Güler yüzümü solduruyorlar

hanne

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
6 Ekim 2006
700
3
0
Diğer
Kişilik özelliğim olarak bir ortamda özellikle başkalarının yanında bana söylenen kırıcı bi söze karşılık ne kadar sinirlerim bozulsa da gereken cevabı veremiyorum.Sonra içim içimi yiyor neden şöyle demedim,ona haddini bildirmedim diye,ama diyemiyorum işte orda kitleniyorum işte bu yüzden olsa gerek hep alttan almış görünüyorum ezilen üzülen taraf ben oluyorum bunun bir çaresi varmı arkadaşlar yaa ben buna gerçekten bir çözüm bulmak istiyorum canım yanıyor gerçekten günlerce etkisinde kaldığım oluyor senağlama
 
İnsanların kişilikleri pek değişmez, ama sanırım kendini zorlarsan haksızlıklara karşı kendini savunabilirsin. Malesef hayat çok acımasız ve bazı insanlarda çok densiz. Susarsan işte böyle altta kalan taraf oluyorsun. Bence biraz çabala ve sana söylenen kötü sözlerin altında kalma güzelim.
 
Bu bir karekter yapisi canim, hemen bugünden yarina degisemessin kanimca...:delphin:

Ufak adimlarla yapman gerek, mesela bugün biri benden istemedigim birseyi yapmami istedimi hayir diyecem...kararli olarak yapicaksin ama...kim olursa olsun..sengözlerimebaksanab.

Diger gün biraz daha kendine güvenin gelicek öyle öyle bu durumdan kurtulursun, bir ortamda sana yapilan ters bir harekete söze saka ile karisikta cevabini verebilirsin....inanki bazen öyle olmak hatta dahada iyi oluyor...a.s

Ama dedigim gibi bu hemen olucak birsey degil zamanla olur...:teselli:
 
burbuk evt canm ya sustukça daha fazla kalbinin kırıldığını görüyorsun bu durum benim cidden canımı sıkmaya başladı hiç ummadığım bi anda sanki suratıma taşlar çarpıyo ve ben yüzümü dönemiyorum bile,birşeye çok takıldım bu günlerde ve bu konuyu açma gereği duydum

gülsüm sultan haklısın birden olacak şey değil ama en azından o an sakinleşebilmeyi öğrensem belki ağzımdan bir iki kelime ona geri dönecek ama beynim dönüyo resmen çabaliycam cnm deniycem yavaş yavaş sanırım zamanla bende acımasız olmayı öğrenicem
 
Son düzenleme:
neden ezilen alttan taraf olasın ki? bence asil davranan taraf olduğunu düşün ve bunu sorun etme.ama yeri geldiğindede lafını esirgeme.
yapı meselesi birazda.kavgacı cargır biri değilsin demekki bence böyle kal emin ol asil olan budur..
 
sustukça insanı ezerler canım yaa
o yuzden çok taviz verme,biraz çıkışlar yap
kalbin kırıldığı zaman sende onun kalbini kır
bunu ben savunmuyorum ama artık insanlar öyle bi hale geldiki aman ne desekte şuna laf soksak,huzursuz etsek,ayıbını çıkarsak mantığındalar
bnde çok sabrederim ama patlama noktama gelince kimseyi affetmem
 
o an çok fazla dokunmasa da sonra düşündükçe yediremiyorum kendime çok üzülüyorum
 
o an çok fazla dokunmasa da sonra düşündükçe yediremiyorum kendime çok üzülüyorum

canım o zaman biraz cesur ol !
git seni üzen kıran insana bana neden böyle davrandın diye sor hesabını.amin ol birdaha cesaret edemez.sen haklı olduğuna eminsen hakkını ara sengözlerimebaksanab
 
Son düzenleyen: Moderatör:
canım aslında bende senin gibi sayılırım
ortamı germeyi tartışmayı hiç sevmediğim için genelde susarım
ama bugüne kadar bana söylenen sözler küçük şeyler olduğu için sessiz kaldım eğer birgün bana biri çok kötü bir şekilde kırıcı laf söylerse emin ol susmam kendimi savunurum
bugüne kadar gerek duymadım ama gerek olursa cevap veririm
maalesef bu zamanda bazı insanlar saygıdan anlamıyolar.bazen böyle densiz insanlara diş göstermek gerekiyo.
 
henna bende ayni tipki senin gibiyim oyle uzuldukcede artik kimseyle gorusmez oldum kendimi savunamiyorum insanlarda tepeme cikiyo sonrada sanki suclu benmisim gibi kose bucak kaciyorum yeterki beni sinir etmesinler diye ama kacmaktanda yoruluyorum
 
henna bende ayni tipki senin gibiyim oyle uzuldukcede artik kimseyle gorusmez oldum kendimi savunamiyorum insanlarda tepeme cikiyo sonrada sanki suclu benmisim gibi kose bucak kaciyorum yeterki beni sinir etmesinler diye ama kacmaktanda yoruluyorum

canım kaçmak demeyeyim ama bende patavatsız kendini bilmez insanlardan mümkün olduğunca görüşmüyorum uzak duruyorum
tartışmayı sevmediğim için bu yolda güzel bir yol sayılır
ama hiç kimseyle görüşmemek doğru değil.zaten herkesde aynı değil ki
 
canm böyle insanlardan bende kaçıyorum ama nereye kadar,böylelerini hayatıma sokmuyorum zaten ama genelde hayatımda olmayan kişiler yapıyor bunu zaten yani benim için hiçbir değeri olmayan kişiler,o an gerek duymuyorum ve cvp vermiyorum fakat sonra içimi kemiriyor ister istemez kafamı kurcalıyıp duruyor,senin için bir değeri yoksa neden boşuna kendini yıpratıyorsun diyeceksiniz,benim canımı sıkan noktada bu zaten hayatımda olmayan hiçbir zararımın dokunmadığı bir insanın böyle beni diliyle yada imalı gülümsemesiyle alt etmesi gururuma dokunuyor hele yaşıtımsa onunla aynı statüdeysek
 
canım ben de senin tam tersinim. yani hiçbir lafın altında kalmama özelliğim var. beni 1 kere sinir etmeye görsün bir insan ondan bir şekilde hıncımı çıkarmak için her fırsatı değerlendiririm. karşımdaki genç, yaşlı, büyük küçük hiç farketmez beni gerçekten rencide edecek, moralimi bozacak yada böyle ima yoluyla birşeyler söylemeye çalışan insanlara hemen cevabını yapıştırma özelliğim var. bu da güzel bir huy değil tabi. biraz daha kendimi frenlemem lazım ama sonrasında ben sinir olacağıma ve kendi kendimi yiyip bitireceğime karşı taraf sinir olsun. bir daha da bana bir laf söylerken ona göre düşünüp konuşsun. varsın beni kötü bilsinler. zaten beni sinir eden, moral bozucu laflar eden insan benim iyiliğimi düşünmüyordur ve zaten ben onun için kötüyümdür o yüzden bari lafımı söyliyeyim de içimde kalmasın diye düşünüyorum. ama tabi iyi niyetli, mütevazi ve olgun insanlara saygım sonsuz. o insanları da gerek yüzlerine karşı gerekse arkalarından çok onure ederim. ama kötü niyetli insanlara da haddini bildirmek lazım. bu demek değildir ki çatır çatır kavga edeceksin, tartışma ortamı yaratacaksın hayır tabiki değil. herşeyin bir usulü vardır. ama karşımdaki kişi işi tartışma hatta kavgaya doğru sürüklerse ben de ona göre tavrımı takınırım. gerekirse kavga da ederim yani. demek istediğim seni incitmeye çalışan ve laf sokan insanlara karşı alttan alman gereksiz. tabi bu alışkanlık meselesi, hemen olacak bişey değil. zamanla kazanırsın bu yeteneği ama kendi kendini yiyip bitireceğine meseleyi hemen orada hallet ve lafa laf. gerekirse güzellikle sor niye o şekilde konuştuğunu, o şekilde davrandığını. yani senin farkettiğini ve rahatsız olduğunu anlasın. yoksa anlamadığını düşünüp daha çok üstüne gelirler. çünkü insanlar suskun insan gördülermi yüklenirler de yüklenirler. stres atacak yer ararlar. buna izin verme canım.
 
merhaba ben yeni üye oldum... konuyla ilgili bazen banada oluo aslında ben altta kalan biri değilimdir ama o an susuyosun sonra kendini yiyip bitiriyosunnn
 
Canım o gülen yüzün hiç solmasın oldumu....
Bu senin suçun değil tatlım, ailemizin bizi yetiştirme tarzı... Biraz güven eksikliği diyelim adına bunun....

Evet karşındakine gerekli cevabı verememek, bir sorun, ama aşılamayacak bi şey değil.
Öncelikle kendini biraz zorlaman gerekir. Ardından zaten yavaş yavaş alışkanlık halini alır.
Biraz uzun bir süreç gerektirir, ama sonucu mükemmel olur.

Gör bak, yavaş yavaş insanlara gerekli cevabı verince sen de psikolojik olarak kendini gün gün rahat hissedeceksin.

Benim sana tavsiyem ilk işin beynini yönlendirmek olmalı... Kendini özgüven sahibi, gerektiği yerde gerektiği cevabı veren bir kişi olarak hayal et... Bu hayali her gün kafanda canlandır. İki ay kadar devam edersen yavaş yavaş açılmaya başlarsın.

Ben hatırlıyorum da, benim annem de küçüklüğümüzde gerekli gereksiz konuşmamıza izin vermezdi...
O na da kızamam, çünkü o da büyüklerinden öyle görmüş...
Zaman geçtikçe ve ben büyüdükçe anladım ki, bu durum bizi karşıdakine laf veremez hale getirmiş.

Ben de yapı gereği bunu asla kabul edemeyen biri olduğum için, kendimi yönlendirdim... Şimdi görsen, beni bi zamanlar sürekli rencide etmeye çalışanlar, şimdi benden akıl alıyor. sengözlerimebaksanab

Laf vermek derken, illa kötü anlamda kavga çıkar demek istemiyorum.. Benim kastettiğim gerekli cevabı vermek :lepi:
Sen üzme tatlı canını. Sorunları biraz arkana at... Yavaş yavaş kendini gerekli cevaplar vermek için zorla. Bir müddet sonra göreceksin ki, laf altında kalmıyorsun hiç.

Ben bu durumun şahsen kişilik yapısı olduğuna inanmıyorum. Yetiştirilme tarzı diyorum.
Şimdi benim de bir oğlum var, 3 yaşında.... Onu öyle bir büyüttüm ki, her konuştuğunda oturup dinledim. Asla sözünü kesmedim.
Ona asla "sus" demedim.... Hatta çok kalabalık ortamlarda bile, ona büyük adammış gibi cevaplar verdim...

Şu an bile kendini savunuşunu bir görsen, inananamazsın... Kendini dinlemeyen biri oldu mu paralar adamı. Zaten öyle de olmalı..
:jeyyar:
Atlatırsın merak etme. Yeter ki kendine inan... İnsan öyle bi şekilde yaratılmış varlık ki, altından kalkamayacağı sorun yok.
Umarım sen de başarırsın.
a.s.
 
ferzacm evt yetiştirilme tarzıyla fazlasıyla alakalı bu durum çünkü bizi yetiştirirken hep büyüklerin yanında söze karışılmaz,herşey sorulmaz herşey söylenmez,belki ayıp olur diyerek yetiştirediler hala da büyüklerin lafına fazla karışmam bu yaşıma geldim keşke biraz daha rahat yetiştirilseydik allah nasip ederde bende bir evlat sahibi olursam ilerde aynen böyle senin oğlun gibi özgüven sahibi korkusuz yetiştirmek istiyorum çünkü ben acısını çok çektim ve sessiz kaldığım için üzerime gelindiğini biliyorum bu insanlar da bana göre korkak insanlar çünkü herkese aynı şeyi yapamayacağını dişli birine yaptığı zaman ona dişlerini göstereceğini nasıl bir tavırla onu karşılayacağını biliyor

şunu söylemende hoşuma gitti "İnsan öyle bi şekilde yaratılmış varlık ki, altından kalkamayacağı sorun yok." kendimi şimdi daha güçlü hissettim tşkler cnma.s.
 
karakterin böle demek cnm.. hazır cevap diilsin dmkki.. ama üzülme bnde öleydim zamanla doluyosun doluyosun tutamıyosun artık her icinden geceni sölüyosun zamanla ..
 
tepkini belli et bunu yapamamanın sebebi kendine güveninin olmaması bence..
kendine güven önce kendini sev...
 
kimseye laf dokundurmamaya alıştım herşeyi güleryüzle karşılıyorum herkesin iyiliğini ve mutlu olmasını istiyorum AMA YANLIŞ YAPIYORUM........
 
Back
X