• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

gönüllü aile olabilmekkk..

umuttttt

Kızımmmm oğlummmmm hep benimle kalın....
Kayıtlı Üye
29 Ekim 2013
4.026
2.933
248
35
son zamanlarda aklımı kurcalıyor bu durum. yaklaşık 2 yıldır bebek istiyoruz malesef olmuyor sebebi yok bir sıkıntıda yok birgün elbet olacak biliyorum.ama olmuyor işte. mahvediyor bu durum beni. aklımın dağılması lazım o kadar saçma düşünceler içerisindeyim ki. .çok mutlu bir evliliğimiz var eşim harika bir insan ve birgn rabbim izin verirse harika bir baba olacak.
ben bir çocuğa faydalı olabilme fikrine kapıldım. gönüllü aile olmak... yuvasız br çocuğa haftanın birgünü yuva aile olmak. eşimde öğretmen ben de... yapabilirim dyorum 0-6 yaş arası bir kız çocuğunun hayatına brşeyler katmak fikri beni çok heycanlandırıyor. ama eşim pek sıcak bakmadı hiç olmayacak gibi davranıyorsun bir gün evlat edinelim diceksin diyor. ben öyle düşünmüyorum geç te olsa olacak biliyorum inançlıyım. şimdi hamile kalsam mesela o çocuğu hayatımdan çıkarmam ki. yine devam ederim yani bu çocuğumun olup olmamasına bağlı değil. çocuğum olsa abla olur ona. şimdi ise bana arkadaş.. haftanın bir günü eve gelicek bir sürü şey yapılablir diyorum ben. bir çocuğu alıp hadi hamileyim deyip bırakmıcam o bir aile bulana kadar devam etmeyi düşünüyorum. ne düşünüyorsunuz bu konuda? yapılabilir mi? yapan var mı?
 
Yapılır. Ama şu var. O çocuk size bağlanacak ve başka bir aile onu evlat edinmek isterse, sizi çok sevdiğinden o insanlara alışmakta zorlanacak.

Ayrıca sizde ona alışacaksınız. Belki ayrılmak istemeyeceksiniz. Bu durumda da devlet size seçenek sunacak. Ya sen evlat edin, ya da o aile alacak diyecek.

Bu iki ihtimali de düşünün lütfen.
 
arkadaşımında olmadı gitti senelerce tedavi oldu 5 sene sonra kendiliğinden oldu valla tedaviyi kesmişlerdi
 
Bence 2 yıl ve sebep yoksa bekleyin biraz çok mu acil eşinizde sıcak bakmamış zaten öğretmenmişsiniz okulda bile bu duygularınızı ksrşılarsınız bir süre
 
Bende bir dönem sizin hissettiğiniz gibi hisler içerisindeydim hatta Başvuru da yaptım fakat ne olumlu ne olumsuz dönen bile olmadı. Birkaç kez çocuk esirgeme kurumuna gittim hep hafta sonu gittiğimiz için ya müdür yoktu ya yetkili yoktu ama o çocukların gözlerindeki mutluluk birinin onları görmeye gitmesi hiçbirşey götürmemiş olsa dahi inanın o sevinç hiçbirşeye değişilmez. Bence biraz daha bekleyin daha yeni evlisiniz biz 8 sene de ancak çocuk sahibi olabildik.
 
Bencede bekleyin biraz diyenlerdenim. Sıkıntı yapıp kafaya takmak en büyük etken aslında çocuk olmaması için bende bu dönemlerden geçtim çok şükür sonunda geldi oğullarım.

Rabbim hayırlısıyla tez vakitte sizede nasip etsin inşallah.

Yüreğiniz çok güzel eminim bu imtihanı başarıyla geçip meleğinize kavuşacaksınız.
 
vallahi ben bu konuda çok duygusalım sanırım.
evet arkadaşların dediği gibi 2 yıl hiç te uzun bir süre değil, inşallah hayırlısı ile anne olmanız muhtemel ama hayata yenik başlamış bir çocuğa da faydanız dokunacağına inanıyorsanız, kendinize-eşinize bu konuda güveniyorsanız bence çok çok güzel bir şey bu. haftada bir gün mutlu olması hiç bir gün mutlu olamamasından, şefkat görememesinden iyidir; başka bir aile çıkarsa da belki yine görüşmeye devam edersiniz. yani ömürlük ablası olmaya hazırsanız bence Allah sizden bin kere razı olsun.
 
ben çocuk yuvasında stajyerim , sosyal hizmet okuyorum. şartlarınız uyuyor burdan bakıldığında , daha geçende öğretmen bir çift gönüllü aile olarak başvurdu , evlerinde inceleme yaptık, köpekleri vardı çocuğa zarar verir mi vermez mi ona bile dikkat ettik çevreden soruşturduk ettik sonunda bir 7 yaşında erkek çocuğunu gönüllü ailesi olmasına karar verdik. sizde başvurun bence yazık o çocuklar diğer arkadaşları izin dönemlerinde yuvadan gidince , onlar kalıyorlar kimsesizlik sevgisizlik çok kötü bir şey , büyük sevap diye düşünüyorum.
 
Evlat edinmek,gönüllü aile olmak niyeyse çok büyük sorumluluk gibi geliyor bana,haftada bir gelse size bağlansa hiç gitmek istemese daha da kötü olmaz mı? Bence her boş gününüzde çocuk esirgeme kurumuna gidip hepsine kucak açsanız,ablalık yapsanız daha mutlu olurlar.
 
ben çocuk yuvasında stajyerim , sosyal hizmet okuyorum. şartlarınız uyuyor burdan bakıldığında , daha geçende öğretmen bir çift gönüllü aile olarak başvurdu , evlerinde inceleme yaptık, köpekleri vardı çocuğa zarar verir mi vermez mi ona bile dikkat ettik çevreden soruşturduk ettik sonunda bir 7 yaşında erkek çocuğunu gönüllü ailesi olmasına karar verdik. sizde başvurun bence yazık o çocuklar diğer arkadaşları izin dönemlerinde yuvadan gidince , onlar kalıyorlar kimsesizlik sevgisizlik çok kötü bir şey , büyük sevap diye düşünüyorum.
Gönüllü aile nasıl olunur ne zaman alınır ben yeni evliyim bir süre çocuk düşünmüyorum çalışıyorum ve hep aklımda sırf o çocukların hafta sonları bir ev ortamı görmesini istiyorum rica etsem bilgi verebilir misin eşim de bende çalışıyoruz eşim mali müşavir ben muhasebeciyim eşim cumartesi pazar izinli ben cumartesi öğleden sonra ve pazar izinliyim kalabiliyorlar mı şartlar nelerdir?
 
Çocuklara sevmek onlara bir seyler katabilmek düşüncesi tabi cok guzel birsey..
Bende iki senelik evliyim cocugumuzda henuz yok ayni sizin durumdayız..hic boyle bir düşünceye girmedim ben ki cocuklarida cok severim.esinizde pek ilimli bakamamis bu duruma israrci olmanin bir anlami olmasa gerek..istek olarak cok guzel bir düşünce cnm
 
Gönüllü aile nasıl olunur ne zaman alınır ben yeni evliyim bir süre çocuk düşünmüyorum çalışıyorum ve hep aklımda sırf o çocukların hafta sonları bir ev ortamı görmesini istiyorum rica etsem bilgi verebilir misin eşim de bende çalışıyoruz eşim mali müşavir ben muhasebeciyim eşim cumartesi pazar izinli ben cumartesi öğleden sonra ve pazar izinliyim kalabiliyorlar mı şartlar nelerdir?
Buradan bakıldığında uygunsunuz bence şartları çok zor değil şimdi burda genel olarak söylemek gerekirse okur yazar olmak , türkiye vatandaşı olmak vs. yeterli, izin günlerinizde alabil,rsiniz çocuğu , çocuklarında hafta sonu sömestır tatili , bayram gibi birçok izin günleri oluyor o zamanlar alabilirsiniz, dilekçeyle başvurmanız lazım olduğunuz yerdeki müdürlüklere yuva vs. sosyal hizmet merkezi varsa, sizi çağırırlar evinizde görüşme yaparlar aile ortamınızı görürler , ev ortamı , sonrasında sosyal inceleme raporu yazıp gerekli izin alınca alabilirsiniz.
 
Yapılır. Ama şu var. O çocuk size bağlanacak ve başka bir aile onu evlat edinmek isterse, sizi çok sevdiğinden o insanlara alışmakta zorlanacak.

Ayrıca sizde ona alışacaksınız. Belki ayrılmak istemeyeceksiniz. Bu durumda da devlet size seçenek sunacak. Ya sen evlat edin, ya da o aile alacak diyecek.

Bu iki ihtimali de düşünün lütfen.
kafamı karıştıran kısım kendimle ilgili değil zaten tek düşündüüm çocuklar.. onların zor olan hayatlarını zorlaştırmak hiç istemem.
 
Bende bir dönem sizin hissettiğiniz gibi hisler içerisindeydim hatta Başvuru da yaptım fakat ne olumlu ne olumsuz dönen bile olmadı. Birkaç kez çocuk esirgeme kurumuna gittim hep hafta sonu gittiğimiz için ya müdür yoktu ya yetkili yoktu ama o çocukların gözlerindeki mutluluk birinin onları görmeye gitmesi hiçbirşey götürmemiş olsa dahi inanın o sevinç hiçbirşeye değişilmez. Bence biraz daha bekleyin daha yeni evlisiniz biz 8 sene de ancak çocuk sahibi olabildik.
aslında bunun çocuk sahibi olmamamla da pek ilgisi yok sanırım. ben çocuğum olsada yapmak istiyorum bunu. sadece çocuklar zarar görür mü diye düşünüyorum.
 
vallahi ben bu konuda çok duygusalım sanırım.
evet arkadaşların dediği gibi 2 yıl hiç te uzun bir süre değil, inşallah hayırlısı ile anne olmanız muhtemel ama hayata yenik başlamış bir çocuğa da faydanız dokunacağına inanıyorsanız, kendinize-eşinize bu konuda güveniyorsanız bence çok çok güzel bir şey bu. haftada bir gün mutlu olması hiç bir gün mutlu olamamasından, şefkat görememesinden iyidir; başka bir aile çıkarsa da belki yine görüşmeye devam edersiniz. yani ömürlük ablası olmaya hazırsanız bence Allah sizden bin kere razı olsun.
bende siizn gibi düşünüyoum tam olarak. bebeğim olsada vaazgeçmem bana ihtiyacı olduğu sürece. fayda sağlamak istiyorum çocukları onlarla vakit geçirmeyi çok seviyorum ben. duygulrımı tam olarak anlamışsınız çok teşekkür ediyorum size. düşünüyorum şuan. kendim için değil herhangi bir çocuğun zo olan hayatını daha da zorlaştırmamak için düşünüyorum
 
ben çocuk yuvasında stajyerim , sosyal hizmet okuyorum. şartlarınız uyuyor burdan bakıldığında , daha geçende öğretmen bir çift gönüllü aile olarak başvurdu , evlerinde inceleme yaptık, köpekleri vardı çocuğa zarar verir mi vermez mi ona bile dikkat ettik çevreden soruşturduk ettik sonunda bir 7 yaşında erkek çocuğunu gönüllü ailesi olmasına karar verdik. sizde başvurun bence yazık o çocuklar diğer arkadaşları izin dönemlerinde yuvadan gidince , onlar kalıyorlar kimsesizlik sevgisizlik çok kötü bir şey , büyük sevap diye düşünüyorum.
bende bunu düşünüyorum kafama takılan tek şey şu. o çocuk bu durumdan zarar görür mü? dediğiniz gibi zaten hergün çocuklarla beraberim dillerinden anlıyorum. bütün çocukları çok seviyorum.
 
Evlat edinmek,gönüllü aile olmak niyeyse çok büyük sorumluluk gibi geliyor bana,haftada bir gelse size bağlansa hiç gitmek istemese daha da kötü olmaz mı? Bence her boş gününüzde çocuk esirgeme kurumuna gidip hepsine kucak açsanız,ablalık yapsanız daha mutlu olurlar.
kafama takılan kısım orası zaten. o çocuğa zarar verir miyim diye düşünüyorum? bir ara gidip görüşücem sizin dediğinzde çok mantıklı geldi şuan. gidip orada ilgilenirsem başlangıç için daha iyi olur
 
Çocuklara sevmek onlara bir seyler katabilmek düşüncesi tabi cok guzel birsey..
Bende iki senelik evliyim cocugumuzda henuz yok ayni sizin durumdayız..hic boyle bir düşünceye girmedim ben ki cocuklarida cok severim.esinizde pek ilimli bakamamis bu duruma israrci olmanin bir anlami olmasa gerek..istek olarak cok guzel bir düşünce cnm
eşimin sıcak bakmama sebebi ben sanki tamamen umudu kestiğim için bunu yapıyorum sandı o yüzden tepki verdi konuşunca anladı o da hak verdi. ısrarcı değilim eşimle her zaman ortak olur kararlarımız. aklım dağılsın istiyorum ama bu öyle birşey değil zaten hergün okulda 250 çocukla beraberim. ben bir çocuğa yardım etmek istiyorum. çocuğum olunca da değişmicek fikrim yine devam edicem bu açılardan da bakıyorum.
 
Arkadaşlarla çocuk yurduna gitmiştik, ev yemekleri yapıp götürmüştük...
Ve orada, o ortamda çocukları hatta bebekleri görünce bir tuhaf olmuştum.
Hatta 5-6 yaşlarında bir çocuk "abla daha börek var mı" diye sorunca "kalmadı canım" derken ağlamaklı olmuştum.
Üstelik ne evliyim ne de anneyim ama insan çok duygusallaşıyor..Hepsini kucaklayıp götürmek, oradan kurtarmak istiyor..
Ve bir gün çocuğum olsa bile, en az 1 çocuk daha evlat edinmeye söz verdim kendime..
Koruyucu aile olmak da çok güzel bir düşünce ama sadece çocuk değil, siz de çocuğa çok bağlanırsınız..
Onu tekrar yuvaya vermeye kıyamazsınız.. O nedenle çok iyi düşünün ve kesin karar verin..
Çocuk isteseydim ve olmasaydı kesinlikle evlat edinirdim.. Aile sıcaklığı arayan binlerce çocuk olması çok kötü...
 
Back
X