• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Gücüme Gidiyor

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Merhaba.
Uzun konuyu kısaltayım.Esimle boşandık zaten çocuk doğduğunda evi terk etmişti ama resmiyete dökmek uzun zaman aldı.Kesinlikle çocuk sorumluğu almak zor geldi.Cocuk büyüdü ama hâlâ ilgilenmez aldığı zamanlarda da olabildiğince geç alıp erken bırakmaya kalkar.Kendi hayatım yok diyebilirim.Bir erkek arkadaşım oldu uzun zaman sonra ama adam haklı olarak buluşmak istiyor.Cocugu bahane ediyorum.Biraz da babası baksın, diyor.Bir yandan haklı bir yandan babasına minnet etmek istemiyorum.Zaten daha önce ilgilenmiyorsun kavgası yaptık defalarca değişen bir şey olmadı.Cocukla ilgili hayati bir mesele olsa bile umrunda olmaz.Cocuk yapmayı o istedi ısrar kıyamet hamile kaldım sonra beni resmen doğduğu an tek başıma bıraktı elini bile sürmedi.Kendi hayatını kurdu ve bekar adam gibi dört dörtlük yaşıyor.Hicbir çocukla bagi, sorumlulugu yok.Babalik diye bir şey yok hayatında.Bir ara küçükken annesi bakmıştı.Cocuk baktıgi üç yılda farklı zamanlarda benden ev,araba, faturalarini ödeme vs istedi ve ben bazılarını yapmak zorunda kaldim.Su anda da ben işteyken annem bakıyor ama çıkar çıkmaz alayım istiyor bir yere gitsem taciz aramlari yapıyor çabuk gel çocuk durmuyor diye koskoca çocuk bu arada.Okul kıyafetlerini bile bana veriyor al yıka getir diye.Bazen oğlum orada kalmak istiyor onu bile istemiyor.Bir yandan oğluma inanilmaz uzuluyorum kimse sigdiramadi benim oğlumu bir yere diye bir yandan kendime acıyorum bir hayatim yok diye.Su an sevgilimle bitirme noktasındayiz.Adam gezmek, tozmak, tatil yapmak istiyor evime gelmek istiyor ama ben oğlumla asla karşılaştırmam.Gercekten hangimize uzulecegimi şaşırdım bunları bile yazarken ağlıyorum.Milletin annesi, kaynanası arkasında geziyor torun bakalım diye.Evine gelip yemeğini temizliğini yapanlar benimki de br dokun bin ah işit.Bu arada çocuğum dünya güzeli bir şey çok uyumlu çok sakin bir çocuk.Ben ona ne yapsam ben fazlaligim istenmiyorum, sevilmiyorum hissini atamıyor.Arkadaslarina kendini sevdirmek için her şeyi kabul edip boyun egiyor.Gercekten dayanamıyorum haline.İnsanin çevresindeki herkes nasıl sorumluktan kaçan, yalnız kendini seven insanlardan oluşabilir anlamiyorum
Yaaa yerim ben oğlunun o güzel kalbini. Bak sen çok güçlü bir kadınsın helal olsun sana. Kimse senin oğlundan önemli değil, sevgilini koyver gitsin. Senin halinden anlamayan,anlayış göstermeyen insanla işin olmamalı. Babasına da hiç minnet etme, zaten ilk baştan istememiş,zorla yanında duruyor hissini yaşamasın oğlun birde, emin ol çocuklar her şeyin farkında olarak büyüyorlar. Biraz daha sabret güzel günlerin seni beklediğine inanıyorum. Oğluna ve sana mutluluklar diliyorum :KK68:
 
Tip derken o erkerk arkadaşınızı kastettiniz herhalde?
Babası ilgilensin diye ahkam kesen, kendini sevilmemiş ve istenmemiş bir çocuk hakkında böyle yorum yapmasına izin verdiğiniz, gezip tozamadığınız için şuan ağladınız sevgilinizi yani.
Yada tip derken kendinizimi anlattınız, tencere-kapak olayı sanırım
Kadının görevi bu dimi toplumda zamanında bir hata yapıp yanlış adam seçti diye bunun suçunu bir ömür taşımak zorunda burada sorun ben ya da sevgilim degl çocuğum için açtım zaten konuyu siz hmm nasıl nerden suclasam diye düşündüğünüz için o kısımları okudunuz
 
Yaaa yerim ben oğlunun o güzel kalbini. Bak sen çok güçlü bir kadınsın helal olsun sana. Kimse senin oğlundan önemli değil, sevgilini koyver gitsin. Senin halinden anlamayan,anlayış göstermeyen insanla işin olmamalı. Babasına da hiç minnet etme, zaten ilk baştan istememiş,zorla yanında duruyor hissini yaşamasın oğlun birde, emin ol çocuklar her şeyin farkında olarak büyüyorlar. Biraz daha sabret güzel günlerin seni beklediğine inanıyorum. Oğluna ve sana mutluluklar diliyorum :KK68:
Benim de en büyük tesellim o.Umarim büyüdüğünde neyin ne olduğunu anlar.Biz ona güzel bir aile veremedim ama kendi güzel bir aile kurar.
 
Yaaa yerim ben oğlunun o güzel kalbini. Bak sen çok güçlü bir kadınsın helal olsun sana. Kimse senin oğlundan önemli değil, sevgilini koyver gitsin. Senin halinden anlamayan,anlayış göstermeyen insanla işin olmamalı. Babasına da hiç minnet etme, zaten ilk baştan istememiş,zorla yanında duruyor hissini yaşamasın oğlun birde, emin ol çocuklar her şeyin farkında olarak büyüyorlar. Biraz daha sabret güzel günlerin seni beklediğine inanıyorum. Oğluna ve sana mutluluklar diliyorum :KK68:
Benim de en büyük tesellim o.Umarim büyüdüğünde neyin ne olduğunu anlar.Biz ona güzel bir aile
 
Hep derim kendine güvenen ve gerçekten isteyen çocuk yapsın.
Kocam ister, kaynanam laf söyler, yapmazsam millet ne der diye olmaz bu iş.

Kabul etmeyeceksiniz belki ama cocuk yaptığınıza olan pişmanlığınız çok belli yazınızdan.
Bence daha çok bu psikolojinizin üzerine gidin, gerekirse destek alın hayatınızı ve hayatınızdaki insanları olduğu gibi kabul etme hakkında.

Sevgili kişisine gelince çocuklu biriyle beraber ise bekar hayatı beklemeyecek sizden, orta yolda buluşmalısınız, yoksa durup da hayatınıza vahlanmak size bir şey kazandırmaz. En üste kendinizi ve çocuğunuzu koyun ve ona göre yönlendirin hayatınızı.
 
Bakıcı tutacak imkanınız var mı? Ya da oyun ablası bile olur haftada birkaç gün. O sırada sizde kendinize vakit ayırabilirsiniz.
Birkaç aya düzlüğe çıkacağım.Bilemiyorum beş saat bırakabilecegim yerler var mı
 
Kadının görevi bu dimi toplumda zamanında bir hata yapıp yanlış adam seçti diye bunun suçunu bir ömür taşımak zorunda burada sorun ben ya da sevgilim degl çocuğum için açtım zaten konuyu siz hmm nasıl nerden suclasam diye düşündüğünüz için o kısımları okudunuz
Konunuz toplumda kadının görevimi?
Olaya böyle bakıyorsanız annenizin oğlunuza bakmak istememesini neden yadırgııyorsunuz?
Sizin değil ama annenizin görevi değilmi? Neden anneniz değilde babanız değil, anlatsanıza biraz!
Ve evet hata yaptıysa bir insan, özellikle bu hata sonucunda dünyaya bir can getirdiyse, bunun suçunu bir ömür taşıyacak.
Ha başka çözümlerde var. Ne anne nede baba hatasının! sonucuna katlanmak istemiyorsa yetimhaneler var örneğin.
 
Hep derim kendine güvenen ve gerçekten isteyen çocuk yapsın.
Kocam ister, kaynanam laf söyler, yapmazsam millet ne der diye olmaz bu iş.

Kabul etmeyeceksiniz belki ama cocuk yaptığınıza olan pişmanlığınız çok belli yazınızdan.
Bence daha çok bu psikolojinizin üzerine gidin, gerekirse destek alın hayatınızı ve hayatınızdaki insanları olduğu gibi kabul etme hakkında.

Sevgili kişisine gelince çocuklu biriyle beraber ise bekar hayatı beklemeyecek sizden, orta yolda buluşmalısınız, yoksa durup da hayatınıza vahlanmak size bir şey kazandırmaz. En üste kendinizi ve çocuğunuzu koyun ve ona göre yönlendirin hayatınızı.
Pişman değilim o benim hayattaki en kıymetli varlığım olmasaydi ne yapardım bilmiyorum ama evet çocuğu onlar yüzünden yaptım diye suclayamam bu çok yaptığı işin sorumluluğunu almamak olur
 
Size bir calisamimizdan örnek veriyim. Kadin 4/4lük ev ceviren ve caliskan bir kadin. Ev almisti esiyle ve bir oglu var. Birden esi "hayata gec kaliyorum" diye bu kadini terk etti (gec kalmakla demek istedigi baska kadinlarla beraber olmak istedigi). Kadin evinden cikmak zorunda kaldi gek basina ödeyemeyecegi icin, ama kendine sifirdan düzen kurdu. Calisiyor. Oglu ilk okulda. Simdi bir erkek arkadasi var. Ogluyla beraber tatile gidiyorlar, beraber vakit geciriyorlar. Sosyal medyada sık paylasır beraber yaptiklarini. Yani sizde problem sevgilinizin sizi cocukla.kabul etmedigi bence ve ikincisi sizde net ne istediginizi bilmemeniz. Ciddi bir iliski mi yoksa sadece "sevgililik" mi? Buna karar verin. Ilk evlilik kötü gecti diye evlilige tamamen kendinizi kapatmayin. Oglunuz da bir nevi yük oldugunu hissediyor ki bu kadar etkilenmis..yardim almaniz iyi bu konuda. Sevgiliniz yalnis kisi belli ki gitsin.
 
Konunuz toplumda kadınız görevimi?
Olaya böyle bakıyorsanız annenizin oğlunuza bakmak istememesini neden yadırgııyorsunuz?
Sizin değil ama annenizin görevi değilmi? Neden anneniz değilde babanız değil, anlatsanız biraz!
Ve evet hata yaptıysa bir insan, özellikle bu hata sonucunda dünyaya bir can getirdiyse, bunun suçunu bir ömür taşıyacak.
Ha başka çözümlerde var. Ne anne nede baba hatasının! sonucuna katlanmak istemiyorsa yetimhaneler var örneğin.
Umarım ahkem kestiginiz şeyler başınıza gelir dışardan konuşmanın ne kadar kolay olduğunu görürsünüz.Diliniz yılan gibi içinizdeki pislikler bir çırpıda akiveriyor
 
Size bir calisamimizdan örnek veriyim. Kadin 4/4lük ev ceviren ve caliskan bir kadin. Ev almisti esiyle ve bir oglu var. Birden esi "hayata gec kaliyorum" diye bu kadini terk etti (gec kalmakla demek istedigi baska kadinlarla beraber olmak istedigi). Kadin evinden cikmak zorunda kaldi gek basina ödeyemeyecegi icin, ama kendine sifirdan düzen kurdu. Calisiyor. Oglu ilk okulda. Simdi bir erkek arkadasi var. Ogluyla beraber tatile gidiyorlar, beraber vakit geciriyorlar. Sosyal medyada sık paylasır beraber yaptiklarini. Yani sizde problem sevgilinizin sizi cocukla.kabul etmedigi bence ve ikincisi sizde net ne istediginizi bilmemeniz. Ciddi bir iliski mi yoksa sadece "sevgililik" mi? Buna karar verin. Ilk evlilik kötü gecti diye evlilige tamamen kendinizi kapatmayin. Oglunuz da bir nevi yük oldugunu hissediyor ki bu kadar etkilenmis..yardim almaniz iyi bu konuda. Sevgiliniz yalnis kisi belli ki gitsin.
Konu sevgilim değil niye buna takıldılar anlamıyorum.Ben ona şimdi de yol veririm.Ben sadece oğlum için açtım konuyu bu zorlukları yaşayan mutlaka vardır bakacak kimsesi olmayanlar da vardır onlar ne yapıyorlar?
 
Bende bebeğim 6aylikken boşandım
9 yıl bekar, okuyan sonra çalışan bir anne oldum. Hep yoğundum.
Önceliğim herkesden hersey den önce cocugumdu
Benimde sevgilim oldu ama cocuguma kimin bakacağını söyleme yetkisi vermeyecek kadar anneligimi hissettirmistim. Yani sizin sevgiliniz gibi çocuğu babasına bırak annene bırak diyemez kimse!
Görüşeceğim günleri babasına gittiği bi ana ayarliyodum
Doğru insanı 9bucuk sene sonra buldum
Kendinize zaman taniyin
Çocuğunuzu kendinize yük olarak görüyorsunuz
Sevgiliniz canınız değil ama evladınız canınız bunu unutmayin
 
Umarım ahkem kestiginiz şeyler başınıza gelir dışardan konuşmanın ne kadar kolay olduğunu görürsünüz.Diliniz yılan gibi içinizdeki pislikler bir çırpıda akiveriyor
Asıl sizin nasıl bir kalbiniz olduğu çok acık, sevgilisizkten kıvrılan bir çocuk var ama siz kendinize, hayatınıza ağlıyorsunuz
Merak etmeyin başıma gelmez.
Çocuklarım başımın tacıdır. Allah ömür verdikçede öyle olucak.
Hiç kendilerini fazlalıkmış, sevilmemiş gibi hissetmediler bugüne dek
Birgün babaları bizimle olmamayı tercih ederse kapı orda, çocuklarım benimle.
Çocuklarıma fazlalık muamellesi yapan kim olursa olsunda haddini öğrenir öyle defolur gider, sevgiliymiş bilmem neymiş anlamam.
 
Konu sevgilim değil niye buna takıldılar anlamıyorum.Ben ona şimdi de yol veririm.Ben sadece oğlum için açtım konuyu bu zorlukları yaşayan mutlaka vardır bakacak kimsesi olmayanlar da vardır onlar ne yapıyorlar?

Genel durumunuzu degerlendirdim. Siz kendiniz sevgilinizi yazdiniz buraya. O yüzden ayni zorluklari yasayan birini örnek verdim.
 
Asıl sizin nasıl bir kalbiniz olduğu çok acık, sevgilisizkten kıvrılan bir çocuk var ama siz kendinize, hayatınıza ağlıyorsunuz
Merak etmeyin başıma gelmez.
Çocuklarım başımın tacıdır. Allah ömür verdikçede öyle olucak.
Hiç kendilerini fazlalıkmış, sevilmemiş gibi hissetmediler bugüne dek
Birgün babaları bizimle olmamayı tercih ederse kapı orda, çocuklarım benimle.
Çocuklarıma fazlalık muamellesi yapan kim olursa olsunda haddini öğrenir öyle defolur gider, sevgiliymiş bilmem neymiş anlamam.

Bende anlamiyorum. Hayatim yok diye yazan kendisi. Sevgilisinin yalnis insan oldugunu yazsak biz takmis oluyoruz. Ben anlamadim 🤷🏻‍♀️
 
Konu sevgilim değil niye buna takıldılar anlamıyorum.Ben ona şimdi de yol veririm.Ben sadece oğlum için açtım konuyu bu zorlukları yaşayan mutlaka vardır bakacak kimsesi olmayanlar da vardır onlar ne yapıyorlar?
Ne mi yapıyorlar? Kırıp dizini çoluğuna çocuğuna bakıyorlar.

Siz hangi dünyada yaşıyorsunuz yahu. “Milletin annesi kaynanası pervane olur çocuğa bakayım diye, gelir temizliklerini yemeklerini yaparlar” yazmışsınız bir de.
Kaç kişi böyle bir hayat yaşıyor, sizin çocuğunuza arada sevmek dışında başkası neden baksın, sizin ev pisliğinizi başkası niye temizlesin, arada keyfi ağırlamalar dışında başkası neden yemeğinizi yapsın?
Siz çok şey bekliyorsunuz insanlardan ama böyle bir hayat yok. En azından dünya nüfusunun büyük çoğunluğuna yok. Kendi kayığınızı kendiniz yürütüceksiniz, bunu bir kabullenin siz önce.

He bir hayat arkadaşınız, yoldaşınız olabilir elbette ama çocuğunuzu layıkıyla kabul edecek, sizle evin sorumluluklarını da paylaşacak biri olmalı. Böyle saçma sapan sürekli çocuğu ver babasına eve geliyim diye ısrar eden biri değil.

Ayrıca çocuktan yanlış evliliğimin suçu, ömür boyu çekeceğim suçu diye bahsetmeniz de içler açısı, size değil ama yavrucağa çok üzüldüm.
 
Son düzenleme:
Merhaba.
Uzun konuyu kısaltayım.Esimle boşandık zaten çocuk doğduğunda evi terk etmişti ama resmiyete dökmek uzun zaman aldı.Kesinlikle çocuk sorumluğu almak zor geldi.Cocuk büyüdü ama hâlâ ilgilenmez aldığı zamanlarda da olabildiğince geç alıp erken bırakmaya kalkar.Kendi hayatım yok diyebilirim.Bir erkek arkadaşım oldu uzun zaman sonra ama adam haklı olarak buluşmak istiyor.Cocugu bahane ediyorum.Biraz da babası baksın, diyor.Bir yandan haklı bir yandan babasına minnet etmek istemiyorum.Zaten daha önce ilgilenmiyorsun kavgası yaptık defalarca değişen bir şey olmadı.Cocukla ilgili hayati bir mesele olsa bile umrunda olmaz.Cocuk yapmayı o istedi ısrar kıyamet hamile kaldım sonra beni resmen doğduğu an tek başıma bıraktı elini bile sürmedi.Kendi hayatını kurdu ve bekar adam gibi dört dörtlük yaşıyor.Hicbir çocukla bagi, sorumlulugu yok.Babalik diye bir şey yok hayatında.Bir ara küçükken annesi bakmıştı.Cocuk baktıgi üç yılda farklı zamanlarda benden ev,araba, faturalarini ödeme vs istedi ve ben bazılarını yapmak zorunda kaldim.Su anda da ben işteyken annem bakıyor ama çıkar çıkmaz alayım istiyor bir yere gitsem taciz aramlari yapıyor çabuk gel çocuk durmuyor diye koskoca çocuk bu arada.Okul kıyafetlerini bile bana veriyor al yıka getir diye.Bazen oğlum orada kalmak istiyor onu bile istemiyor.Bir yandan oğluma inanilmaz uzuluyorum kimse sigdiramadi benim oğlumu bir yere diye bir yandan kendime acıyorum bir hayatim yok diye.Su an sevgilimle bitirme noktasındayiz.Adam gezmek, tozmak, tatil yapmak istiyor evime gelmek istiyor ama ben oğlumla asla karşılaştırmam.Gercekten hangimize uzulecegimi şaşırdım bunları bile yazarken ağlıyorum.Milletin annesi, kaynanası arkasında geziyor torun bakalım diye.Evine gelip yemeğini temizliğini yapanlar benimki de br dokun bin ah işit.Bu arada çocuğum dünya güzeli bir şey çok uyumlu çok sakin bir çocuk.Ben ona ne yapsam ben fazlaligim istenmiyorum, sevilmiyorum hissini atamıyor.Arkadaslarina kendini sevdirmek için her şeyi kabul edip boyun egiyor.Gercekten dayanamıyorum haline.İnsanin çevresindeki herkes nasıl sorumluktan kaçan, yalnız kendini seven insanlardan oluşabilir anlamiyorum
Durumunuza çok çok üzüldüm. Çocuğunuzu düşünmeniz üzülmeniz ne kadar normalse kendinize üzülmeniz de o kadar normal. Çocuklar bizim her şeyimiz tamam ama sonuçta kendi benliğinizi de yok saymıyorsunuz. Sizin de manevi; sevmek sevilmek sosyalleşmek vb gibi ihtiyaclarınız var, bunları karşılayacak biriyle olmak istemenizi çok normal buluyorum.
Ama zaten çocuğunuzu büyütmüşsünüz, biraz daha sabredin.
Bir oyun ablası veya bakıcı hafta da bir birkaç saat bile gelse sizi çok rahatlatır.
Maalesef ailemizi arkadaşlarımızı da seçemiyoruz, keşke daha destekleyici kişiler olsaydı yanınızda.
Ben annenizi de anlayamadım, benim annem de torun bakıyor (erkek kardeşimin 2 bebişi) , bize bırakıp haftalık tatile bile çıkıyorlar hiçbirimizin sesi çıkmıyor...
Hangi şehirdesiniz bilmiyorum ama aynı yerdeysek gelin bana bırakın :)) hem ablalık yaparım, hem bana da iyi gelir :)
 
Bende anlamiyorum. Hayatim yok diye yazan kendisi. Sevgilisinin yalnis insan oldugunu yazsak biz takmis oluyoruz. Ben anlamadim 🤷🏻‍♀️
Yorumlar istediği gibi gitmeyince oğluna çeviridi olayı
Oğlu için üzülen biri o sevgiliye derki bana bak benim oğlumdan kiymetli kimse yok, sen kim oluyorsunda babası baksın diye yorum yapiyorsun bu zamana kadar senmi vardın yanında. Onun yerine çevresindeki herkesden ağlandı ama sevgiliye toz kondurmadı. Adam daha çocuğu görmeden istemiyor, ki istemez normal. Bekar adam hayatını yaşamak, gezip tozmak istiyorken çocuk sorumluluğu almak istememesi çok normal. Anormal olan konu sahibinin oturup hayatım yok diye ağlaması ve bizim bunu anlamamız.
 
Asıl sizin nasıl bir kalbiniz olduğu çok acık, sevgilisizkten kıvrılan bir çocuk var ama siz kendinize, hayatınıza ağlıyorsunuz
Merak etmeyin başıma gelmez.
Çocuklarım başımın tacıdır. Allah ömür verdikçede öyle olucak.
Hiç kendilerini fazlalıkmış, sevilmemiş gibi hissetmediler bugüne dek
Birgün babaları bizimle olmamayı tercih ederse kapı orda, çocuklarım benimle.
Çocuklarıma fazlalık muamellesi yapan kim olursa olsunda haddini öğrenir öyle defolur gider, sevgiliymiş bilmem neymiş anlamam.
Büyük konuşanlari kinayanlari çok gördük.Bu konu sevgilim ve benim için açılmadı hayatımda büyük bir değeri olsaydı evlenmeyi düşünürdüm zaten.Beni tek delirten şey şu:Kimse babası neden babalık yapmıyor onla bunla geziyor, kariyer yapıyor diye sorgulamiyor çocuğu yaparken o da benimleydi ama Baba'nın sorumluluğu yok öyle mi?Ama annenin dedigi laflar cımbızla çekilip lincleniyor bu ülkede kadın olacağına sokak köpeği ol çok yazık!
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X