- 31 Ocak 2013
- 7.190
- 44.609
- 798
Merhabalar,
9 senenin sonunda ben de yolun sonuna geldim. Zaten yürümüyordu. Onca yıldır hep benim fedakarlıklarım tavizlerim sayesinde sürdü. Boşanmanın eşiğinden de döndük ama yine benim sevgime yenik düşmemden dolayı. Düşmemem gerekirdi oysa. Tek taraflı olunca duygular, ilişki de bitmeye mahkummuş eninde sonunda. Evlilik yıldönümümüze 10 gün kala çok kötü kavga ettik. Şiddete maruz kaldım. İnsan inanamıyor yaşadıklarına. Polis eşliğinde ayrıldım o gece evden. 5 gün sonra eşyalarımı almaya gittim ailemle birlikte. Bir de daha beni suçladı kendi ailesiyle birlikte. Şikayetçi oldugum için, olayları buralara getirdiğim için ben suçluymuşum. Bense en azından özür diler diye düşünüyordum salak gibi. Topladım eşyalarımı. Babası geldi yanıma gitme dedi de kendi zahmet edip oturdugu yerden bile kalkmadı. Diyeceksiniz ki şimdi Colin salak mısın adam seni dövmüş sen daha gitme demedi diyorsun. Ben de diyorum bunu kendime. Kalacagımdan da değil kesinlikle. Ama çok saçma da olsa insan karşı taraftan böyle birşey bekliyor. Benden kurtulmak mı istiyordu, bu yüzden mi yaptı herşeyi diyorum kendi kendime ve hazmedemiyorum. 2 hafta oldu evden ayrılalı. O hayatına mutlu mesut devam ediyor. Zor zamanlarının sıkıntısını ben çektim. Ferah günlerin keyfini sürüyor şimdi tek başına. Dön yoluna bak diyorum kendime ama yapamıyorum. Dakikam dakikamı tutmuyor. Hazmedemiyorum olanları. Biliyorum geçecek ama ne kadar sürecek bu haller. Şu zamanları hiç yaşamadan direkt unuttuğumuz zamanlara gidebilsek keşke. Kafam da duygularım da allak bullak. Karman çorman yazdım kusura bakmayın.
9 senenin sonunda ben de yolun sonuna geldim. Zaten yürümüyordu. Onca yıldır hep benim fedakarlıklarım tavizlerim sayesinde sürdü. Boşanmanın eşiğinden de döndük ama yine benim sevgime yenik düşmemden dolayı. Düşmemem gerekirdi oysa. Tek taraflı olunca duygular, ilişki de bitmeye mahkummuş eninde sonunda. Evlilik yıldönümümüze 10 gün kala çok kötü kavga ettik. Şiddete maruz kaldım. İnsan inanamıyor yaşadıklarına. Polis eşliğinde ayrıldım o gece evden. 5 gün sonra eşyalarımı almaya gittim ailemle birlikte. Bir de daha beni suçladı kendi ailesiyle birlikte. Şikayetçi oldugum için, olayları buralara getirdiğim için ben suçluymuşum. Bense en azından özür diler diye düşünüyordum salak gibi. Topladım eşyalarımı. Babası geldi yanıma gitme dedi de kendi zahmet edip oturdugu yerden bile kalkmadı. Diyeceksiniz ki şimdi Colin salak mısın adam seni dövmüş sen daha gitme demedi diyorsun. Ben de diyorum bunu kendime. Kalacagımdan da değil kesinlikle. Ama çok saçma da olsa insan karşı taraftan böyle birşey bekliyor. Benden kurtulmak mı istiyordu, bu yüzden mi yaptı herşeyi diyorum kendi kendime ve hazmedemiyorum. 2 hafta oldu evden ayrılalı. O hayatına mutlu mesut devam ediyor. Zor zamanlarının sıkıntısını ben çektim. Ferah günlerin keyfini sürüyor şimdi tek başına. Dön yoluna bak diyorum kendime ama yapamıyorum. Dakikam dakikamı tutmuyor. Hazmedemiyorum olanları. Biliyorum geçecek ama ne kadar sürecek bu haller. Şu zamanları hiç yaşamadan direkt unuttuğumuz zamanlara gidebilsek keşke. Kafam da duygularım da allak bullak. Karman çorman yazdım kusura bakmayın.