Ben bekarım geçen yıl şehir dışından birisi geldi evlenmek için falan ama bizim şehire 18-19 saat uzaklıkta iyi kabul etmemişim çünkü evlenmiş olsam ailemin yüzünü göremezdim kesinlikle göndermezlermiş 3 yılda bir oda sadece 1 gün izin veriyorlarmış bende bendek uzak dursunlar dedim senin durumunada üzüldüm canım Allah yardımcın olsun ama telefonda bile konuşurken kıskanmak bunu hiç anlamadım
işe girme şansınız varsa işe girin yada kurslara yazılın bir meşgale edinin..tek başınıza evde olmak hüzünlenmeniizi,zihninizi daha çok yormanızı sağlar..eşiniz zor bir insan gibi Allah yardımcınız olsun..
Bende aynı durumdayım
öyle özluyorum kı ancak bayramdan bayrama gıdebılıyorum
onlarda gelemıyorlar
hep gelırken aglıyorum sankı yenıden gelın gıdıyormusum gıbı
hele kı anne olunca daha cok ozluyorum annemı
hiç kimsem yok buralarda
canım sıkıldı hadı gıdeyımde ıkı sohbet edeyım dıyebılecek bırılerı
esimle bol bol vakıt gecırmeye calsııyorum ama ınsan annesını babasını arkadaslarını akrabalarını cok ozluyor meger ne kıymetlılermıs
canım benım cok uzuldum ya gercekten cok zor bır durum ama depresyona gırmeyıp mutlu olmanın tadını cıkarın esınız kıskancsa onunla beraber dısarı cıkın yenı yerler kesfedın yabancı oldugunuz sehrı ulkeyı tanıyın zamanla alısırsınız ıns
yukardaki yorumunu yeni okudum ve eşin seni çalıştırmaz gibi geldi
bu kadar zor olacagını bilseydim evlenmezdim. evleneli 1 bucuk yıl oldu ama ben hala gurbete alısamadım ruyalarımda annemlerı görüyorum uyanınca güne üzülerek baslıyorum hatta depresyona giriyorum. carsıda pazarda kardesime benzeyen erkeklere bakıyorum sanki kardesim gibi
kıskanc esim yüzünden gidemiyorum tek basıma göndermiyor annemle cok telefonda konussam bıle kıskanıyor. ona göre bayramlarda gitme hakkım var oda esımle beraber 2 gün. nasıl gittim geldim anlamıyorum yolda geciyor zaten. annem buraya geldi kaldı ama benim özlemim gecmedi gecmiyor.
kızken yasadıgım yerde bütün akrabalar halamlar dayımlar onların kızları arkadasdlarım komsular hepsini o kadar cok özlüyorumki. hic aklıma gelmeyecek komsu teyzeleri bile aklıma geliyo hüzünleniyorum.
ha hicmi ayrı kalmadın derseniz kaldım ben konyada üniversite okudum ama bu duyguların hicbirini hissetmedim. evlenince gurbet gurbetmiş bosa dememisler yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar diye
caım bende gurbete gelin geldim tabiki cok özlüyorum özellikle annemi..
ama eşinde biraz anlayış eksikligi varr
bu konuda seni anlamıyor üzülüncede daha cok aileni arıyorsun manevi olarak...
biraz destek olsa daha sık gidip gelseniz cabuk atlatırdın...
şimdi kıskanıyor fazla görme imkanın olmayınca hersi içine oturuyor haliyle...
gurbette uzak olmak zor ama asıl zor olan yanındakinin bunu anlayamaması....
üzülme zamanla alışacaksın gurbete ayrıca kıskanma diye bişiy olmaz sık sık aileni ara konuş aile çok başka insan uzaklaşınca daha iyi anlıyor...
beni sorarsan eşim ve ailesi kendi ailemi aratmıyor saolsunlar ama yinde gurbet işte...
canım eşinin tarafıyla aynı şehirdemisiniz
bende gurbetteyim otobüsle 19 saat var ailemle aramızda üç yıllık evliyim bende 1.5 sene boyunca ağladım hep çok yanlızdım arkadaşım tanıdığım yoktu ama şimdi bir bebeğim var annem diyor msn.e gel inanın girmeye vakit bile bulamıyorum artık bebekten bide şimdi lojmanda oturuyorum herkes gurbetçi ortam çok iyi bazen annemle haftada bi konuşuyoruz zamanla alışılıyor yani artık önceliği herzaman kendi kurduğum aileye veriyorum zaten üç dört ayda bir görüşüyoruz biz annem hep derdi çocuk olsun bizi unutursun diye gerçektende öyle oluyormuş vakit kalmıyor bişeye yani en güzeli meşkale bulmak yoksa cidden çok zor geçer kendine zindan edersin hayatı
evet evlerımız cok yakın cok iyiler sükrediyorum ama bunalıyorum kac yıllık annem babam baskası oldu bazen esimle dalga geciyorum kendımı evlatlık verılmıs gibi hissediyorum diyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?