öncelikle bir ablan olarak sorayım.. zoom kısmında başka bir şey daha soracağım.Merhaba biraz ergence bir konu gibi gelebilir belirtiyim 18 yaşındayım. Zaten küçüklükten beri özgüven sorunum var bir türlü aşamıyorum. Psikolojik destek mutlaka alıcam ama şu dönemde böyle bir imkanım yok pek fazla, evdekiler bilsin de istemiyorum o yüzden birkaç ay sonra gitmeyi düşünüyorum.
Şöyle bir sıkıntım var, insanlar benim güzel olmadığımı düşünürlerse dünya başıma yıkılır gibi hissediyorum. Yani çok saçma aslında herkes beni beğenmek zorunda da değil. Mesela zoom ödevimiz var, ve orda beni fotoğrafta gördüklerinden daha kötü bulacaklar diye çok endişe ediyorum. Bunu burda böyle çatır çatır yazdığıma şaşırıyorum çünkü kendime yakıştıramıyorum bunu çok ezikçe geliyor biliyorum. Ama kabul etmem lazım gerçekten böyle hissediyorum.
Mesela bir çocukla muhabbet ediyorduk sosyal medyadan dersler hakkında falan. Baya da komik birisi aramızda çok espriler muhabbetler döndü. Son zamanlarda çok yazmıyor gibi, canlı dersteki halimi acaba fotoğraftaki halimden daha mı kötü buldu bilmiyorum. Gerçi ben onu tamamen arkadaş olarak gördüm zaten o ayrı da, o sanki beni fotoğrafta beğenip sonra uzaklaşmış gibi geldi bilmiyorum.
Bu yüzden asla rahat olamıyorum. Derste konuşma yaparken tek düşündüğüm insanların beni nasıl bulduğu. Bunu kısa süreli de olsa aşmam için bir taktik veya düşünmemei önerdiğiniz bir yöntem var mı? Uzun vadede psikoloğa kesinlikle gidicem bayadır böyleyim çünkü . Şimdiden teşekkürler
Ah benim guzel bebegim suan senin cok guzel olduguna eminim.istersen tabiki destek alabilirsin ama sosyal medya hesaplarindaki o yapma sisme bebeklerdense daha dogal olman bence cok daha guzel. Hem onceligin derslerin suan. Ilerde cok basarili bir kadin kariyeri olan kadin olursan inan bana her yerini yaptriri yine guzel olursunm yeterki para olsun. Bak simdi sen burda doktor ablalarin avukat ablalarin is kadini ablalarin var bazilarimiz ev kadini.bazilarimiz cok zengin bazilarimizin yok. Ama olanlar bakimini yaptryor geziyor tozuyor kotu kocaya denk gelse basarili akilli guzel aninda kapinin onune koyuyor o yuzden sen bunlara odaklan once basarin❤Merhaba biraz ergence bir konu gibi gelebilir belirtiyim 18 yaşındayım. Zaten küçüklükten beri özgüven sorunum var bir türlü aşamıyorum. Psikolojik destek mutlaka alıcam ama şu dönemde böyle bir imkanım yok pek fazla, evdekiler bilsin de istemiyorum o yüzden birkaç ay sonra gitmeyi düşünüyorum.
Şöyle bir sıkıntım var, insanlar benim güzel olmadığımı düşünürlerse dünya başıma yıkılır gibi hissediyorum. Yani çok saçma aslında herkes beni beğenmek zorunda da değil. Mesela zoom ödevimiz var, ve orda beni fotoğrafta gördüklerinden daha kötü bulacaklar diye çok endişe ediyorum. Bunu burda böyle çatır çatır yazdığıma şaşırıyorum çünkü kendime yakıştıramıyorum bunu çok ezikçe geliyor biliyorum. Ama kabul etmem lazım gerçekten böyle hissediyorum.
Mesela bir çocukla muhabbet ediyorduk sosyal medyadan dersler hakkında falan. Baya da komik birisi aramızda çok espriler muhabbetler döndü. Son zamanlarda çok yazmıyor gibi, canlı dersteki halimi acaba fotoğraftaki halimden daha mı kötü buldu bilmiyorum. Gerçi ben onu tamamen arkadaş olarak gördüm zaten o ayrı da, o sanki beni fotoğrafta beğenip sonra uzaklaşmış gibi geldi bilmiyorum.
Bu yüzden asla rahat olamıyorum. Derste konuşma yaparken tek düşündüğüm insanların beni nasıl bulduğu. Bunu kısa süreli de olsa aşmam için bir taktik veya düşünmemei önerdiğiniz bir yöntem var mı? Uzun vadede psikoloğa kesinlikle gidicem bayadır böyleyim çünkü . Şimdiden teşekkürler
öncelikle bir ablan olarak sorayım.. zoom kısmında başka bir şey daha soracağım.
neden kendine bu kadar takıksın?
O yaşlarda ben de öyleydim. Şimdi aynaya bakinca dünyada benden güzeli yok diyorumMerhaba biraz ergence bir konu gibi gelebilir belirtiyim 18 yaşındayım. Zaten küçüklükten beri özgüven sorunum var bir türlü aşamıyorum. Psikolojik destek mutlaka alıcam ama şu dönemde böyle bir imkanım yok pek fazla, evdekiler bilsin de istemiyorum o yüzden birkaç ay sonra gitmeyi düşünüyorum.
Şöyle bir sıkıntım var, insanlar benim güzel olmadığımı düşünürlerse dünya başıma yıkılır gibi hissediyorum. Yani çok saçma aslında herkes beni beğenmek zorunda da değil. Mesela zoom ödevimiz var, ve orda beni fotoğrafta gördüklerinden daha kötü bulacaklar diye çok endişe ediyorum. Bunu burda böyle çatır çatır yazdığıma şaşırıyorum çünkü kendime yakıştıramıyorum bunu çok ezikçe geliyor biliyorum. Ama kabul etmem lazım gerçekten böyle hissediyorum.
Mesela bir çocukla muhabbet ediyorduk sosyal medyadan dersler hakkında falan. Baya da komik birisi aramızda çok espriler muhabbetler döndü. Son zamanlarda çok yazmıyor gibi, canlı dersteki halimi acaba fotoğraftaki halimden daha mı kötü buldu bilmiyorum. Gerçi ben onu tamamen arkadaş olarak gördüm zaten o ayrı da, o sanki beni fotoğrafta beğenip sonra uzaklaşmış gibi geldi bilmiyorum.
Bu yüzden asla rahat olamıyorum. Derste konuşma yaparken tek düşündüğüm insanların beni nasıl bulduğu. Bunu kısa süreli de olsa aşmam için bir taktik veya düşünmemei önerdiğiniz bir yöntem var mı? Uzun vadede psikoloğa kesinlikle gidicem bayadır böyleyim çünkü . Şimdiden teşekkürler
Üniversite öğrencisi misin ? Lise mi ? Çünkü üniversiteye ilk gittiğim sene ben de senin gibi düşünmüştüm , ülkenin her yerinden her çeşit insan vardı etrafımda . Bazı kızlar gerçekten çok güzeldi , bazı erkekler çok yakışıklıydı , zamanla geçiyor merak etme .Merhaba biraz ergence bir konu gibi gelebilir belirtiyim 18 yaşındayım. Zaten küçüklükten beri özgüven sorunum var bir türlü aşamıyorum. Psikolojik destek mutlaka alıcam ama şu dönemde böyle bir imkanım yok pek fazla, evdekiler bilsin de istemiyorum o yüzden birkaç ay sonra gitmeyi düşünüyorum.
Şöyle bir sıkıntım var, insanlar benim güzel olmadığımı düşünürlerse dünya başıma yıkılır gibi hissediyorum. Yani çok saçma aslında herkes beni beğenmek zorunda da değil. Mesela zoom ödevimiz var, ve orda beni fotoğrafta gördüklerinden daha kötü bulacaklar diye çok endişe ediyorum. Bunu burda böyle çatır çatır yazdığıma şaşırıyorum çünkü kendime yakıştıramıyorum bunu çok ezikçe geliyor biliyorum. Ama kabul etmem lazım gerçekten böyle hissediyorum.
Mesela bir çocukla muhabbet ediyorduk sosyal medyadan dersler hakkında falan. Baya da komik birisi aramızda çok espriler muhabbetler döndü. Son zamanlarda çok yazmıyor gibi, canlı dersteki halimi acaba fotoğraftaki halimden daha mı kötü buldu bilmiyorum. Gerçi ben onu tamamen arkadaş olarak gördüm zaten o ayrı da, o sanki beni fotoğrafta beğenip sonra uzaklaşmış gibi geldi bilmiyorum.
Bu yüzden asla rahat olamıyorum. Derste konuşma yaparken tek düşündüğüm insanların beni nasıl bulduğu. Bunu kısa süreli de olsa aşmam için bir taktik veya düşünmemei önerdiğiniz bir yöntem var mı? Uzun vadede psikoloğa kesinlikle gidicem bayadır böyleyim çünkü . Şimdiden teşekkürler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?