bebeğin olağanüstü bir sağlık problemi olmadığı sürece gözle büyütülecek bir masrafı yoktur bence
kendini bilen hesabını bilen kişi gayette iyi büyütür çocuğunu
(çok büyük maddi sıkıntı çekenlere sözüm yok)
tek çaresiz giderimiz bezimiz
onun dışında çocuk olmasada elbette eve yemek yapıyoruz dimi
bir tabakta ona vereceksin
giyim sorununa gelince vallahi 5 lirayada kıyafet var 50 lirayada
ne fark eder ki
çocuk 3 kıyafetle büyüse ne olur 50 tane kıyafetle büyüse ne olur
zaten bana göre fazlasını almak israftır
oyuncak alıyorsun 2 tane çocuk 2 dk sonra bıkıyo
tencere tabakla çiçekle böcekle oynuyo daha eğlenceli oluyo
ee onun dışında çocuklara ne harcıyoruz allah aşkına
herşeyin en lüksüne en iyisine kaçarsan tabiki maddiyatın sarsılır
mantıklı harcama yaparsan bence çok büyük masraf istemiyor bebekler
tabi herkesin fikri kendine ama şehbihte hata olmaz ...doğmamış çocuğa don biçilmezmiş...
2003 yılında hamile kaldım paramız da vardı işimiz de evimiz de barkımız da düşünecek hiçbişey yoktu...sonra ne oldu biliyor musun
beş buçuk ay ekmek kabuğu yedim herşeyi yiyebilecek param varken su bile içemedim,beşbuçuk ay kafamı kaldıramadım ağrıdan,beşbuçuk ay çocuğumun sağlığını ne halde olduğunu cinsiyetini bile öğrenemedim her ay hem de özel doktorlarda muayene olmama rağmen ve beşbuçuk ayın sonunda ikiniz de ölebilirsiniz belki %10 yaşama şansı var birinizden birinin dedi doktor
bu beşbuçuk ayda defalarca hastaneye yattığım için işimi kaybettim,işe girdiğim gün başlayan çıktığım gün biten sigortam vardı sigortam da bitti babanın zaten sigortaya dahil olmayan bi işi vardı,zaten öyle hastaydım ki devlet hastanesinde sürünecek halim yoktu
özel hastaneden doğum yaptım 2 gün için 4 milyar ödedik 2004te
özel hastanenin kuvözü geceliği 250 liraydı 2004te
ona yetişemeyeceğimiz için üniversite hastanesinde yattı kızım 76 gün sigortasız 3.5 milyar da oraya ödedik
anne sütü almadığı için özel mama verdi doktor verdiği ölçünün iki katı yiyordu çocuk ne kadar yerse verin dedi doktor (ekmek kabuğu yediğim için çocuğun kemikleri bile aç diye düşünüp çok ağladım) günde iki kutu yiyordu mamanın kutusu 25liraydı 2004te
hastaneden çıkınca ilk kontrole gittik doktor bizi kovdu hemen çıkarın burdan mikrop yuvasında ne işi var diye 3 sene 3 ayda bir özel doktora gittik parasını sen düşün
sağlık ocaklarında yapılmayan yapılması gerektiği bile söylenmeyen ama mutlaka yapılması gereken onlarca aşı yaptırdık hepsi parayla (bi de bunları yaptırmaya gittiğinde muayene parası veriyorsun ayrıca öle eczane falan yapmıyor paşa paşa gidiyorsun özel doktora)
ciğerleri gelişmediği için sürekli hasta oluyor terliyor işte o zaman o 5 liralık kıyafetleri alamıyorsun canım çünkü ter çekmiyor ,üzerindeki baskıların boyaları kanser yapıyor ,10 liralık ayakkabı alamıyorsun yağmur içine giriyor,çocuğun taşıyamayacağı ağırlıkta ama ne hikmetse o kadar kalın olmasına rağmen hiç te sıcak tutmayan montlar alamıyorsun
ekmekle büyür insan ama sağlıklı büyüsün diye herşeyi almak yedirmek istiyorsun,devlet hastanesine de gider insan gözünün önünde 3 kuruşluk derece kırıldı diye 90 yaşında kadına bağıran hemşireler görünce gidemiyorsun katil olucam diye hele de soğuk algınlığından girip hastanede kolunu kaybeden çocuklar görünce ,sağlıklı gelişsin diye tiyatroya sinemaya götürmek istiyorsun kitap almak boya kalemleri almak oyuncak almak istiyorsun sen istemesen de o istiyor zaten,3 ayda bir gelişip yeniden alman gereken ayakkabı ve kıyafetleri saymıyorum bile ,çalışırsan kreşe vermek zorunda kalıyorsun ve kreş aidatından fazla masraf çıkıyor her ay merak etme ve sonunda seviyesine uygun eğitim alsın diye özel okula göndermen gerektiği söyleniyor şu şu oyuncakları al şu şu kurslara gönder deniyor (yiyorsa yapma çocuğun için )
aidatı (bağışı) kaynak kitabı okuma kitabı hikaye kitabı hergün kaybolan kalemler silgiler ,boyalar hamurlar ,o bayram kıyafeti bu bayram etkinliği beden eğitimi kıyafeti izciliği folkloru santrancı gezisi ,öğretmenler günü anneler günü yılbaşı çekilişi enaz 20 çocuğun doğumgünü okul yemekleri vs vs vs..normal hiç te lüks olmayan bir devlet okulunda okuyan kızım için sadece bu hafta verdiğim parayı söyleyeyim sana 25 lira 23 nisan kiralık kıyafeti ,22.5 kaynak kitap ,2.5 bulmaca kitabı 5 lira satranç öğretmeni için para 7 lira sınıfta toplu doğumgünü partisi için para,3 lira okula gelen tiyatroya para artık sen topla ...ha bunların hiçbirini yapmazsın çocuğun karnını doyurursun ama ruhunu doyuramazsın biz böyle mi büyüdük hayır ama nesil öyle değil maalesef
5 yıl çocuğum olmadı hiç korunmadım ama hiç te uğraşmadım,sigara içtim ilaç içtim hastanelerde yattım ,tansiyonum 20lere çıktı ekmek kabuğuyla beslendim ve beşbuçuk ayın sonunda 1kilo 240 gram doğan %10 o da belki yaşama şansı verilen 76 gün kuvözde yatan anne sütü almayan ciğerleri gelişmeyen soğuk havale ve domuz gribi olan her yıl enaz 4 kere ağır hasta olan bakıcı ve kreşlerde büyüyen kızım bugün 7 yaşında yaşıtlarından 10 kilo fazla 20 cm uzun kanlı canlı 137 ıq yla karşımda
yani kardeşim allah yazdıysa oluyor,öldürmeyen allah öldürmüyor varsa kaderinde oluyor zaten çocuğun ama maalesef doğduktan sonra karşına neler çıkacağı belli olmuyor o kadar da kolay olmuyor bee
nişanlım serbest çalışıyo nezaamn ne kazanır belli değil ben çalışsam bebeğe bakacak kimsem yok çalışmamam lazım borç yok allaha şükür ama evimizde yok ev almak ödemek yıllar alır ama ben en fazla 1 yıl beklemek istiyorum evliliğim otursun diye geçim çok zor en mantıklı karar borç azalmadan hamile kalmamak yada aylık harcamalarınızı kısıp 500 tl den fazla ödeme yapıp daha çabuk borcu kapatmak ek iş yapmak mümkünse aklıma başkada çözüm gelmiyor bebek düşünmeden yapılacak bişey değil kimseye muhtaç olmadan büyütmek hepimizin isteği ben başkalarının eskileriyle zor şartlarda herşeyde gözüm kalarak okula yürüme giderek bikere bile okul gezisine gidemeden kantinden yemek yiyemeden arkadaşlarımla aşık atamam diye gezip tozamadan büyüdüm 17 yaşımdan beri aralıksız çalıştım aof üniv okudum mezun oldum 1 odada yatıp kalktım gürültü var diye geceleri ders çalıştım ev rutubetliydi ailem ev alsın diye tüm paramı verdim yıllarca ,herşeyde gözüm kalarak evleniyorum doğru düzgün çeyizim yok nişanlım yapıyo herşeyimi hala paramı aileme veriyorum ve evlensemde aynı sıkıntılar artarak sürecek ve ben yine rahat edemeyeceğim yine sıkını çekiyorum çekeceğim çocuğum bunları yaşasın istemiyorum annemde istemezdi ama düşünmeden doğurdu bizi gelecek verebilirmiyim diye düşünmedi allah rızkını verir dedi verdi şükür ama ben çok zorlandım keşke akıllı mantıklı bi annem olsadı bunları yaşamasaydım ben çocuğuma yaşatmamak için çırpınıcam bi ömür.
