Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
çok görmüyorum zaten :) bir şey yapabilir miyim diye düşünmüştüm ama, buradan aldığım fikirlerle işgüzarlık olabileceğini düşünüp vaz geçtim. olayları akışına bırakmak galiba en doğrusuYaş 17 ya şimdi o abisine normalde çok düşkün değilse bile olayı dramatize ediyordur kendi içinde.Çok üzerinde durmayın derim ben.Benim 40 yaşındaki görümcem bile kardeşini benden kıskanıyor.17 yaşındakine çok görmemek lazım.
şu an kardeşim gibi göremem, ama nişanlımın kardeşi deyip empati yapabiliyorum. zaten empati yaptığım için sizlere fikir sordum. ikimizin ilişkisini zaman belirleyecek. abisiyle olan ilişkisine de müdahale etmemeye karar verdim. zaman oldukça yeteri kadar ilgileniyorum. genelde dersim var deyip reddediyor. şöyle ki, kardeşimle bu gün kahvaltıya gidecektik, daha önce de olduğu gibi davet ettim derslerim var dedi gelmek istemedi. altında art niyet aramıyorum, çünkü üniversite sınavına hazırlanıyor. genelde böyle, ikimiz yalnız kaldığımızda da ben sorarsam, konuşursam konuşuyor. yapısı biraz içe kapanık gibi. k.validem de bir kaç kez açıklama yapma gereği hissetti. ben de o yaşlarda böyle oluyor dedim üzerinde durmadım hiç. çünkü sinsiliği yok, ara bozuculuğu yok. kendi halinde işteOncelikle nisanlina bahset bu durumdan bir derdimi var acaba ne yapmalıyız diye sonralarda sen görümcen ile yanlız dışarı çık gezin tozun is cikisi bir yemek mesela zamanla böyle yaparsan sana da alışır ve rahat olur sana yenge değil abla gözüyle bakmasını sağla sende ona görümce değil kardes gözüyle bakmaya calis.. Ayrıca yaş itibari ile hala ergenlik durumları yaşıyor olabilir böyle olmasi çok normal yenge değil abla ol.
evet benden önce sinemaya falan gidiyorlarmış. nişanlım bahsetmişti. ama kız kardeşimle birlikte onu da ara sıra çağırıyoruz zaten. o belki de bunu kabullenemiyor. abisiyle tek gitmelerine de zaman yok. h. sonumuz var, o da birbirimize ayırmak istiyoruz. hafta içi gidebilirler ama, neden gitmiyorlar bilmiyorum. belki de nişanlım yorgun olduğu için, belki o derslerine yoğunlaştığı için bilemiyorum artık.belki önceden abisiyle hafta sonları falan geziyorlardı ve siz glince durum değişmiş olabilr.ona anlayışla yaklaş. ufak hdiyeler alabilirsin.şu evin işlerini halledelim daha birlikte çok gezicez falan diyerek gönlünü al.ama aralarındaki ilişkiye direkt müdahal etme
bakalım zaman ne gösterecek. beni tanımasına fırsat veriyorum. ama o beni tanımaya çalışmıyor. bu da yaşıyla alakalı diye düşünüyorum.Çok yakın bir kız arkadaşım yaşı 25 olmasına rağmen abisi sözlendiğinde nişanlandığında evlendiğinde kıskançlığın hat safhalarını yaşıyordu. Abisi ve eşi 29 yaşındalar bu arada. Hatta annesini babasını bile abisinin eşinden kıskanıyordu ve bunları kendi anlatıyordu istemediğini vs. Ama karşısındaki insan bunları bile bile ona o kadar iyi ki davranıyordu ki zamanla bu durumu aştılar ve arkadaşım onu ablası olarak görmye başladı ve yaptıklarından çok pişman şimdi aşırı çok seviyor x ablam şöyle iyi böyle iyi bana sabretti vs. diye anlatıyor :) umarım sizde abla kardeş gibi olursunuz, mutluluklar :)
şu an kardeşim gibi göremem, ama nişanlımın kardeşi deyip empati yapabiliyorum. zaten empati yaptığım için sizlere fikir sordum. ikimizin ilişkisini zaman belirleyecek. abisiyle olan ilişkisine de müdahale etmemeye karar verdim. zaman oldukça yeteri kadar ilgileniyorum. genelde dersim var deyip reddediyor. şöyle ki, kardeşimle bu gün kahvaltıya gidecektik, daha önce de olduğu gibi davet ettim derslerim var dedi gelmek istemedi. altında art niyet aramıyorum, çünkü üniversite sınavına hazırlanıyor. genelde böyle, ikimiz yalnız kaldığımızda da ben sorarsam, konuşursam konuşuyor. yapısı biraz içe kapanık gibi. k.validem de bir kaç kez açıklama yapma gereği hissetti. ben de o yaşlarda böyle oluyor dedim üzerinde durmadım hiç. çünkü sinsiliği yok, ara bozuculuğu yok. kendi halinde işte