha bir de o çocuklar senden çok daha az şey biliyorlar ve senden öğrenecekler, bunu da düşün bence.

balsuyum · 18 Ocak 2013

evdeyken bile ders calışıyorum şuaralar, ama bilmediğim bir şey karsıma cıkınca yok benden bişey olmaz diye kaldırıp atıyorum kitabı, kalbim bana ait değilmiş gibi sürekli sıkışık

kimseyle görüşmüyorum da biri birşey sorar ne derim diye, geçer mi bu günler, rabbimin verdiği bir imtihansa kazanmayı nasip eder inşallah bu imtihanı, hayal bile kuramaz hale geldim. bir eksiklik beni nerelere getirdi böyle ...inanın gercekten perişanım.

Kaety · 18 Ocak 2013

ben kendimden örnek vereyim;

Çocuk gelişimi mezunuyum.. stajdayken yani ilk staja başladım, verdiler bana bir sınıf.. iyi hoş sonra öğretmen bırakıp gitti hiç tecrübem yok, çocukları oturttum aval aval bana bakıyorlar, ne yapacağımı bilemedim aynı senin gibiydim.. o gün sizin gibi düşündüm ben ne yapacağım dedim kendimi öyle yetersiz görüyordum ki..

aradan 1-2 hafta falan geçti alıştım.. emin olun yapabilirsiniz.. başlarda kitaptan okuyun bunda kötü bişey yok, çoğu öğretmen aynısını yapmıyor mu? siz sadece bir iki hafta, bir süre alışana kadar böyle yapın.. sonra yavaş yavaş değiştirin bu metodu.. bence yeni olduğunuz için öyle.. şıkır şıkır giyinip gidin okula gideceğiniz zaman, bir öğretmene yakışır şekilde bakımla.. emin olun alışacaksınız ve mükemmel bir öğretmen olablirsiniz..

electra_ · 18 Ocak 2013

balsuyum herşeyi bilemezsin.
mükemmeliyetçi bir insan mısın?
baktın kitaptan bulamadın nete yaz herbir şey var nette.
herkesin ilk yılları tecrübesizlikle geçer.
bende zamanında adamlara yanlış trafo yollamıştım.
niye çünkü trafonun kademesini adama sormamıştım bilmiyordum.
koca trafo bilmem kaç km gitti geri geldi.
yani olur böyle şeyler.
kendine karşı bu kadar acımasız olma.
rahatla biraz.

ZehreNur · 18 Ocak 2013

Bilmemek ayıp değil, öğrenmemek ayıp demişler boşuna mı? sen ne güzel bunun farkındasın ve kendini eğitmeye devam ediyorsun.Bence bir öğretmende olması gereken en önemli özelliklerden biri bu. Öğretmen sürekli kendini geliştirmek durumunda zaten.Mesela bende branşımla ilgili sürekli gelişmeleri takip ediyorum yani sırf müfredatla iş bitmiyor. İnsan hayat boyu öğrenmeye açık olmalı.Mezun olduktan sonra ben tamamım mükemmelim demek asıl yanlış olan.
Olulu düşün ki olumlu şeyler olsun.Bu çağın hastalığı psikolojik sorunlar. Çevremizdeki çocukların öğretmenlerinden biliyorum mütemadiyen raporlular..Böyle olunca çocuklar daha çok zarar görüyor.Ya birde her zaman derste ders anlatma hem kendini hemde çocukları rahatlatmak için gülün eğlenin fıkra falan anlattır.Şarkı söylettir arada bunlarda çocukların gelişimi için önemli.Sınıf içinde sosyal olmalarını sağlıyor.

Kaety · 18 Ocak 2013

balsuyum .!.:
kızlar dediklerinizde sonuna kadar haklısınız ama bir de ben kendime anlatabilsem inanın ne yapacağımı bilemez haldeyim atanmamın tadını mutluluğunu bile alamadan böyle bir derdin içine düştüm, sanki hiç geçmez bu , hiç bitmezmiş gibi geliyor bu düşüncelerim..belki bu anlattıklarım çok büyük bir sorun değilmiş gibi geliyor ama birde benim gözümden görseniz..nasrettin hoca damdan düşmüş dediği tek şey bana damdan düşeni getirin diye sanırım benim yaşadıklarımda o hesap.

Doktor hangi ilacı verdi size? sorun neymiş doktorun görüşüyle peki?

boylesine · 18 Ocak 2013

canım ya öncelikle geçmiş olsun. kendini o şekilde hissetme sakın. benimde başımdan kısa süreli öğretmenlik geçti üstelik ben minyon tipli bi insanım öğrencilerim lise öğrencisi benden iri insanlardı. ama neticede öğretmen benim ve benim sözüm geçer o sınıfta. ilk gittiğimde bende aynı şekildeydim nası olacak die sonrasında ders öncesinde ayna karşısında kendime anlattm konuları, söleyince saçma geliyo olabilir ama cidden işe yarıyo ve ciddi anlamda anlat kendine daha sonra zaten akıp gidiyo konu kendinden bişeler katıyosun kitaptan fln. kitabada direk bağlı kalmamış olursun. lütfen elinde çok güsel bi imkan var bunu bu şekilde yok etme. hem rapor flnda alma uzaklaştıkça geri gidemezsin. kendine bi söz ver ve kalk ayağa görevini çok güsel yap :40:

pambukmelek8788 · 18 Ocak 2013

balsuyum .!.:
öncelikle herkese merhaba, ben 2012 eylül ayında atanan sosyal bilgiler öğretmeniyim 25 yaşındayım. okula gittiğim ilk günden beri okula alışamadım , kendıme olan güvenımı kaybettim, sürekli kendimi eksik görüyor ve bişey bilmiyormuşum ,çocuklara yeterli olamıyomuşum duygularıyla hareket ettim ve anca 2 ay dayanabildim daha sonra bi psikiyatrise gttım, ilac verdi mesleğin ilk zamanlarında olur böyle durumlar dedi ve bana on gün rapor yazdı. o on gün sonra okula tekrardan gittim fakat bi türlü kendımı hayatın içine dahil edemiyorum sanki hayal alemındeymışım gıbı hissediyorum.okuldaki en kötü ögretmen benmişim gibi hissedıyorum yıne on gun rapor aldım ve daha sonrada heyet aldım.suan evdeyım kendımı çok çirkin ve hiç birsey bilmiyormuş gıbı hissedıyorum.meslegımı sevıyorum ama okula gıdınce kendımı ezık bılgısız ve cahıl hissedıyorum,sorumluluklar gözümde çok büyüyor, herkesten herseyden hayattan korkar oldum. müfettiş gelecek dersıme girecek ve bana sen ne biçim ögretmensın diyecek dıye çok korkuyorum.üniversiteden 3 yıl önce mezun olmuşum dolayısıyla konu hakimiyetim pek yok ve bu bende bırazda olsun var olan guvenımı alıp gttı, harıtalardan,kitaplardan korkar oldum.eminimki aranızda bi kaç cümle söyleyecek olan vardır.nasıl ders anlatmalıyım kıtaptan okutup geçmek vicdanımı rahatsız edıyor fakat aklımdanda hepsını anlatamıyorum. semınerımde yandı. ve 2.dönem okula gtmek mecburuyetındeyım.ailem arkadaslarım saskın nasıl bu hale geldım dıye. tabi hepsi çok üzgün. evden dişarı çıkasım gelmiyorr rapor aldım alalaı evden hiç çıkmadım nerdeyse 25 gün oldu.içine kapanık çekingen ve pasif bi insan haline geldim,böyle devam ederse yaşayamam diye korkuyorum. saygıdeğer üyeler derdini paylaşmayan derman bulamazmış derler ,bende küçük de olsa bir umut istıyorum. bu durumu nasıl aşabilirim.sanki hayatta bir tek benim başıma gelen bi olaymış gıbı hıssedıyorum. artık öyle bır durumdayımki uyku nedır yemek nedır bılmıyorum ne yaşıyorum ne ölüyorum.aynalara düşman oldum. en ufacık seyde yerle bir oluyorum. sanki yalnız kalsam dünyada hiç birsey yapamam gıbı hissedıyorum. bır umut vadedenin kırk yıl kölesı olurum.nolur yardım edın bana

:) senin yerinde olmak isteyen binlerce insan var:) ve o okulu bitirdiğin göre eminim çocuklara yetebilcek kadar hatta daha fazkası bilgilerin var. madem böyle bir sorun yasıyorsun raporlu olarak evde durmaktansa tanıdıklarına rica et baska okullarda bazı deerslere gir hocaları gözlemle. kitaplar al oku... netten araştır videolar izle. bununla ilgili seminerlere felan git

askitotomsu · 18 Ocak 2013

öğretmenler arasında gereksiz korkulara kapılıp psikolojini bozan ve psikiyatriste başvuranlar olduğunu bir uzmandan duymuştum
ama doktorun anlattığı vakalar o kadar ilginçti ki seninki basit kalır
bence geçici bir bocalama dönemi gibi görünüyor ama en iyi fikri doktor söyler
bilirsin takıntılarını ne kadar düşünürsen seni o kadar ele geçirir
o yüzden düşünmemeye çalış
aklına gelince savuştur
başka şeylere odaklan
zaten stajyersin müfettiş dersine girmez
girse de sınıfta bir şey demez
zaten sınıfta öğretmeni rezil eden bir müfettişin müfettişliği önemli değildir
benim kendime güvenim vardı, işimi de iyi yaptığımı, sorumluluğumu yerine getirdiğimi düşünüyordum ama bir gün müdür sınıfın içinde beni rezil kepaze etti :)
üstelik de benimle hiç alakası olmayan bir şeyden dolayı
yani başkası ne der diye düşünme
çünkü sen işini mükemmel yapsan da eleştiren olabilir
sen vicdanın rahat tutmaya bak
bir konuda eksiğin varsa kılavuz kitaba on dakika göz atıp okula git
ya da netten konuyu araştır, detaylı ve pratik yollar bulursun
şunu da unutma ki öğretmenliğin ilk yılları bocalama olabilir, konuyu yanlış anlatıp çocuklardan özür dilediğin zamanlar bile olacaktır
ya da soru sorduklarında çözemediğin de olabilir
ama bunlar birkaç sene içinde aşılıyor Allah'ın izniyle
sende vicdan var, bunu aşarsın inşallah
seni bıkkınlığa iten ise galiba işleri gözünde çok büyütmen
mükemmel olmak zorunda değilsin, az az yap, göreceksin ki onlar bilgi birikimini çoğaltmış
Allah yardımcın olsun

aplasi · 18 Ocak 2013

balsuyum .!.:
öncelikle herkese merhaba, ben 2012 eylül ayında atanan sosyal bilgiler öğretmeniyim 25 yaşındayım. okula gittiğim ilk günden beri okula alışamadım , kendıme olan güvenımı kaybettim, sürekli kendimi eksik görüyor ve bişey bilmiyormuşum ,çocuklara yeterli olamıyomuşum duygularıyla hareket ettim ve anca 2 ay dayanabildim daha sonra bi psikiyatrise gttım, ilac verdi mesleğin ilk zamanlarında olur böyle durumlar dedi ve bana on gün rapor yazdı. o on gün sonra okula tekrardan gittim fakat bi türlü kendımı hayatın içine dahil edemiyorum sanki hayal alemındeymışım gıbı hissediyorum.okuldaki en kötü ögretmen benmişim gibi hissedıyorum yıne on gun rapor aldım ve daha sonrada heyet aldım.suan evdeyım kendımı çok çirkin ve hiç birsey bilmiyormuş gıbı hissedıyorum.meslegımı sevıyorum ama okula gıdınce kendımı ezık bılgısız ve cahıl hissedıyorum,sorumluluklar gözümde çok büyüyor, herkesten herseyden hayattan korkar oldum. müfettiş gelecek dersıme girecek ve bana sen ne biçim ögretmensın diyecek dıye çok korkuyorum.üniversiteden 3 yıl önce mezun olmuşum dolayısıyla konu hakimiyetim pek yok ve bu bende bırazda olsun var olan guvenımı alıp gttı, harıtalardan,kitaplardan korkar oldum.eminimki aranızda bi kaç cümle söyleyecek olan vardır.nasıl ders anlatmalıyım kıtaptan okutup geçmek vicdanımı rahatsız edıyor fakat aklımdanda hepsını anlatamıyorum. semınerımde yandı. ve 2.dönem okula gtmek mecburuyetındeyım.ailem arkadaslarım saskın nasıl bu hale geldım dıye. tabi hepsi çok üzgün. evden dişarı çıkasım gelmiyorr rapor aldım alalaı evden hiç çıkmadım nerdeyse 25 gün oldu.içine kapanık çekingen ve pasif bi insan haline geldim,böyle devam ederse yaşayamam diye korkuyorum. saygıdeğer üyeler derdini paylaşmayan derman bulamazmış derler ,bende küçük de olsa bir umut istıyorum. bu durumu nasıl aşabilirim.sanki hayatta bir tek benim başıma gelen bi olaymış gıbı hıssedıyorum. artık öyle bır durumdayımki uyku nedır yemek nedır bılmıyorum ne yaşıyorum ne ölüyorum.aynalara düşman oldum. en ufacık seyde yerle bir oluyorum. sanki yalnız kalsam dünyada hiç birsey yapamam gıbı hissedıyorum. bır umut vadedenin kırk yıl kölesı olurum.nolur yardım edın bana

öğretmen değilim ama turizm okudum ve sürekli insanlarla muhatap olduğum bi sektör ilk stajımda telefona sen bak dediklerinde ellerim titreyerek telefonu açmıştım ve doğru düzgün sesim çıkmamıştı ne diceğimi bilmiyodum, soraları müşteriler geldikçe sen ilgilen demeye başladılr ilk zamanlar hoşgeldiniz dedikten sonra ağzımdan kelime çıkmıyodu donup kalıyodum hemen diğer çalışanlar başıma gelip konuya giriyolardı onlar anlatıyodu otelleri bende sus pus bakakalıyodum :) bi kaç ay sonra biraz daha geliştirdim kendimi yine bilmediğim çok şey olduğundan çok kez kem küm kaldığım oluyodu ilk otel rezervasyonunu yaparken sırtımdal terler akmıştı formu doldururken kaç kere yalnış yazmıştım bilgileri titremekten :))))

şimdi başka bi sektörde yönetici asistanlığı yapıyorum bu sektöre ilk geçtiğimde belediyeye evraklar hazırlanıyodu onları yaparkende yalnış yapıcam diye ellerim titreyerek yazıyodum on kere kontrol ediyodum ona rağman bir sürü yalnışım oluyodu :) gel git zaman 3. senemi doldurdum bu sektörde ve şimdi tecrübemle patrona bile kafa tutucak duruma geldim.

öncelikle hemen pes etme aylarca yapamicam diye düşünebilirsin ama bu düşünceni kırmayı dene, özet çıkar çocuklara, dersi sevdiricek dökümanlar yaparak git sınıfta analtıcağn konuyla ilgili,
arada onlarla sohbet et laptopun varsa bilgisayardan konunla ilgili videolar göster müzik dinlet hatta komik ve öğretici videolar izlet arada gülmek dersin gerginliğini alır,ufak tefek kalem silgi hediyeli ödevler verebilirsin yada konuyu anlatmalarını isteyebilirsin ki bu çocukları senin dersine çalışmaları için motive eder ve daha istekli olurlar. bunun gibi ufak tefek şeylerle öğrencilerin sevgisini kazandınmı kendinede güvenin gelir

Yasam Kocu Panik Atak · 18 Ocak 2013

Böyle yapmamalısın bu şekilde düşünerek daha da kendini incitirsin..

tulipa · 18 Ocak 2013

Arkadaşların düşüncelerine katılıyorum.
Sebebi nedir bilmem ama özgüven sorunu oluşmuş sizde.Sen kendini öyle sandığın için başkaları da öyle sanacak deyip geriliyorsun.

Ders işleyişe ,konu hakimiyetine,yeterli bilgi vermek meselesine gelince:Mutlaka bigisayarın,internetin,kaynak kitapların olsun.Ders çalışıp özet çıkarıp git.Konuyla ilgili özet soruları hazırla evde(internetteki veya kaynak kitaplardaki soru bankalarından yardım alabilirsin)..Okula gidince ,konuyu önce özet halinde yazdır,en doğrusu bence özet,gereksiz bilgilerdense az öğrensinler tam öğrensinler..Yada özet fotokopileri dağıt,zamandan kazanım.O an okusunlar hepsi sessizce.Sonra Kendin özet halinde biraz anlat.Sonra;Özet sorulardan sor pekişsin diye...Fotokopiler sınıfa para dersen, mecbur özeti yazdıracaksın..soruları da ;sen oku onlar cevaplasın...
Bir konuyu böyle işlersiniz.Kalanını da evde yapmalarını isteyebilirisniz (al sana ödev)Ünite bitince de ünite özet soruları hazırla.Bunları da ya eve ödev ver yada vakit varsa sınıfta beraber çözün...

Bir de diğer öğretmenler nasıl davranıyor anlatım,ödev konusunda onları gözle.Mesela az ödev mi vermek gerekiyor ,yeterli mi?Onu araştır,çok ödev verince belki kaldıramazlar,çünkü diğer derslerden de ödev alıyıorlar,gerekisz bilgilerdense az ,öz olsun,tam öğrensinler..İyi bir öğretmen böyle düşünür bence,belki birçoğu baştan sağma yapıyor ne biliyorsun...En sonunda kendi stilini bulacaksın,sabret..

Bir odada sen ve çocuklar.İnan başka insanlarla beraber çalışmaktan iyi,ekip halinde çalışsaydın taş koyan çok olurdu,şanslısın..Ben işimiz düzgün yaptığım halde sessiz olduğum için işimiz düzgün yapamadığım yönünde şikayet etmiş ekip arkadaşlarım

Ekleyeceğim,psikiyatriye gitmişmiydin?Depresyon yaşıyor olabilirsin..Özele git,gerekiyorsa ilaç kullan..Bu söylediklerimiz de sana psikoterapi olsun:)

gerçekten çaresizim :( ve yardımlarınıza ihtiyacım var!!

sadece huzur....

muhteşemçapulcuu

Yeni Üye

Guru

Bırakın Parlicaaam:)

sadece huzur....

ben buldum!!!!

❤ İki çiçeğim ❤

Aktif Üye

sadece huzur....

Çok Şükür, Bin Şükür..

Guru

❤ İki çiçeğim ❤

Çok Şükür, Bin Şükür..

her şey güzel olacak.

:) seeen Seeeennn sadece

Yiğit Aras_SMA destek

Eymen Mert'in annesi :)

Panik atak bir hastalık değildir

ΛŁŁ -SТΛЯ başlangıç 66; güncel 62; hedef 60

Benzer Konular