Esime karşı olan sinirimde haksızmıyım?

Nurpnrr .!.:

Lincelemeden yorum yaparsınız sevinirim bende bu şekilde çok fazla mi abartıyorum olayları öğrenmek isterim ya da iç dünyamda bu yaşadıklarımı her anne yaşıyor mu bilmek isterim konumu bu yüzden ve biraz da benim gibi olan kişilerle dertleşmek için yazıyorum.
Benim senelerdir gelen panik atak anksiyete rahatsızlığım var . İlk olarak evlenme konusunda çok kararsız kalmıştım o dönem üniversiteyi bitirmiş daha sonra arkadasımla halk eğitim muhasebe kursuna gidiyordum eşim hayatımda idi evlenmek istiyordu benimle ama ben daha evliliğe tam olarak hazır olup olmadığını anlamadan annem bana sürekli eşimi güzellemeler ve evlenme baskısı kurdu hatta ya evlen ya da çalış bedavadan yaşayamazsın bu evde bile dedi. Bende bu laflara dayanamayarak evlenme kararı verdim ama nikaha giderken bile içimden ay keşke bir şey çıksada ertelense nikah biraz daha düşünsem diye aklımdan geçirdim. Burda bi kaç kişi sormuştu hatta bu kadar uykuna düşkünsen neden çocuk yaptın diye ben taa evlenmeden eşime 30 yaşına kadar en az çocuk istemiyorum dedim oda bunu kabul etti. Bu uyku takıntım evlilikte başladı eşimle uyurken bir gün horlamasindan dolayı uyuyamadım hiç ertesi gün nerden takıldı bilmiyorum aklıma ya bir daha hiç uyuyamazsam korkusu düştü bu bir takinti oldu sonra maalesef ki. İlaç kullaniyordum bu arada antidepresan onuda evlenınce bırak bırak diye sürekli baskı yapınca eşim bırakmıştım. O dönem böyle bir sorun çıktı sonra tekrar ilaçlarıma dönünce unuttum bir süre bu takıntıyi. Bu sürede eşim sürekli bebek istediğini söyledi ve piskolojik baski kurdu bir sene kadar kabul etmedim daha hazir değilim piskolojik sorunlarımı halletmeden istemiyorum dedim ama her defasında bu konu ile karşıma çıkınca pes ederek kabul ettim. Hamileliğimde de iyiydim 4 aya kadar sonra esimin birlikte uyuma baskısı yüzünden tekrar aynı döngüye girdim bir gece uyuyamadım hiç sonra aynı şeyleri yaşadım ve onun yüzünden hamilelikte antidepresan kullanmak zorunda kaldım çünkü sürekli gece olunca panik atak yaşıyordum. Çok şükür bebeğim sağlıklı bir şekilde doğdu 8 aylık çok seviyorum her anne gibi bebeğimi tabiki de ama hala piskolojim tam anlamıyla düzelmedi anksiyetem devam ediyor ve bebeğim bazen uyumadığında yine aşırı panik oluyorum sonra eşime karşı aşırı öfke hatta nefret duygum ağır basıyor . Eski hayatımı çok özlüyorum sonra da çok vicdanım sızlıyor bebeğime haksızlık ediyorum gibi bu şekilde eşime karşı öfkem hatta bazen nefret ediyorum bu duyguları nasıl yenebilirim bilmiyorum benmi çok abartıyorum olayları

Genişletmek için tıkla...

bafelis .!.:

Anneniz zorladığı için evlenmişsiniz, eşiniz zorladığı için ilaçlarınızı bırakmışsınız, yine eşiniz zorladığı için hamile kalmışsınız. Hayatınız hakkında bu kadar mı kararsızdınız? Psikolojik tedavide kullanılan ilaç eş bırak dedi diye bırakılır mı? Eşinizi bırakacaktınız ilaçlarınızı değil. Doktora danışacaktınız, eğitimsiz cahil adama değil. Artık mazeret bahane üretmeye hakkınız yok. Her şeyin suçlusu başkası. Üniversite mezunu olup niye halk eğitim kursuna gittiniz? 4 sene hem vakit hem nakit kaybetmişsiniz.

Sorduğunuz için yazıyorum, bence sizin tekrar tedaviye başlamanız gerek. Kendi kararlarınızı almanız, sağlıklı ruh haline sahip olmanız gerek. Annem dedi yaptım, kocam dedi bıraktım. Bu insanlar sizin iyiliğinize değil kötülüğünüze sebep olmuş. Burada konu açıp gelecek yorumlara amaan boşver diyecekseniz hiç uğraşmayalım. Bakın 1000000... akıl sağlığı yerinde kişiye soralım, 1 tanesi bile 5 yaşında çocuğu koysunlar şehirler arası otobüse kendi gitsin ben arabada rahat rahat oturayım demez. Evcil hayvana partiler yapıcam diye tutturmaz. Eski konumu kurcaladın demeyin, bu çok uç bir davranış. Bu düşünce yapınızın sorgulanması tedavi edilmesi gerek.

Genişletmek için tıkla...

albatroza .!.:

Otobüs konusu hangi konu, linki var mı acaba?

Genişletmek için tıkla...

bafelis .!.:

Baktım ama bulamadım, belki biri bulur koyar buraya. Bu üyenin konuları dertleri sıradan birinin yaşayacağı şeyler değil. Dalga geçiyor şaka yapıyor sanıyorsun ama hepsi gerçek çıkıyor. O konuda tepki görünce yalnız olmayacak ki muavine 100-150 TL veririz ilgilenir dedi, çocuk beni aradı haklısın ben giderdim dedi dedi.

Polemik oluşmasın kimse banlanmasın çünkü belli ki yardıma ihtiyacı var.

Genişletmek için tıkla...

Katibin Ruhu .!.:

Ya en ufak stresi bile yönetemeyen biri nasıl olur da adamın lafı ile ilacı bırakır, deliriyorum.

Genişletmek için tıkla...

bafelis .!.:

Acaba adam mı dedi bırak diye, ondan da şüphe etmek gerek. Hangisi gerçek hangisi doğru? Annesinin evinde kocasını defol mal diyip kovmuşluğu var.

Genişletmek için tıkla...

Nurpnrr .!.:

Bebeğime gayet düzgün ve güzel bakıyorum. Sadace panikliyorum uyuyamadığım zamanlarda tedirgin oluyorum tedavide alıyorum ayriyeten

Genişletmek için tıkla...

Nurpnrr .!.:

Ben burda neden dert yanıyorum senin çıkarttığın bumu burdan memur adamla neyin rahatını yaşıycam sanki milyarderle evlenmişim kafaya bak

Genişletmek için tıkla...

Nurpnrr .!.:

Lincelemeden yorum yaparsınız sevinirim bende bu şekilde çok fazla mi abartıyorum olayları öğrenmek isterim ya da iç dünyamda bu yaşadıklarımı her anne yaşıyor mu bilmek isterim konumu bu yüzden ve biraz da benim gibi olan kişilerle dertleşmek için yazıyorum.
Benim senelerdir gelen panik atak anksiyete rahatsızlığım var . İlk olarak evlenme konusunda çok kararsız kalmıştım o dönem üniversiteyi bitirmiş daha sonra arkadasımla halk eğitim muhasebe kursuna gidiyordum eşim hayatımda idi evlenmek istiyordu benimle ama ben daha evliliğe tam olarak hazır olup olmadığını anlamadan annem bana sürekli eşimi güzellemeler ve evlenme baskısı kurdu hatta ya evlen ya da çalış bedavadan yaşayamazsın bu evde bile dedi. Bende bu laflara dayanamayarak evlenme kararı verdim ama nikaha giderken bile içimden ay keşke bir şey çıksada ertelense nikah biraz daha düşünsem diye aklımdan geçirdim. Burda bi kaç kişi sormuştu hatta bu kadar uykuna düşkünsen neden çocuk yaptın diye ben taa evlenmeden eşime 30 yaşına kadar en az çocuk istemiyorum dedim oda bunu kabul etti. Bu uyku takıntım evlilikte başladı eşimle uyurken bir gün horlamasindan dolayı uyuyamadım hiç ertesi gün nerden takıldı bilmiyorum aklıma ya bir daha hiç uyuyamazsam korkusu düştü bu bir takinti oldu sonra maalesef ki. İlaç kullaniyordum bu arada antidepresan onuda evlenınce bırak bırak diye sürekli baskı yapınca eşim bırakmıştım. O dönem böyle bir sorun çıktı sonra tekrar ilaçlarıma dönünce unuttum bir süre bu takıntıyi. Bu sürede eşim sürekli bebek istediğini söyledi ve piskolojik baski kurdu bir sene kadar kabul etmedim daha hazir değilim piskolojik sorunlarımı halletmeden istemiyorum dedim ama her defasında bu konu ile karşıma çıkınca pes ederek kabul ettim. Hamileliğimde de iyiydim 4 aya kadar sonra esimin birlikte uyuma baskısı yüzünden tekrar aynı döngüye girdim bir gece uyuyamadım hiç sonra aynı şeyleri yaşadım ve onun yüzünden hamilelikte antidepresan kullanmak zorunda kaldım çünkü sürekli gece olunca panik atak yaşıyordum. Çok şükür bebeğim sağlıklı bir şekilde doğdu 8 aylık çok seviyorum her anne gibi bebeğimi tabiki de ama hala piskolojim tam anlamıyla düzelmedi anksiyetem devam ediyor ve bebeğim bazen uyumadığında yine aşırı panik oluyorum sonra eşime karşı aşırı öfke hatta nefret duygum ağır basıyor . Eski hayatımı çok özlüyorum sonra da çok vicdanım sızlıyor bebeğime haksızlık ediyorum gibi bu şekilde eşime karşı öfkem hatta bazen nefret ediyorum bu duyguları nasıl yenebilirim bilmiyorum benmi çok abartıyorum olayları

Genişletmek için tıkla...