merhaba arkadaşlar
evlilikte daha bir yılımı bile doldurmadım ama çok bunaldım.gurbette olmam ı böyle düşünmeme yol açıyo ben mi abartıyorum lütfen derdime çare olun.
eşimle 7 senelik bir flört dönemimiz oldu.üniversitede tanıştık.herşey çok güzeldi.bu süre zarfında ailesiyle hiç tanışmadım.bu sene ağustos ayında evlendik.iş dolayısıyla eşimin memleketine geldik.ailemle aramda 10 saat mesafe var.annemlerle ilk ayrılığm üni de memleketimde okudum.haliyle çok zor geldi.
evlendiğimizin sabahı kayınvalidemler geldi.aslında adet sizin gelmeniz lazım diye.ben şok oldum bizim orada yeni evli çifte 1 2 ay kimse ne gider ne gelir.o zaman anladım ki olaylar yeni başlıyor.
sonra el öpmesi diye bizi kapı kapı köy köy gezdirdiler.işkence gibiydi.tanımadığım insanlarla saatlerce oturdum.çalışan bir bayanım.kimse anlayış göstermedi yeni bir iş ortamı evlilik yeni bir memleket ailemle ayrılığım ve bu adetler üst üste gelince boğulacak gibi oldum hala da öyleyim.
gecelerce ağladım eşim bana hiç hak vermedi adet diye türlü saçmalıklara katlandım.ailesi sürekli görüşmek istiyor bi bahaneyle arayıp sürekli plan yapıyorlar ve her yere topluca gidiyorlar amcalar dayılar vs.rutin aralıklarla birbirlerinde toplanıyorlar.5 gün k.v ye gitmesek özledim diye gözleri doluyor benim annem ne yapsın..sonra tutturdular amcalar bilmm kimler bize yemeğe gelmeliymiş eşime dedim ben ancak ikimize yemek yapıyorum daha yemek yapmaya yeni alışyorm 15 kişiye nasl yapym yok ayıpmış da ben yemek yapmyı ne zaman öğrenckmiş de yine kavga..dedim kim gelirse gelsin ama çaya gelsin..pasata börek yapabilirim..anlamadılar anlamadılar..
bunaldım iyice ailesi devamlı yemeğe çağırıyor başbaşa plan hiç yok zaten..biz yeni evliyiz ya..ben zaten işten gelip temizliğimi yemeğimi vs yi zor yapıyorum tam kitabımı kahvemi alıcm hooooooop bi plan..şuraya gidiyoruz..eşim böyle değildi evlendikten sonra arttı ailesne düşkünlüğü..annesi de gdince kıyamam oğluma aslan oğlum vs çocuk gibi seviyo..
bi de şunu sormak istiyorum kızlar eşim geçen dedi ki hep biz annemlere yemeğe gidiyoruz düşüncesizsin bi kere de sen çağır yemeğe dedi..babası demiş davet edilmeden gitmem diye..neler neler söyledi bana..e zaten topluca ayda 1 2 kere geliyolar..ayrıca ne sıklıkta çağırmam gerekir sizce çalışan bi bayan olarak.bu nasıl bir düşüncesizlik nasıl adettir anlamadım..bizim orada çalışan insana bırak normal zamanda yemek diye diretmeyi ramazanda bile derler sen çalışyosun alma diye..tamamen ters kafa yapıları..yetişme tarzı her gün ağlıyorum çok bunaldım..
allahtan tek başıma aileme gitmeme izin veriyo eşim de yarıyl tatinde gidip deşarj oldum..annemlerde geldi kaldı eşim onlara karşı da çok iyi ama bu durumlar çok boğuyo beni..bi de eşim anneleri gelince beni strese sokuyo çok çay olmamış onu getir bunu böyle yap die sürekli gerio mutfağa gelip..bütün sinirlerim alt üst tabi..evde tek başımıza çok iyiyiz ama aile girince işin içine herşey bozluo..
evlenirken de benim ailem yardım etti bize..onun ailesi bir tek düğünü yaptı..mobilya vs.hep biz borca girdik..sonra el öpemelerine giderkn altın takmam mı istenmedi hangisini anlatym ya..
kafanızı şişirdim kızlar..şimdi sizden allah rızasıiçin tarafsız yorum bekliorum ben mi gurbetin etkisiyle abartıyorum..
eşimi çok seviyorum ama aile işin içine grdikçe hep kavga ediyoruz..lütfen kızlar lütfen çokkkkkkkkkkkkk çokkk bunaldım..ağlamaktan bıktım artık..her gün biri gelicek mi ya da biz bi yere gidecek miyiz diye düşünmekten hiç bişeyden zevk alamaz hale geldim..
vakit ayırıp derdimi paylaşacaklara şimdiden teşekkürler..
evlilikte daha bir yılımı bile doldurmadım ama çok bunaldım.gurbette olmam ı böyle düşünmeme yol açıyo ben mi abartıyorum lütfen derdime çare olun.
eşimle 7 senelik bir flört dönemimiz oldu.üniversitede tanıştık.herşey çok güzeldi.bu süre zarfında ailesiyle hiç tanışmadım.bu sene ağustos ayında evlendik.iş dolayısıyla eşimin memleketine geldik.ailemle aramda 10 saat mesafe var.annemlerle ilk ayrılığm üni de memleketimde okudum.haliyle çok zor geldi.
evlendiğimizin sabahı kayınvalidemler geldi.aslında adet sizin gelmeniz lazım diye.ben şok oldum bizim orada yeni evli çifte 1 2 ay kimse ne gider ne gelir.o zaman anladım ki olaylar yeni başlıyor.
sonra el öpmesi diye bizi kapı kapı köy köy gezdirdiler.işkence gibiydi.tanımadığım insanlarla saatlerce oturdum.çalışan bir bayanım.kimse anlayış göstermedi yeni bir iş ortamı evlilik yeni bir memleket ailemle ayrılığım ve bu adetler üst üste gelince boğulacak gibi oldum hala da öyleyim.
gecelerce ağladım eşim bana hiç hak vermedi adet diye türlü saçmalıklara katlandım.ailesi sürekli görüşmek istiyor bi bahaneyle arayıp sürekli plan yapıyorlar ve her yere topluca gidiyorlar amcalar dayılar vs.rutin aralıklarla birbirlerinde toplanıyorlar.5 gün k.v ye gitmesek özledim diye gözleri doluyor benim annem ne yapsın..sonra tutturdular amcalar bilmm kimler bize yemeğe gelmeliymiş eşime dedim ben ancak ikimize yemek yapıyorum daha yemek yapmaya yeni alışyorm 15 kişiye nasl yapym yok ayıpmış da ben yemek yapmyı ne zaman öğrenckmiş de yine kavga..dedim kim gelirse gelsin ama çaya gelsin..pasata börek yapabilirim..anlamadılar anlamadılar..
bunaldım iyice ailesi devamlı yemeğe çağırıyor başbaşa plan hiç yok zaten..biz yeni evliyiz ya..ben zaten işten gelip temizliğimi yemeğimi vs yi zor yapıyorum tam kitabımı kahvemi alıcm hooooooop bi plan..şuraya gidiyoruz..eşim böyle değildi evlendikten sonra arttı ailesne düşkünlüğü..annesi de gdince kıyamam oğluma aslan oğlum vs çocuk gibi seviyo..
bi de şunu sormak istiyorum kızlar eşim geçen dedi ki hep biz annemlere yemeğe gidiyoruz düşüncesizsin bi kere de sen çağır yemeğe dedi..babası demiş davet edilmeden gitmem diye..neler neler söyledi bana..e zaten topluca ayda 1 2 kere geliyolar..ayrıca ne sıklıkta çağırmam gerekir sizce çalışan bi bayan olarak.bu nasıl bir düşüncesizlik nasıl adettir anlamadım..bizim orada çalışan insana bırak normal zamanda yemek diye diretmeyi ramazanda bile derler sen çalışyosun alma diye..tamamen ters kafa yapıları..yetişme tarzı her gün ağlıyorum çok bunaldım..
allahtan tek başıma aileme gitmeme izin veriyo eşim de yarıyl tatinde gidip deşarj oldum..annemlerde geldi kaldı eşim onlara karşı da çok iyi ama bu durumlar çok boğuyo beni..bi de eşim anneleri gelince beni strese sokuyo çok çay olmamış onu getir bunu böyle yap die sürekli gerio mutfağa gelip..bütün sinirlerim alt üst tabi..evde tek başımıza çok iyiyiz ama aile girince işin içine herşey bozluo..
evlenirken de benim ailem yardım etti bize..onun ailesi bir tek düğünü yaptı..mobilya vs.hep biz borca girdik..sonra el öpemelerine giderkn altın takmam mı istenmedi hangisini anlatym ya..
kafanızı şişirdim kızlar..şimdi sizden allah rızasıiçin tarafsız yorum bekliorum ben mi gurbetin etkisiyle abartıyorum..
eşimi çok seviyorum ama aile işin içine grdikçe hep kavga ediyoruz..lütfen kızlar lütfen çokkkkkkkkkkkkk çokkk bunaldım..ağlamaktan bıktım artık..her gün biri gelicek mi ya da biz bi yere gidecek miyiz diye düşünmekten hiç bişeyden zevk alamaz hale geldim..
vakit ayırıp derdimi paylaşacaklara şimdiden teşekkürler..
ara sıra tatsızlıklar olsada. fakat oturduğumuz sokağı hiç sevmiyorum. Mahallenin tüm çocukları bizim sokakta, evde sesten gürültüden durulmuyor. kadınlar dersen hep sokaktalar. Ne bileyim alışamadım bir türlü
bir türlü anlaşamadık bu konuda, siz nasıl ikna ettiniz
