Tamda yaralarımı sarmak üzere iken bu konuyu gordum ve yazmak istedim.. Ben evliyim 12 yıllık cocuklarım var,ilk asık oldugum adamdan deli gibi sevdigim halde uzaklaşmak ayrılmak zorunda kaldım çünkü o evliliği istemiyordu.kibarca uzaklaştırdı beni kendinden bundan 13 yıl önce .. Bende esimle tanistim 8 ay icindede evlendim.. Ondan sonra ikinci hayatima giren insandir esim,beni cok sevdi bende esimi..13 yıl sonra rastlastik yazistik onunla int. Üzerinden Cok pişman olduğunu beni kaybettiği için köpek‎ ler gibi ACI çektiğini kimseyi sevemedigini,hatta nişanliydi ama ailesi zoruyla evlencegini yazdı tabi nişanlısından da ayrıldı çünkü beni yeniden bulmanın, konuşmanın kendisi uzerinde aslında nasılda bir etki bıraktığını yazmıştı .. Ayrildida!! düğününe 1ay kala Nisan'ı atmış ve bunu bana yazmıştı vesile oldum belkide farkında olmadan.. Ben onun resimlerini gördüğümde acayip bir sanci hissettim icimde yaralandım sanki,bide benim cocuklarımın resimlerini görüpde "onlar keske benim yavrularim olsaydı ,ikimizin olsaydı Cok isterdim yürekten" dedigi an varya ben o anki ağlamamı unutamıyorum o yürek sizimi unutamıyorum ..o acı ki beni namaza başlattı,o ACI ki beni olgunlastirdi,sabırlı yaptı daha Cok,o da bana vesile oldu bir nevi.. Üzüldüm yaralandım çünkü zamanında davransaydı suan evli olabilirdik cocuklarımız olabilirdi ikimizin,icimde boyle ukdeler kalmazdı acaba nasıl olurduk diye sormazdim aklıma geldiginde! Ama onun aptalligi ! Yillar sonra bana bu itirafları yaptı yaklaşık 4 yıl önce karsilastim onunla en son gecen 4 ay önce artık tamamen yollarımız ayrıldı gerçi bu 4 yıl icinde Oyle görüşmedik ya o benden kaçıyordu yada ben ondan .. Yeri geldi 1 yıl hic haber alamadığım oldu ondan ama en son 4 ay önce gordukki ikimizde hala bitmemiş bitmiyorda! Yurt disından istanbula gelmiştik sen beni nasıl görmedin ben seni nasıl göremedim bu nasıl bir acıdır seni görmek yüzüne doya doya bakmak isterdim sevdigim kadının dedi bana!! Ben evliyim senle görüşmek bu asla olmaz! Dedim zaten görüşmedikte .. Ama keşkede 13 yıl sonra 1 kere de olsa görseydik birbirimizi en azından tesellimiz düşerdi çünkü insan kavusamayinca gözünde büyütüyor ..bana dost olalım bari facebook da arkadasim dostum olarak kal dedi, ben Cok düşündüm ama olamazdı saçmalık olurdu bu! Çünkü yaradan dost olmaz! Bunu onada yazdım ne yaptı dersiniz beni dondurmuş oldugum Facebook hesabıma girdiğim bir anda anında sildi beni listesinden !! Boyle alcaldi gözümde iste!! Adam değilmiş çünkü adam olsaydı beni bir pislikmisim gibi hissettirip silmezdi ! Tamam silsin zaten olamazdık dost ama enazindan bana bir deseydi açıklama yapsaydı siliyorum diye güzel ayırsaydı bizi ama o yapmadı ağzıma geleni yazdım vede herseye rağmen hakkımı helal ediyorum sana dedim çünkü beni bu dünyada allahımda sahidimdirki onun kadar kimse ağlatmadı bu gözler en Cok ona ağladı ama canı sagolsun! tek bir kelime bile yazmadı onca ağır sözlerimden sonra hayret ediyorum halada? Hep merak eder dururum insan nasıl bu kadar umursamaz davranır diye.. Yani özet olarak ben namazımı kazandım onunla ama gordukki mevlam Cok büyük onun hala bekar olduğunu pişmanlıkları olduğunu benim için hala deli olduğunu ogrEnmis oldum.. Belkide yalandı hepsi hala inanmam inanmiyorumda o beni sevmedi kullandı iyi niyetimi! Kendimi asla AFFETMEM! yaralarımı sarıyorum 2.kez ama bu sefer Cok daha zor esime ve cocuklarıma hem gülümsüyor hemde icimde kanayan yaramı ellerimle sarmaya çalışıyorum Allah büyüktür ..