- 4 Ağustos 2011
- 239
- 38
- Konu Sahibi herdaimiyi
- #1
Merhabalar,
Hamileliğimin başında keşfettiğim bu sitede güzel ve mutlu normal doğum hikayemi paylaşmak istedim.Tam 3 hafta önce güzel bebeğim epidural normal doğumla beni yormadan kolay ve hızlı bir şekilde dünyaya geldi..nasıl mı :
Hamileliğim çok rahat, hem fiziksel hem psikolojik olarak mutlu bir şekilde geçti. Baştan sona tüm kontrollerde herşey yolunda çıktı...Oldukça hareketli geçirdim bu süreci. 16. haftadan itibaren hergün yürüyüş yaptım.Önceleri 45-50 dakika, sonlara doğru 30 dakikalık yürüyüşler. 32-37. haftalar arasında ise evimde tadilat işi oldu ve fiziksel olarak çok aktif geçti benim için o dönem..Ayrıca kaliteli beslenmeye çalıştım, bir hamilenin yemesi gereken şeyleri-maalesef balık hariç- yedim çoğunlukla..ama hiçbir zaman kendimi mutsuz edecek sıkı listelere de bağlı kalmadım. Kaldı ki ilk üç ay hamur işine son üç ay tatlıya aşerdim resmen,ama hiç abartmadım, canım ne istediyse yedim ama vur diyince öldürmeden. Toplamda 12 kilo aldım ki ince uzun yapıdayımdır..Hareket+ideal kilo doğumumu olumlu etkiledi diye düşünüyorum.
En son 38+5te kontrole gittim.Bu arada benim ikinci hamileliğim ve ilkinden farklı olarak bu hamilelikte çok erken zamanlardan itibaren bol bol kasılmalarım oldu. Kasılma dediğim karnımın sık sık sertleşip taş gibi olması. Önceleri ben bunu bebek hareketi olarak yorumladım ama bunlar kasılmalarmış ve ağrısız-sızısız karın sertleşmeleri olarak tarif edebilirim..son kontrolde Nst'de ilk kez sancı çıktı ama kendisini hissettirmeyen bu sancıya şaşırdım, ne de olsa sancı denince akla negatif çağrışımlar geliyor..Doktorum daha önce bu kontrolde vajinal muayene yapacağını söylemişti veee asıl bomba bu muayenede patladı..Meğer tam 3 cm açılmam varmış!!!gerçekten şok oldumm, yine hiçbir şeyi fark etmemiştim ben, hissedilen bir durum yoktu..acayip heyecanlandım, mutlu oldum..Dr.um da şaşırdı ve rahat ol, doğum başlayınca 1 saat içinde kolayca doğacak bu bebek dedi,inşalllaaahhh, sağlıkla dedim ben de..tam bekleme zamanıydı artık..ama dr. yine de kesin konuşamayız, olur da 1 hafta içinde başlamazsa 1 hafta sonra hastane çantanla beraber muayenehaneye gel, burada bir bakalım sonra hastaneye geçer düğmeye basarız dedi. O andan itibaren yaşadığım heyecanı, tatlı telaşı unutamam..Belki yarın belki yarından da yakın doğum başlayacaktı..3 cm açılma hiç hissettirmeden gerçekleşmişti ki zaten epidural için sadece 1 cm kalmıştı geriye...
Bu hamileliğin başından beri kendimi hep pozitif telkin etmiştim.Benim ilk doğumum da epidural normaldi ve o da zor bir doğum olmamıştı. İkinci doğumumda da herşey güzel olacaktı inşallah..Çok sevdiğim doktorumun da bu konudaki telkinleri, cesaretlendirmeleri unutulmaz benim için. Bana her seferinde hiç merak etme, normal doğum yaptıkça kolaylaşır,çok daha hızlı ve kolay olacak diyor, içimi ferahlatıyordu..gerçekten de aynen öyle oldu.
Son kontroldeki vajinal muayeneden sonra doktorum bunun doğumu tetikleyebileceğini söyledi..suyun ya da nişanın gelmesi ya da sancı başlaması durumunda aramamı istedi. Ve çok büyük bir heyecanla oradan ayrıldım..vee ertesi sabah 10 gibi oldukça yoğun, sarı-beyaz bir akıntı geldi tuvalette..hemen sonra çok az kanlı bir akıntı daha..Bir saat sonra tekrar oldu ve öğlen 12de ilk sancılar başladı ...çok hafif, hiç zorlamayan , adet sancısı tarzında ama artık anlamıştım bebeğim o gün gelecek..yine müthiş bir heyecan..saat tuttum 20 dakikada bir geliyor, saat 1 gibi doktoru aradım.durumu anlattım o da bana o akşam ya da gece doğumun gerçekleşebileceğini söyledi..sancılar 7-8 dakikadan aza inince yeniden aramamı istedi..Artık heyecan doruktaydı...elimde not defteri, gözüm saatte sancı aralarını yazıyordum..15 dakikada bir 10 dakikada bir derken akşama doğru aralıklar düzensizleşti..20 dakika, 12 dakika, 15 dakika...ve hala hiç ama hiç zorlayıcı değil şiddet olarak..o ara not almayı bıraktım amaa gece 10 gibi şiddeti arttı..doktorumla birkaç kere daha konuştuk..ve 11den sonra gerçekten zorlayıcı oldu sancılar..sanırım 40-45 saniye sürüyordu.. öyle bağrış çağrış bir durum yoktu ama epeyce karnımı kıvırıyordu..gece 12 gibi evden çıktık, hastane zaten çok yakındı..son günlerde dilimden düşmeyen dualar eşliğinde, sancı geldikçe karnım bir oraya bir buraya kıvrandıkça hem aşırı bir heyecan, hem mutluluk, merak, stres ve illaki korku yani karmakarışık bir ruh halinde hastaneye geldim..beni doğum odasına aldılar, verdikleri giysiyi giydim, nst'ye bağladılar, serum verildi derken 12.30da doktorum geldi..açılma 4-5 cm olmuş dedi..yine çok pozitifti, bu sefer dikiş bile olmayacak birkaç saat sonra bebeğin seninle dedi..epidural istiyordun değil mi diye sordu, dedim " istemez miyim hemeeennnn olsunn"..gerçekten sancılar artık zorluyordu..anestezi uzmanı gece 1de geldi..Allahım kapıdan girince yaşadığım sevinci anlatamam..ilk doğumumdan bildiğim için epiduralin nasıl herşeyi süt liman yapacağını..uzman, epiduralin hafif bir yanma hissi yaratacağınu ve biraz ağrı/acı hissedeceğimi söyledi..ama normal doğum sancısı yaşayan birisi için bu şaka gibi birşeydi, dedim onun ağrısına can kurban hadi hemen yapın..sancı arasında epidural verildi..vee çok kısa bir süre sonra ohhh be dünya varmış hissi..ne ağrı ne sancı hiçbir şey kalmamıştı...öyle rahatlamıştım ki..sadece sol kasığımsa küçük bir alanda etkisi az oldu ama onun da şöyle bir faydası oldu ki doğum başlayınca sancı gelip gelmediğini o bölgeden anlayabiliyordum..İlk doğumumda yüzde yüz uyuşma olduğundan ıkınma hissi var mı yok mu bilemiyordum....sonrasında suni sancı verildi...İlk doğumumda da sancıyla gitmiştim ama açılmam yoktu ya da çok azdı bilmiyorum..o zaman en başta suni sancı verilmişti..ve 4 cm için 1,5 saat suni sancı almıştım..gerçekten şiddetliydi çok..ama bu sefer suniyi epiduralden sonra verdiler ve ben hiçbir şey hissetmedim..müthiş bir şeydi bu..Suni sancı verilirken ben,eşim, doktorum ve ekibi sakin sakin sohbet ettik, hala düşündükçe gülümsüyorum suni sancı veriliyor ve biz güle oynaya 10cm açılma olsun diye bekliyoruz, şaka gibi ama gerçek..sadece yarım saat sonra yani gece 1.30da 10cm açıklık oluştu..doktor dedi hadi bakalım başlıyoruz..doğum odasındaki yatak doğum yatağına çevrildi, uygun pozisyon aldım...Doktor nasıl ıkınmam gerektiğini anlattı (ilk kez yaşayacaklar için net anlatayım. burundan derin bir nefes alıp, çeneni göğsüne doğru yaklaştırıp ağızdan nefesi vereceksin ve ıkınma denen şey aynen büyük tuvaleti yaparkenki hareket olacak)..ve inanılmaz ama sadece 5 dakikada tam 3 ıkınma sonucu bebeğim dünyaya geldi...bu kadar hızlı olacağını beklemiyordum, sanki şok oldum yine..bu sefer bebeğin çıkış anını hafifçe hissettim, inanamadım..ama sonra o ağlama sesiyle kendime geldim belki de kendimden geçtim öyle muhteşem bir duygu ki...bebeği hemen başucuma getirdiler, gerekli işlemler yapıldı..ben gözlerimi ondan alamıyorum..ilk andan itibaren gözyaşlarına boğuldum zaten..eşimle beraber kızımızı izliyoruz..bu sırada doktor benimle ilgili diğer işlemleri tamamlıyor ama tabi bende herhangi bir his yok yine..sonra bebeğimi kucağıma verdiler..Allahım herşey öyle güzeldi ki...dilerim isteyen herkese nasip olur bu mutluluk...
Doktorum 2 tane küçük dikişim olduğunu ama beni rahatsız edecek yerde olmadığını, pansumana da gerek olmadığını söyledi..gerçekten de dikişlerden kaynaklanan bir hassasiyet yaşamadım ve 5. gün kontrole gittiğimde çoktan normale döndüğünü öğrendim..
Daha sonra doğum odasından kendi odama geçtik bebeğimle birlikte. o gece ara ara bebeğim uyusa bile ben gözümü kırpamadım..çok değişik duyguları aynı anda yaşamış, uyuyacak kadar sakinleşememiştim..hala aşırı mutluluk, aşırı heyecan..ister istemez vücudum sanki kaskatı kesilmişti, birkaç gün fırsatım olduğunda bile uyuyamadım zaten..ama herşey çok güzeldi..Kızım tam 39. haftasını bitirdiğinde, 3260 gr olarak sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmişti..Ben çok güzel bir doğum yaşayıp , sadece 12 saat hastanede kalıp evime dönmüş, ve hemen normal hayatıma geri dönmüştüm..Darısı tüm hamilelerin, tüm bebek isteyenlerin başına olsun inşallah, amin!
ve bu hikayeyi paylaşmamın sebeplerinden biri de normal doğumu teşvik etmek.Maalesef bizlerde öğrenilmiş bir normal doğum korkusu var. Belki çocukluğumuzdan beri izlediğimiz bağrış çağrış doğum sahneleri, belki anlatılan korkunç doğum hikayeleridir buna sebep..ama bu korkuyu yenmek bizim elimizde, fiziksel ve psikolojik olarak normal doğuma hazırlanmak gerekiyor. Hele ki ilk doğumda sırf korkudan sezeryan seçmek çok büyük bir hata olabilir. Ben ilk hamileliğimde kendimi hep şöyle motive ediyordum:" ilk doğumda keyfi olarak sezeryan seçmeyim ki ikincisinde seçme şansım olsun...eğer korkunç, berbat birşeyse bir daha yapmam..ama şimdi keyfi olarak ameliyat olmayı seçersem hayatım boyunca doğum yapmak neymiş, nasılmış bilemem." Bu sitede okuyorum çok kişide normal doğum korkusu var..lütfen sizler de kendinizi hazırlayın, olumlu şeylere odaklanın, eğer beyninizi pozitife şartlarsanız ama inanarak bir şartlama bu, o zaman işler büyük ihtimalle yolunda gider...evet doğum bünye meselesi kabul ediyorum ve insanın canından can çıkıyor tabiki illa zorlanacak insan, ne olursa olsun ciddi bir fiziksel efor ...ama bize düşen bu sürece kendimizi hazırlamak..
Tüm hamilelere en az benimki kadar güzel, sağlıklı ve kolay doğumlar diliyorum. Ve dilerim Allah isteyen herkese sağlıklı evlatlar nasip eder..
sevgiler..
Hamileliğimin başında keşfettiğim bu sitede güzel ve mutlu normal doğum hikayemi paylaşmak istedim.Tam 3 hafta önce güzel bebeğim epidural normal doğumla beni yormadan kolay ve hızlı bir şekilde dünyaya geldi..nasıl mı :
Hamileliğim çok rahat, hem fiziksel hem psikolojik olarak mutlu bir şekilde geçti. Baştan sona tüm kontrollerde herşey yolunda çıktı...Oldukça hareketli geçirdim bu süreci. 16. haftadan itibaren hergün yürüyüş yaptım.Önceleri 45-50 dakika, sonlara doğru 30 dakikalık yürüyüşler. 32-37. haftalar arasında ise evimde tadilat işi oldu ve fiziksel olarak çok aktif geçti benim için o dönem..Ayrıca kaliteli beslenmeye çalıştım, bir hamilenin yemesi gereken şeyleri-maalesef balık hariç- yedim çoğunlukla..ama hiçbir zaman kendimi mutsuz edecek sıkı listelere de bağlı kalmadım. Kaldı ki ilk üç ay hamur işine son üç ay tatlıya aşerdim resmen,ama hiç abartmadım, canım ne istediyse yedim ama vur diyince öldürmeden. Toplamda 12 kilo aldım ki ince uzun yapıdayımdır..Hareket+ideal kilo doğumumu olumlu etkiledi diye düşünüyorum.
En son 38+5te kontrole gittim.Bu arada benim ikinci hamileliğim ve ilkinden farklı olarak bu hamilelikte çok erken zamanlardan itibaren bol bol kasılmalarım oldu. Kasılma dediğim karnımın sık sık sertleşip taş gibi olması. Önceleri ben bunu bebek hareketi olarak yorumladım ama bunlar kasılmalarmış ve ağrısız-sızısız karın sertleşmeleri olarak tarif edebilirim..son kontrolde Nst'de ilk kez sancı çıktı ama kendisini hissettirmeyen bu sancıya şaşırdım, ne de olsa sancı denince akla negatif çağrışımlar geliyor..Doktorum daha önce bu kontrolde vajinal muayene yapacağını söylemişti veee asıl bomba bu muayenede patladı..Meğer tam 3 cm açılmam varmış!!!gerçekten şok oldumm, yine hiçbir şeyi fark etmemiştim ben, hissedilen bir durum yoktu..acayip heyecanlandım, mutlu oldum..Dr.um da şaşırdı ve rahat ol, doğum başlayınca 1 saat içinde kolayca doğacak bu bebek dedi,inşalllaaahhh, sağlıkla dedim ben de..tam bekleme zamanıydı artık..ama dr. yine de kesin konuşamayız, olur da 1 hafta içinde başlamazsa 1 hafta sonra hastane çantanla beraber muayenehaneye gel, burada bir bakalım sonra hastaneye geçer düğmeye basarız dedi. O andan itibaren yaşadığım heyecanı, tatlı telaşı unutamam..Belki yarın belki yarından da yakın doğum başlayacaktı..3 cm açılma hiç hissettirmeden gerçekleşmişti ki zaten epidural için sadece 1 cm kalmıştı geriye...
Bu hamileliğin başından beri kendimi hep pozitif telkin etmiştim.Benim ilk doğumum da epidural normaldi ve o da zor bir doğum olmamıştı. İkinci doğumumda da herşey güzel olacaktı inşallah..Çok sevdiğim doktorumun da bu konudaki telkinleri, cesaretlendirmeleri unutulmaz benim için. Bana her seferinde hiç merak etme, normal doğum yaptıkça kolaylaşır,çok daha hızlı ve kolay olacak diyor, içimi ferahlatıyordu..gerçekten de aynen öyle oldu.
Son kontroldeki vajinal muayeneden sonra doktorum bunun doğumu tetikleyebileceğini söyledi..suyun ya da nişanın gelmesi ya da sancı başlaması durumunda aramamı istedi. Ve çok büyük bir heyecanla oradan ayrıldım..vee ertesi sabah 10 gibi oldukça yoğun, sarı-beyaz bir akıntı geldi tuvalette..hemen sonra çok az kanlı bir akıntı daha..Bir saat sonra tekrar oldu ve öğlen 12de ilk sancılar başladı ...çok hafif, hiç zorlamayan , adet sancısı tarzında ama artık anlamıştım bebeğim o gün gelecek..yine müthiş bir heyecan..saat tuttum 20 dakikada bir geliyor, saat 1 gibi doktoru aradım.durumu anlattım o da bana o akşam ya da gece doğumun gerçekleşebileceğini söyledi..sancılar 7-8 dakikadan aza inince yeniden aramamı istedi..Artık heyecan doruktaydı...elimde not defteri, gözüm saatte sancı aralarını yazıyordum..15 dakikada bir 10 dakikada bir derken akşama doğru aralıklar düzensizleşti..20 dakika, 12 dakika, 15 dakika...ve hala hiç ama hiç zorlayıcı değil şiddet olarak..o ara not almayı bıraktım amaa gece 10 gibi şiddeti arttı..doktorumla birkaç kere daha konuştuk..ve 11den sonra gerçekten zorlayıcı oldu sancılar..sanırım 40-45 saniye sürüyordu.. öyle bağrış çağrış bir durum yoktu ama epeyce karnımı kıvırıyordu..gece 12 gibi evden çıktık, hastane zaten çok yakındı..son günlerde dilimden düşmeyen dualar eşliğinde, sancı geldikçe karnım bir oraya bir buraya kıvrandıkça hem aşırı bir heyecan, hem mutluluk, merak, stres ve illaki korku yani karmakarışık bir ruh halinde hastaneye geldim..beni doğum odasına aldılar, verdikleri giysiyi giydim, nst'ye bağladılar, serum verildi derken 12.30da doktorum geldi..açılma 4-5 cm olmuş dedi..yine çok pozitifti, bu sefer dikiş bile olmayacak birkaç saat sonra bebeğin seninle dedi..epidural istiyordun değil mi diye sordu, dedim " istemez miyim hemeeennnn olsunn"..gerçekten sancılar artık zorluyordu..anestezi uzmanı gece 1de geldi..Allahım kapıdan girince yaşadığım sevinci anlatamam..ilk doğumumdan bildiğim için epiduralin nasıl herşeyi süt liman yapacağını..uzman, epiduralin hafif bir yanma hissi yaratacağınu ve biraz ağrı/acı hissedeceğimi söyledi..ama normal doğum sancısı yaşayan birisi için bu şaka gibi birşeydi, dedim onun ağrısına can kurban hadi hemen yapın..sancı arasında epidural verildi..vee çok kısa bir süre sonra ohhh be dünya varmış hissi..ne ağrı ne sancı hiçbir şey kalmamıştı...öyle rahatlamıştım ki..sadece sol kasığımsa küçük bir alanda etkisi az oldu ama onun da şöyle bir faydası oldu ki doğum başlayınca sancı gelip gelmediğini o bölgeden anlayabiliyordum..İlk doğumumda yüzde yüz uyuşma olduğundan ıkınma hissi var mı yok mu bilemiyordum....sonrasında suni sancı verildi...İlk doğumumda da sancıyla gitmiştim ama açılmam yoktu ya da çok azdı bilmiyorum..o zaman en başta suni sancı verilmişti..ve 4 cm için 1,5 saat suni sancı almıştım..gerçekten şiddetliydi çok..ama bu sefer suniyi epiduralden sonra verdiler ve ben hiçbir şey hissetmedim..müthiş bir şeydi bu..Suni sancı verilirken ben,eşim, doktorum ve ekibi sakin sakin sohbet ettik, hala düşündükçe gülümsüyorum suni sancı veriliyor ve biz güle oynaya 10cm açılma olsun diye bekliyoruz, şaka gibi ama gerçek..sadece yarım saat sonra yani gece 1.30da 10cm açıklık oluştu..doktor dedi hadi bakalım başlıyoruz..doğum odasındaki yatak doğum yatağına çevrildi, uygun pozisyon aldım...Doktor nasıl ıkınmam gerektiğini anlattı (ilk kez yaşayacaklar için net anlatayım. burundan derin bir nefes alıp, çeneni göğsüne doğru yaklaştırıp ağızdan nefesi vereceksin ve ıkınma denen şey aynen büyük tuvaleti yaparkenki hareket olacak)..ve inanılmaz ama sadece 5 dakikada tam 3 ıkınma sonucu bebeğim dünyaya geldi...bu kadar hızlı olacağını beklemiyordum, sanki şok oldum yine..bu sefer bebeğin çıkış anını hafifçe hissettim, inanamadım..ama sonra o ağlama sesiyle kendime geldim belki de kendimden geçtim öyle muhteşem bir duygu ki...bebeği hemen başucuma getirdiler, gerekli işlemler yapıldı..ben gözlerimi ondan alamıyorum..ilk andan itibaren gözyaşlarına boğuldum zaten..eşimle beraber kızımızı izliyoruz..bu sırada doktor benimle ilgili diğer işlemleri tamamlıyor ama tabi bende herhangi bir his yok yine..sonra bebeğimi kucağıma verdiler..Allahım herşey öyle güzeldi ki...dilerim isteyen herkese nasip olur bu mutluluk...
Doktorum 2 tane küçük dikişim olduğunu ama beni rahatsız edecek yerde olmadığını, pansumana da gerek olmadığını söyledi..gerçekten de dikişlerden kaynaklanan bir hassasiyet yaşamadım ve 5. gün kontrole gittiğimde çoktan normale döndüğünü öğrendim..
Daha sonra doğum odasından kendi odama geçtik bebeğimle birlikte. o gece ara ara bebeğim uyusa bile ben gözümü kırpamadım..çok değişik duyguları aynı anda yaşamış, uyuyacak kadar sakinleşememiştim..hala aşırı mutluluk, aşırı heyecan..ister istemez vücudum sanki kaskatı kesilmişti, birkaç gün fırsatım olduğunda bile uyuyamadım zaten..ama herşey çok güzeldi..Kızım tam 39. haftasını bitirdiğinde, 3260 gr olarak sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmişti..Ben çok güzel bir doğum yaşayıp , sadece 12 saat hastanede kalıp evime dönmüş, ve hemen normal hayatıma geri dönmüştüm..Darısı tüm hamilelerin, tüm bebek isteyenlerin başına olsun inşallah, amin!
ve bu hikayeyi paylaşmamın sebeplerinden biri de normal doğumu teşvik etmek.Maalesef bizlerde öğrenilmiş bir normal doğum korkusu var. Belki çocukluğumuzdan beri izlediğimiz bağrış çağrış doğum sahneleri, belki anlatılan korkunç doğum hikayeleridir buna sebep..ama bu korkuyu yenmek bizim elimizde, fiziksel ve psikolojik olarak normal doğuma hazırlanmak gerekiyor. Hele ki ilk doğumda sırf korkudan sezeryan seçmek çok büyük bir hata olabilir. Ben ilk hamileliğimde kendimi hep şöyle motive ediyordum:" ilk doğumda keyfi olarak sezeryan seçmeyim ki ikincisinde seçme şansım olsun...eğer korkunç, berbat birşeyse bir daha yapmam..ama şimdi keyfi olarak ameliyat olmayı seçersem hayatım boyunca doğum yapmak neymiş, nasılmış bilemem." Bu sitede okuyorum çok kişide normal doğum korkusu var..lütfen sizler de kendinizi hazırlayın, olumlu şeylere odaklanın, eğer beyninizi pozitife şartlarsanız ama inanarak bir şartlama bu, o zaman işler büyük ihtimalle yolunda gider...evet doğum bünye meselesi kabul ediyorum ve insanın canından can çıkıyor tabiki illa zorlanacak insan, ne olursa olsun ciddi bir fiziksel efor ...ama bize düşen bu sürece kendimizi hazırlamak..
Tüm hamilelere en az benimki kadar güzel, sağlıklı ve kolay doğumlar diliyorum. Ve dilerim Allah isteyen herkese sağlıklı evlatlar nasip eder..
sevgiler..
Son düzenleme:
Demet Şener, Gülben Ergen, Pınar Altuğ, Tuğba Erbil, Çağla Şıkel, Sinem Güven aklıma gelenler bunlar..İki hamileliğimde de bu kişilerin güzel röportajları beni olumlu etkiledi...
" diyor insan kaba tabirle..Bu da çok güzel bir artı....
