1,5 ay sonra 1 yıl olacak annemin vefatı üzerinden ve erkek kardeşim 18 yaşına girecek. İnanın hala dün gibi her şey, zaman ne kadar çabuk geçse de ben hala o dün deyim işte, 24 yaşındayım ama atlatamıyorum annemle yatıp, annemle kalkıyorum.
Kendimi o kadar çaresiz, zavallı hissediyorum ki, anne aşkların en güzeli, en büyüğüymüş.
Kolay demiyorum ama ne olur biraz empati..![]()
o kadar iyi anlıyorum ki.bnde annemi ve babamı aynı gün kaybettim ama insanları kırmak kişilikle ilgili bn bunun acısını başka insanlardan çıkarmıyorum.bu bana yapıldığı için de anlam veremiyorum hepsi bu.yoksa düşman değiliz tabiki