Arkadaşlar yaklaşık 2 aydır bizde kalan akrabamıza git diyemiyoruz. Bütün düzenimiz bozuldu. Küçük bir kızı var. Eşiyle boşanma aşamasında ve o yüzden bizde kalıyor. Ama biz artık yorulduk. Annem artık dayanamıyor ama bişey de diyemiyor.
Kalsın ne olcak ki diyenleriniz olacaktır ama inanın çok zor durumdayız. Bi kere hiç temiz değil. Ellerini nerdeyde bir tek sabah uyandığında yıkıyor yüzünü yıkarken. Annem de bir o kadar titiz. Ev işlerine canı isterse yardım ediyor. Alışverişten geliyoruz alınanları yerleştirmeye bile yardım etmiyor. Daha birçok şey var bunun gibi. Çok memnuniyetsiz her şeye bir kusur buluyor. Yanlış anlamayın ama durumları çok kötüydü ve şimdi bizim evimizde biraz rahatı görünce iyice alıştı ve gitmeye hiç niyeti yok hatta iş bakıyorgidecek başka akrabalar da var ama gitmiyor. Ben odamı verdim onlara odamı tanıyamıyorum girince, koltukta yatıyorum ayrıca her yerim ağrıya ağrıya uyanıyorum..
Böyle işte şimdi sizden yardım olarak, biz akrabamıza ne diyebiliriz onu kırmadan, incitmeden artık gitmesi gerektiğini nasıl söyleyebiliriz?
Zamanın da "baba"zulmünden kaçarken,o zaman 6 yaşlarındayım...
Parkta yattık,esnaflar yardım etti,iş verdiler anneme.
Dükkanın kenarında kıvrılır yatardık..bi yakınımız kapısını açtı bize
Anneciğim laf olmasın bişey demesinler diye mutfağa giremezdi,böyle olunca demek iş yapmıyor diyorlardı annemin arkasından.
Bir seneye yakın misafir etti bizi yakınımız çünkü tuvalet temizleyerek kiraya çıkmamız imkansızdı.
Allah bin kere razı olsun onlardan.
Belki onlarda böyle düşündüler ama olsun yine de Allah razı olsun.
O günler geldi aklıma.
Zamanın da "baba"zulmünden kaçarken,o zaman 6 yaşlarındayım...
Parkta yattık,esnaflar yardım etti,iş verdiler anneme.
Dükkanın kenarında kıvrılır yatardık..bi yakınımız kapısını açtı bize
Anneciğim laf olmasın bişey demesinler diye mutfağa giremezdi,böyle olunca demek iş yapmıyor diyorlardı annemin arkasından.
Bir seneye yakın misafir etti bizi yakınımız çünkü tuvalet temizleyerek kiraya çıkmamız imkansızdı.
Allah bin kere razı olsun onlardan.
Belki onlarda böyle düşündüler ama olsun yine de Allah razı olsun.
O günler geldi aklıma.
Arkadaşlar yaklaşık 2 aydır bizde kalan akrabamıza git diyemiyoruz. Bütün düzenimiz bozuldu. Küçük bir kızı var. Eşiyle boşanma aşamasında ve o yüzden bizde kalıyor. Ama biz artık yorulduk. Annem artık dayanamıyor ama bişey de diyemiyor.
Kalsın ne olcak ki diyenleriniz olacaktır ama inanın çok zor durumdayız. Bi kere hiç temiz değil. Ellerini nerdeyde bir tek sabah uyandığında yıkıyor yüzünü yıkarken. Annem de bir o kadar titiz. Ev işlerine canı isterse yardım ediyor. Alışverişten geliyoruz alınanları yerleştirmeye bile yardım etmiyor. Daha birçok şey var bunun gibi. Çok memnuniyetsiz her şeye bir kusur buluyor. Yanlış anlamayın ama durumları çok kötüydü ve şimdi bizim evimizde biraz rahatı görünce iyice alıştı ve gitmeye hiç niyeti yok hatta iş bakıyorgidecek başka akrabalar da var ama gitmiyor. Ben odamı verdim onlara odamı tanıyamıyorum girince, koltukta yatıyorum ayrıca her yerim ağrıya ağrıya uyanıyorum..
Böyle işte şimdi sizden yardım olarak, biz akrabamıza ne diyebiliriz onu kırmadan, incitmeden artık gitmesi gerektiğini nasıl söyleyebiliriz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?