Çocuk değil artık, ergen biri. Azar azar sorumluluk almalı, size ve kadınlara bakış açısı böyle olmamalı. Bunun önüne geçmek için eşinizle de konuşun. Kadınlara hizmetçi gözüyle bakması, hizmet beklemesi ve performans değerlendirmesi doğru değil. Siz ve anneniz de bunu normal karşılamamalı.
İş dönüşümü yaptığınızı, evde hizmetçi, eşinizin patron olmadığını anlamalı. Baba eksikliği de var ve iyi bir erkek figürü lazım burada. Tepki vermeniz iyi olmuş, terbiyesizlik yapmış ama asıl bundan sonra ona bu eğitimi verebilmeniz.
Okuldan geldiğinde ilgilenip, okulda neler yaptı, arkadaşları var mı? Ne olmak istiyor, hayattan beklentileri neler bunları konuşabileceği biri lazım.
Anneye pasif size köle olarak bakan bir erkek çocuk ileride kendi ailesini nasıl kurabilir?
Bunu ilk önce aile içinde tartışsanız, konuşsanız, çocuğu uyar, ceza ver olarak değil ama “bak hayat böyle değil, bu düşünceler yanlış” ve neden yanlış birinin bunu anlatması lazım. Sonra sizin iletişiminiz de daha rahat olabilir.
Okuldan geldiğinde yemeğini ısıtabilmeli, sofrada yalnız yemek yemek istemez belki yanına oturur, okulunu vs sorarsınız. Sohbet edersiniz veya yorgunsa siz yemeği hazırlarsınız ve sofrayı kaldırmaya o da yardım eder. Eşiniz de öyle biraz size ve anneye yardımcı olsun.