- Konu Sahibi SenAnlatIstanbul
-
- #1
evet kalakaldim aynenağlattın be arkadaşım
bazen insan kalakalıyor öyle...
Böyle düşünmeniz bile cok güzel oyle anlar geliyoki sonradan pisman oluyo insan yapmadiklarina..olsun belki bi gün baska biyerde karsilasirsiniz, o günkinden daha mutlu olacak sekilde ayrilir aranizdan..
Bilirim o duyguyu bu sene okul uolunda duran bi kiz vardi 3 yasindaydi sirf onun icin okula baya uzak bi yerde inmistm servisten cikolata falan amistim hem utanip hem nasil sirnasti esekBuna benzer bir olayı 20li yaşlarda ben yaşadım.Pazarda dolaşıyorduk bir gün,Bir kız çocuğu,okşamak için davrandım,ürkek davranarak kaçtı.Bende elimdeki çukulatayı uzattım:).Kaçırırcasına aldı yeniden ürkek yüzünü döndü:).Gözlerim dolmuşdu o gün
Biz hala en iyisini kendimize isteyip duruyoruz...Aç gözülüyüz maalesef...Bir görebilsek zaten daha doğrusu sürekli bu bilinçte olsa neler değişecek de olmuyor...
Geçenlerde ynı şeyleri yaşadım hemen hemen
1 kız çocugu 5 yaşlarında maviş maviş dondumalara bakıyordu yiyiyenleri gözden kaybedene kadar arkasından bakıyordu..
Gorsonu çağırdım ona bir kutu yap dondurma ver hesaba ekle dedim
İzledim vermedi bidaha geldi versene çocuga dondurma dedim.
Abala başımza bela oluyorlar yapışıyorlar müşterilere böyle yapıncada yüz buluyorlar biz zorda kalıyoruz veremem
Dedi bende bir çocuk o nasıl böyle canice düşünüyosun dedim.
Çantanı çalsınlarda gör dedi hırsızlık yapıyolar dedi bak şu adamda babası dedi
Neyse ben kalktım aldım çocuğa verdim dondurmayı gitti babasına verdi
Artık okadar korkuyorumki kızlar insanlığımı kaybetmek istemiyorum ama okadar şey yaşadımki gerçekle yalan ayrt edilmiyor.
Rabbim gerçekten ihtiyacı olan var ise onlarla karşılaştırsın..
çocuk deyince akan sular duruyor...
bekarken buna benzer bi olayı bende yaşadım aklıma geldikce yüzümde bi tebessüm oluşur...
kendime marketten çikolata alırken,kılık kjıyafetinden hali vakti olmayan bi çocuk olduğu belliydi ufaklığın... çok da küçük değildi ama çocuktu işte...
ikiyüzbine çikolata var mı diye sordu yok dedi bakkalcı..
cebimde ki bozukları çıkardım üstü de benden olsun ikimiz birer tane çikolata alalım dedim..
yok abla yaaa dedi ilk başta.. ya al işte, cebimde şangır şungur edio bunlar sinir oldum kurtulurum bende dedim...
fındıklı mı alayım,gofret mi diye sordu bana hemen :)
hiiiiç kıyamam ben onlaraaaa
Bende yasayadigim bi olayi anlatayim sizlere. Ankarada sehirden biraz uzakta otobusun dolmusun cok nadir gectigi bir yerde oturuyoruz. Siteden ciktim ve ilk kirmizi isikta yasli kamburu cikmis bir nine gordum. Eliyle kapiya vurdu, bir yere gidecek sandim cami actim. Torunlarim yetim yiyecek ekmekleri yok dedi. O sirada yesilde yaninca ben teyze param yok deyip gittim. Nitekim cebimde kredi kartlarimdan baska 5 kurus para da yoktu. Okulun kapisindan girecekken teyze aklima geldi uzuldum, gittim migrosa girdim. Ekmek sut yag yogurt un pirinc bulgur akliniza gelebilecek ne varsa aldim. Tasiyamayacagi icin de gittim para cektim taksiye bindireyim evine gitsin diye. Neyse dondum nineyi buldum, actim bagaji cikardim poset poset aldiklarimi. Tam cantama uzanmis para verip taksi duragini arayacakken nine bana ne dedi begenirsiniz? Ben bunlari napayim para lazim bana bunlar degil dedi. O an benim hayatimda ilk kez aptal yerine kondugumu hissettigim andi. O zaman ben bunlari alayim bir ihtiyaci olan birine vereyim desem de kadin elimden aldi. Bende ne parayi verdim ne taksiciyi cagirdim, bindim arabama giderken arkamdan yine bagirdi para cek gel bekliyorum burda diye...
Ben yine olsa yine yapar miydim bunlari evet kesin yapardim, kendimi biliyorum. Ozellikle elinde cocuklarla bebeklerle dilenen kadinlari gorunce mutlaka gider marketten cikolata cips alirim... Karsinizdakilerin icini bilmiyorsunuz, iyi niyetinizi suratiniza tokat gibi carpabiliyorlar bazen...
geçenlerde bizde eşimle çarşıdaydık, bir oğlan çocuğu 7 veya 8 yaşlarında, bir apartmanın kenarındaki duvara çömelmiş, nasıl ağlıyor görseniz içiniz acır...
bi yandan da birileri bakıyormu diye utanıyor...üstü başıda eski püskü şeyler var zaten ayağında terlik, acınası halde yavrucak....ben zannettim ki kayboldu da ona ağlıyor heralde, eşim sordun niye ağlıyorsun anneni mi kaybettin, noldu söyle bakayım diyor, yok abi
bişey yok, valla bişey yok falan diyor, bi yandan da gözlerinden bulgur gibi dökülüyor yaşlar...eşim ısrar etti söyle hadi kimseye söylemem noldu biri mi dövdü diyor, abi söylersem annem döver beni diyor...dövmez sen söyle bakayım diyo, en sonunda söyledi, annem 2 milyon verdi ekmek al gel diye, bende koşarak gidiyordum cebimden düşmüş, pararlar yok annem eve gidince döver beni dedi..
o anda öyle bi oldum ki, allahım dedim elimizdekilerin kıymetini bilmeyiz, ama şu çocuğun hali yazık günah... şükür sana rabbim dedim, eşim 5 lira verdi al hadi bunla ekmeği al üstüne de kendine cips falan al dedi, olmaz abi annem nerden buldun o parayı diye de döver almam dedi, eşimde yolda buldum dersin tamammı dedi, tamam dedi, aldı parayı, girdi markete biz bi yandan yürüyoruz bi yandan bakıyoruz, 2 tane ekmek aldı gitti evine...çok üzülmüşütüm ya...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?