Selam kızlar..
Fikrinizi almak istediğim bir konu var.
Aslında yurt dışında öğretmenlik hep deneyimlemek istediğim ama cesaret edemediğim ve umutsuz
hissettiğim bir konuydu.
Bu yüzden erteliyordum..
İstanbul olmadıktan sonra, ailemle olmadıktan sonra bana her yer gurbet.
Madem gurbetteyim, üstelik kocaman bir 7 sene daha burada olmak zorundayım.
Burası dediğim Artvin Hopa.. Buraya yeni geldik.
Sınır kapısına 5 dk mesafede bir yerde yaşıyorum.
Eşim de orada görevli.
Göreve başlayalı 2 hafta oldu.
Alışmakta zorlanacak gibiyim.
Hem sevdim hem sevmedim, buraya ait değilim sanki.
Bir tuhaf ruh halim var.
Küçük ve pahalı bir yer.. Her istediğimi anında, kaliteli ve uygun fiyata bulamıyorum.
Adım atsam tanıdık. Sanki herkes beni tanıyor, tanıyacak hissi.
Bu hissi hiç sevmedim.
Hani bir iş gelse başına herkesin haberi olacak durumu.
Büyük şehre alışık benim için sevimli bir durum değil.
Aklıma şöyle bir fikir geldi ve araştırdım.
Gürcistan'a bu kadar yakınım madem, Gürcüce öğrenerek bu yıl sınava hazırlansam ve yurt dışı şansımı burada denesem. Yine Türk okullarında görev alacağım. Üstelik maaşım orda da işleyecek.
Her şey çok ucuz, geçim daha kolay deniyor.
Araba, ev almak falan..
Bir yandan her türlü pisliğin olduğu yermiş..
Kafam karışıyor.
Sonra diyorum pislik her yerde artık..
İnsanlar pisliğin kendisi olmuş.
Karışığım oldukça yani..
Sizce nasıl bir karar olur?