Evet, işte ben tam da o arkadaşın gibiyim :)
Çok haklısın, bence de ben kendime gelmeliyim :) Eskisi gibi rol kesmeliyim, Valla öyle daha mutluyum çünkü kimsenin kalbini kırmıyorum
Sen bilirsin tabiki bazı durumlar olur tepkini belli edersin et de zaten onda sıkıntı yok ama eğer en ufak bişeye celalleniyosan orda sıkıntı vardır bi süre geçtikten sonra kimse tolere etmez gözden düşersin deymez bence hayat çok kısa ..
Şu sıralar ben de öyleydim ki çevremde sakin güler yüzlü ve genel olarak iyi bir insan olarak bilinirim. Ben bunu şuna bağlıyorum: kendinizi bir balon gibi düşünün etrafınızdaki insanlarla yaşadıklarınız, onlara olan kırgınlıklarınız hatta belki kendinize olan kızgınlıklarınız bööyle birikip birikip o balonu şişiriyor, balon artık o kadar şişiyor ki siz o gazı boşaltmak istiyorsunuz, yoksa patlayacak.
Ben bu gazı indirme yöntemi olarak eğer imkanım varsa kırgınlıklarımı kızgınlıklarımı muhataplarına anlatıp bir çözüm bulma ve sorunu çözmeye çalışmayı buldum. Şayet karşınızdaki insanlarla bunları konuşacak yakınlığınız yoksa veya karşınızdaki insan bunu anlayabilecek durumda değilse - alıngan olabilir, kavgalı olabilirsiniz bilemiyorum- oturun içinizde ne var ne yok ya kendi kendinize dışınızdan konuşun ya da kağıda yazın. Baktığınızda yazdığınız şeyler gerçekten bu kadar kalp kırmaya, kafaya takmaya değecek şeyler mi bir ölçün biçin bir yandan da sizin insanlara olan tavırlarınızı gözden geçirin. Aslında biraz vicdanınızla başbaşa kalın. Ben daha geçenlerde bunu yaptım ve yaptığımın ertesi sabahı kuş gibiydim inanın, içimdeki o bütün kin-nefret-alınganlık-ömür törpülüğü kütlesi ortadan kayboldu. Size de tavsiye ederim.