Gözlük taktığımdan beri kendimden tiksindim çünkü yüzümdeki tüm kusurlar görünüyormış.

Gözlerimdeki görme problemini fark edemedim. Ne zamandır göremiyorum bilmiyorum. Her şey bir gün aya baktığımda artık ayın yüzeyini görememekle başladı. Sürekli her gece havanın bulutlu veya sisli olduğunu düşündüm. Bir süre sonra arkadaşlarım gözlerimde problem olduğunu söyleyince inanmayarak doktora gittim ve miyopla beraber astigmat olduğunu öğrendim. Gözlük taktığımda çok şaşırdım çünkü ben resmen körmüşüm!! 2 metreden sonrası yok. Renkler daha canlı. Ağaç yaprakları daha net. Gökyüzünde bulut yok ve yıldızlar var! En büyük üzüntüm aynada oldu. O pürüssüz yüzüm bir anda berbat gözeneklerle doldu. Yakını görme pronlemim yok gözlüğü çıkarıp yakından bakınca tüzüm çok güzel. Ama gözlüğü takıp uzaklaşınca kendimden tiksindim. Yüzümde renk eşitsizliği çene hatlarımın çirkinliği,kıllarım ve berbat gözeneklerim. Ama telefon kamerasında bile böyle iğrenç değildim yaşadığımı yaşayan var mı? Ayrıca herkesi resmen filtreli görüyormuşum. Yüzü bebek gibi hiç krışıklık leke yok veya selüliti hiç yok diye hayran kaldığım herkes bir anda çok kötü bir vücut ile karşıma çıktılar. Sadece onlar değil ben de! Kendimden ve bedenimden tiksindim. Selülitleri saymıyorum bile. O pürüssüz bacaklarımın gerçek hali beni kahretti

Gozlugu çıkarsaniz?

nemesis .!.:

Gozlugu çıkarsaniz?

Genişletmek için tıkla...

Ama gerçeklik algım yerle bir oldu! Hangisi gerçek? Gözlüklü mü gözlüksüz mü? İnsanlar beni böyle mi görüyor? Bu sorular beni çok üzüyor. Lazer yaptıracağım gözlerime ve o zamanda mı böyle göreceğim çok endişeliyim

Sorun gerçekliği görmek mi yoksa gerçekleri gördüğün gibi kabul etmek mi yada edememek mi.

Moni moni .!.:

Sorun gerçekliği görmek mi yoksa gerçekleri gördüğün gibi kabul etmek mi yada edememek mi.

Genişletmek için tıkla...

Sorun şu ki her şey böyle mi değil mi? Kabul aşamasına geçmek dahi istemiyorum