kızlar kendi kız kardeşimle yaşıt bir görümcem var. 17 yaşındalar. bu aralar abisini benden kıskandığını hissediyorum. laf sokan, ara bozmaya çalışan bir kız değil. kendi halinde, daha çok okuluyla haşır neşir bir kız.
genelde h.sonları pazar günü nişanlım sabah kahvaltısına bize geliyor. sonra birlikte çıkıp k.validemleri ziyaret edip, sonra da ev hazırlıkları için geziyoruz. eşya bakıyoruz, evin tadilatı için gerekli malzemeleri seçiyoruz vs.
h.sonları bu zorunlu gezmelerimize ne benim benim ailemden, ne nişanlımın ailesinden kimse gelmiyor.
bir kaç hafta önce bizi geçirdikten sonra, görümcemin balkondan arkamızdan baktığını gördüm. gözlerini sildi ve benim baktığımı görünce içeriye kaçtı.
abisine çok düşkün. kız kardeşim de aynen bana düşkün. bazen iki kızı alıp sosyal aktivitelerde de bulunuyoruz. yani o yaş grubunun sevdiği şarkıcıların geldiği yerlere götürüyoruz vs. kız kardeşime bu kadarı yetiyor. ama görümceme sanki yetmiyor. hatta bizimle tek olmak istediğini de farkediyorum. ya da abisiyle tek. bunu da anlayabiliyorum ama ikimiz de çalıştığımız için birbirimize ve yeni kuracağımız yuvaya ayırabildiğimiz zaman da kısıtlı. evdeki ilişkilerini elbette bilemiyorum. nişanlım bu konuda bana bir şey söylemiyor, hatta kardeşinin bu ruh halinden pek de haberdar gibi değil. kendisine çıtlatmalı mıyım, yoksa aralarına hiç girmemeli miyim?
abim ya da erkek kardeşim yok. farklı cinsiyetteki kardeşlerin ilişkileri hakkında bilgim de yok. bağlanmaları nasıldır hiç bilmiyorum. kızı ben üzdüğümü zannetmiyorum. ama kız üzülüyor işte. abisine abartılı sevgi gösterileri vs yok. bu durumu aşması bizim açımızdan da iyi olur sanki. yanlış şeyler yapıp da kızı kendime düşman etmek istemiyorum. neler önerirsiniz?
görümcem öyle beklediklerini söylüyor gibime gelmiyor. en azından ben hiç görmedim. annesi de frenliyor olabilir.
