Haklısınız, kalmadı.
Siz o sokaklarda ağlayarak yürüyebilirken, bizler korku içinde koşarak geçiyoruz.
Sapkın biri canımıza, bedenimize kastetmesin diye.
Sizin haberlerde okuyup 'bizden daha çok ağladığınız' şeyi birebir yaşıyoruz, bulunduğumuz şehirlere, semte,konu komşumuza şehitlerimizin al bayraklı tabutları geldiğinde.
Yolda yürüken işkenceye maruz kalmış bir hayvan gördüğümüzde, haykırıyoruz dünyaya 'vicdan' diye.
Peşimize takılan, mendil satan, dilenen 3-4 yaşındaki bebek yaştaki çocuklarla eriyor, bitiyoruz.
Yüz vermediği için, kendinde gencecik kızlarımızı vahşice öldürme hakkını gören canlılarla aynı yerde nefes alıyoruz biz.
Evinize girmiş bir hırsıza bile zarar vermeniz suç, biliyor musunuz?
Sayılabilecek çok daha fazla şey var ama eğer yazarsam hayata küsersiniz vallahi billahi.
Kısaca, duyarsız değiliz, hele de vicdansız hiç değiliz.
Ülkemizde yaşayan insanlara, bunlardan bahsetmek ve serzenişte bulunmak biraz trajikomik bir durum oluyor, onu belirtmek istedim.
Biz her gün bir savaşın içerisindeyiz ve sadece terör değil.
Yaşam savaşı, herkesin, her şeyin kastettiği hem de..