sanırım ayrılıgın da yedigin kazıklar da cok taze... zamanla atlatırsın dert etme.
ayrıca kimseye %100 guvenmene gerek yok zaten. boyle olman daha iyi...
ama bil ki insan iliskilerine korkuyla süpheyle yaklasmanın yine sana zararı var.
ha kazık yememissin ama hep paronoya yapar gibi yasamıssın ve yalnız kalmıssın, ha aldatılmıs uzulmussun... ikisinde de hayattan tat alamıyorsun ki o zaman ne farkı kalıyor?
insanlara hemen inanma, her zaman mesafeni koru, bu demek degil ki soguk davranacaksın, icinden geldigi gibi davran ve hatta cok samimi olabilirsiniz guven verebilir ama her sırrını herkese anlatmana gerek yok. hayatında inandıgın guvendigin 1-2 kisi olsa yeter.
arkadaslarını derecelendirmeyi bilmelisin. samimi olmanız illa dostun oldugu/olacagı anlamına gelmiyor. yasadıgınız her sorun sizi birbirinize baglayan iliskinizi daha da derinlestiren aşamalar olarak dusun.
gelelim su sevgili olaylarına, senin gibi konustugum zamanları biliyorum. ama su an karsılıklı guven temeline dayalı o kadar duzgun bir iliskim var ki... bu yazdıgını unutacak hatta iyi ki gecmiste boyle seyler yaşamışım da bu yasta hayal kırıklıgına ugramamısım yol yakınken kimin ne oldugunu gormusum dedigin zamanlar olacak.
o karsındaki insanı cözme olayı da yasanmıslıkla alakalı biraz. eger ilk bakısta anlayamıyorsan kazık yiye yiye kimin ne amacla yaklastıgını sozunun dogrulugunu vs zamanla anlamayı ogreniyorsun. biraz düşe kalka yürümek gibi. canın acıyor başlarda ama sonra dim dik yuruyorsun...