- 22 Kasım 2011
- 3.572
- 2.528
- 398
Ben görüşmelerimde hiç kasmadım. Neysem o oldum. İşte; çok oturaklı, aman hanım hanım desinler, diye maskelenmedim hiç. Güldüm, konuştum, sordum. Böyle olarak ilk görşümede sıkılsam dahi 1 saatimi verdim o insanlara. Ama hepsinden de o bir saat sonunda cevaplarımı alarak ayrıldım. o 1 saat ilk intiba için önemli. ve insanların ilk intiba için 2. bir şansı olmuyor. Benim sınırlarımı aşan insanlar 2. görüşmeyi koparamadı :) olmadı orada bitti. Biraz gizeminiz olmalı. Hmm bu kız böyle düşünüyordur, ben sorduğuna şöyle cevap vereyim sinyalini alamasın sizden. Beğendirme çabasında hiç olunmasın mesela.
canım merhaba yazdıklarını okuyunca kendimi gördüm...bende görüşmelerimde rahat olmaya çalışıyorum...1.görüşmede mutlaka uzun uzun konuşurum,beğenmesem bile...hani belki tanıdıkça bişeyler hissederim diye...ama hissetmiyorsam devam etmem...2.görüşmeyi yapamam işkence gibi gelir bana...en son görüşme yaptığım kişiyle ailemin israrıyla görüşmek zorunda hissettim kendimi...2hafta sonra beni aradığında dayanamayıp devam edemeyeceğim dedim...
buara yine yeni biriyle görüşeceğim...bana hep şans ver diyorlar ama içim ısınmayınca olmuyor...sende bu durumu yaşadınmu...tavsiyen ne olur...