Mecbur değildin gitmeye
Beni böyle sersefil etmeye
Mecbur değildin ayrılığa
Yüreğimi parçalamaya.. mecbur değildin..
Hayallerim vardı benimde.. seninkiler gibi, herkesinki gibi. suya düşenlerden bahsetmiyorum. hala gökyüzünde gezenleri söylüyorum..
Umutlarım vardı benimde.. seninkiler gibi, herkesinki gibi. yitirilenlerden bahsetmiyorum. hala içimde koşup oynayanlardan söz ediyorum..
sen gittikten sonra. hayat ikiye bölündü; "senden önce, senden sonra.."
Cana kıymak düşüncesi beynimi kemiriyor sokaklarda. her gelen arabaya cellat gözüyle baktınmı sen hiç? veya her ağaçta kendini gördünmü boğulmak üzereyken?..
Kolay olanın kaçmak olduğunu öğretti annem bana. önemli ve zor olanı ise yaşamakmış..
peki hergün ölüp ölüp dirilmek nedir anne? dedim. sustu.. ilk defa annem sustu..
"Yeni bi başlangıç yap" dedi eş dost. "Başladığımı bitiremedimki" dedim.. onlarda sustu..
Hayatta susmuştuya hani, dayanamadım artık bende sustum. ne soruyorum nede cevap veriyorum. sadece böyle arada bir sessiz çığlıklarımı kağıda döküyorum..