Bu konuda bir tek kendimi müzdarip sanırdım, ama benim sorunlarıma yakın ne kadar da sorunu olanlar varmış... Allah hepimize sabır ve kuvvet versin inşallah.
Ben nişanlımla 3 yıldır beraberim ve geçen yıl Haziran ayından beri nişanlıyız, yani 9 aydır.
Şu geçen 3 yılı bir ben bir Allah bilir. Ama bir şekilde bu noktalara geldik, Haziran ayında evlenmeyi düşünüyorduk fakat ailesinin ağır kanlılığı yüzünden malesef bu hayalim suya düştü

Benim babam yurt dışında olduğu için, onun Haziran ayında gelebilmesi şu an için mümkün değil. Sanıyorum ki bizim düğün işi Eylül'e kaldı.
Bütün bu yaşananlardan sonra hala şu cümleyi kurabiliyor "Babanın gelmeme sebeplerini de düşünüyorum tabii ki, ama belki de bir baba olarak seni düşünüp doğru karar vermen için zamanı uzatmak istiyor olabilir, sonuçta bana pek güvenleri olduğunu sanmıyorum"
Gelde çıldırma....
Gerçi biraz lafı sonundan anlatmış gibi oldum ama, bir çok olumlu-olumsuz şeyler yaşadık ve bu zaman içerisinde benim de güvenim ona karşı azalmaya başladı.
Bundan sonra birlikte yaşayacağımız hayatımızda ona nasıl tekrar tam anlamıyla güvenebilirim, nasıl davranabilirim onu da kestiremiyorum... Fakat bir kenara itip "ben hayatıma kaldığım yerden devam edeceğim" de diyemiyorum... Çıkmaz bir durum yani...
Neden hep kızın ailesi yapıcı, erkeğin ailesi ise sorun çıkarıcı durumda olur? (söz meclisten dışarı, fakat genelde bu böyle oluyor, eminim çok iyi erkek aileleri de vardır bunları da etrafımda gördüm, fakat malesef ki hep kayınvalideler sorun oluyor)