yılan yağı dökülmeyi durduran bir şey canım
kakaladılar ne demk yahu kaydirigubbakcemile3 araştrıp da alsana şunları kaydirigubbakcemile3
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Saç Uzatma Yöntemleri Haftada 1cm uzayan saçlara ne dersiniz?
- Konu Sahibi kkontess
- Başlangıç Tarihi
yılan yağı dökülmeyi durduran bir şey canım
kakaladılar ne demk yahu kaydirigubbakcemile3 araştrıp da alsana şunları kaydirigubbakcemile3
kaşa da aynı boyadan sürüyolar canım
ama tavsiye etmiyorum
1 kere boyatmıştım ben , çok kötü olmuştu
yani şöyle ki ; tenim beyaz saçım bal köpüğü gibi bir renk,kaşım da o renk,gözler koyu kahwe
feci solgun acayip bi şey oldum
hiç beğenmemiştim kendimi :umursamaz:
ama tabi bi kaç ay sonra gidiyor kaştaki boya
dökülme olmadı bende...
kkontesscim kokuya dayanıklıyım diye düşünüyorum, bi denemekten zarar gelmez en azındanbayanssulusmile. ne şekilde kullanmıştın sen şekercim sütle falan karıştırıp mı? bi de yaş maya mı kuru mu yazarsan çok sevinirim olumunekankayizsmile
badem yağı alicaktim sadece ben adam bı başladı su var bu var diye susmak bilmiyor hadi dedim o kadar tanıtım yaptı yılan yağını aliyim dedim :) uzamasını hızlandırır dedi palavraymis demek ki :) o yüzden kakaladi dedim :)))) resmen kakalamis oldu ama :))) neyse onu da sürdüm artık :)
yanlız badem yağının şişesi çok hoşuma gitti kesinlikle atmiycam :) damlalikli :))) yılan yagininki de sprey:))) çok isime yarar o siseler :))) oooh lingo lingo siseler :))))))
potansiyel müşterisin anacım sen kaydirigubbakcemile3
tabiki de bi dene kuşumm
1 çay kaşığı yaş maya ile 2 çay kaşığı yoğurtu iyice karıştır (yoğurdun yağsız yerini seç)
zaten o hamurumsu kıvama geliyor
maske olarak sürüyorsun
kurumasını bekliyorsun
sonra yıkıyorsun zemuszemus
bu cuma boyatıyorm sonucu söylerim tsk tekrarolumunekankayizsmile
tabiki de bi dene kuşumm
1 çay kaşığı yaş maya ile 2 çay kaşığı yoğurtu iyice karıştır (yoğurdun yağsız yerini seç)
zaten o hamurumsu kıvama geliyor
maske olarak sürüyorsun
kurumasını bekliyorsun
sonra yıkıyorsun zemuszemus
çooooooooooook tişikkür ederim bebişimbuyrunnnnnnnnn
hemen denicem bakalım sonuç ne olacakCADIARZU
bi ara yaş maya ve süt karışımı içmeyi denemiştim ama o işe yaramadı, belki direk sürünce faydası olur opuyorumnanaktan
ya kıslar meraba..napıcam bilmiyorum.inanın konuşucak kimsem yok..geyik muhabbetine biraz turrpp sıkacan azcık da limon müsadenizlen 
çok mutsuzum..sende sorun demeyin..inanın bende değil..insanlarla dost olmaya iyi niyetli olmaya çalışıyorum.hep ii niyetli yaklaşıyorum elimden geldiğince..ama dışlandığımı hissediyorum.yetmez gibi görüyorum.çok kırıldım.hele bugün.art arda 3 kere..hiç haketmediğim nedenlerle..ben grup olmaya birlikte bişeyler yapmaya bayılırım.bu nedenle iş ortamında özellikle doğumgünü v b şeyleri elimden geldiği kadar düzenlerim..hiç üşenmem herkesle görüşür ye r ayarlar hediye alırım.ve tek derdim hani bişeler yapalım.budur.bugün gördüm ki buna tek değer veren benmişim.akşam tesadüfen bi yere gittim işyerinde. bi baktım ki toplanmış millet..o dedim ne var ..bi baktım pasta kolalar filan.sonra bi iki kişinin yüzüne baktım..şaşırmıştım..yüzlerinde bilmiyorum bana mı öle geldi sanki yakalanmış gibi bu da nerden çıktı der gibi ifade vardı.kaldı ki bunu yapmaları ilk değil..paraysa meraklanmasınlar ben her daim onlardan çok vermişimdir.para işini ben hallettiğim için 3-5 kuruşta olsa genelde benden çıkar..sonra benle alakasız bişey yüzünden sanki benim yapmam gerekenmş sorumluluğummuş gibi biri benden bişey istemişti..hatır için tamam dedim..bi evraktı gelecek olan ama arkadaşım farketmeden yukarı yollamış.o evrak sonra yine bize gelecek sorun yok aslında..aman dedim söz verdim çıktım yukarlarda döne döne aradım.buldum koşa koşa indim..gayet ii niyetle evrak yukardaymış getireyim mi sorun olurmu die sorcaktım..karşımdaki (benden oldukça büyük) bana başladı fırça atmaaya..işimi yapamıyomuş..benim dedim işim değil buç..dedin aradım...e neymiş armaasaymışım..ben ki sesini yükseltmeyen ben bağırmayna ben kızdım hafiften bağırdım çıktım.resmen kaçtım işyerinden.imza bile atmadım.bi sokak arasında 2 araba arasına saklandım resmen..ağladım..durduramadım gözyaşlarımı..bu kadar mı değersizim..ben herkesin her derdine koşmaya çalışıyorum.siz biliosunuz depresyondayım ve bazen atlayabiliyoum bazı şeyleri..ama neden dışlanıyoum..doğumgünümü bile kimse hatırlamadı..hatırlayan vardı elbet 1-2 kişi..ayaküstü dedi geçti işte..sonra biri daha bişey söyledi..dedim ya ağladım die..kafam o kadar doluydu ki tüm yol boyunca uyuşmuş gibiydi..o esnada bişey yapabilridim.normalde de yapaırm ama kafam uyuşmuştu resmen..birisi var..hani hayatta hassas dengeler vardır ve bazı insanlara değer versende vermesende dikkat etmelisin.öyle brii işte benim için.. o şeyi yapmadığı için arkamdan bazı şeyler dedi ve ağır geldi..sesimi çıkartamadım.dedim ya hassas dengeler var..oysa ben 1 yıla yakındır aman bişey demesin aman tatsızlık olmasın die diken üstünde yaşadım.öyle bi durum ki kurduğum bu düzen yıkılırsa günüm içinde ki bikaç dakikalık huzurum bile kalmayacaktı.ve artık öyle de oldu.artık bundan sonra eskisi gibi olmayacak..duydum çünkü..atamam o sesi kafamdan ..bundan sonra napıcam bilmiyom..inanın ve kızmayın ama akşam kaç kee kendime zarar vermeyi düşündüm.sadece ALLAH ı düşünerek vazgeçtim.O benim için çok önemli.herkesi bırakır gideirm ama O bana kızmasın tek..
gidicem artık buralardan...nası bilmiyorum..tek isteiğim var hayatta..millet gibi para ev kariyer yakışıklı koca filan değil..sadece mutluluk ve huzur..2 dilimle karın doyar..bi çatı altında ii kötü ısınılır..ama huzur ve mutluluk yoksa sarayda olsa neye yarar..
çok mutsuzum..sende sorun demeyin..inanın bende değil..insanlarla dost olmaya iyi niyetli olmaya çalışıyorum.hep ii niyetli yaklaşıyorum elimden geldiğince..ama dışlandığımı hissediyorum.yetmez gibi görüyorum.çok kırıldım.hele bugün.art arda 3 kere..hiç haketmediğim nedenlerle..ben grup olmaya birlikte bişeyler yapmaya bayılırım.bu nedenle iş ortamında özellikle doğumgünü v b şeyleri elimden geldiği kadar düzenlerim..hiç üşenmem herkesle görüşür ye r ayarlar hediye alırım.ve tek derdim hani bişeler yapalım.budur.bugün gördüm ki buna tek değer veren benmişim.akşam tesadüfen bi yere gittim işyerinde. bi baktım ki toplanmış millet..o dedim ne var ..bi baktım pasta kolalar filan.sonra bi iki kişinin yüzüne baktım..şaşırmıştım..yüzlerinde bilmiyorum bana mı öle geldi sanki yakalanmış gibi bu da nerden çıktı der gibi ifade vardı.kaldı ki bunu yapmaları ilk değil..paraysa meraklanmasınlar ben her daim onlardan çok vermişimdir.para işini ben hallettiğim için 3-5 kuruşta olsa genelde benden çıkar..sonra benle alakasız bişey yüzünden sanki benim yapmam gerekenmş sorumluluğummuş gibi biri benden bişey istemişti..hatır için tamam dedim..bi evraktı gelecek olan ama arkadaşım farketmeden yukarı yollamış.o evrak sonra yine bize gelecek sorun yok aslında..aman dedim söz verdim çıktım yukarlarda döne döne aradım.buldum koşa koşa indim..gayet ii niyetle evrak yukardaymış getireyim mi sorun olurmu die sorcaktım..karşımdaki (benden oldukça büyük) bana başladı fırça atmaaya..işimi yapamıyomuş..benim dedim işim değil buç..dedin aradım...e neymiş armaasaymışım..ben ki sesini yükseltmeyen ben bağırmayna ben kızdım hafiften bağırdım çıktım.resmen kaçtım işyerinden.imza bile atmadım.bi sokak arasında 2 araba arasına saklandım resmen..ağladım..durduramadım gözyaşlarımı..bu kadar mı değersizim..ben herkesin her derdine koşmaya çalışıyorum.siz biliosunuz depresyondayım ve bazen atlayabiliyoum bazı şeyleri..ama neden dışlanıyoum..doğumgünümü bile kimse hatırlamadı..hatırlayan vardı elbet 1-2 kişi..ayaküstü dedi geçti işte..sonra biri daha bişey söyledi..dedim ya ağladım die..kafam o kadar doluydu ki tüm yol boyunca uyuşmuş gibiydi..o esnada bişey yapabilridim.normalde de yapaırm ama kafam uyuşmuştu resmen..birisi var..hani hayatta hassas dengeler vardır ve bazı insanlara değer versende vermesende dikkat etmelisin.öyle brii işte benim için.. o şeyi yapmadığı için arkamdan bazı şeyler dedi ve ağır geldi..sesimi çıkartamadım.dedim ya hassas dengeler var..oysa ben 1 yıla yakındır aman bişey demesin aman tatsızlık olmasın die diken üstünde yaşadım.öyle bi durum ki kurduğum bu düzen yıkılırsa günüm içinde ki bikaç dakikalık huzurum bile kalmayacaktı.ve artık öyle de oldu.artık bundan sonra eskisi gibi olmayacak..duydum çünkü..atamam o sesi kafamdan ..bundan sonra napıcam bilmiyom..inanın ve kızmayın ama akşam kaç kee kendime zarar vermeyi düşündüm.sadece ALLAH ı düşünerek vazgeçtim.O benim için çok önemli.herkesi bırakır gideirm ama O bana kızmasın tek..
gidicem artık buralardan...nası bilmiyorum..tek isteiğim var hayatta..millet gibi para ev kariyer yakışıklı koca filan değil..sadece mutluluk ve huzur..2 dilimle karın doyar..bi çatı altında ii kötü ısınılır..ama huzur ve mutluluk yoksa sarayda olsa neye yarar..
ya kıslar meraba..napıcam bilmiyorum.inanın konuşucak kimsem yok..geyik muhabbetine biraz turrpp sıkacan azcık da limon müsadenizlen
çok mutsuzum..sende sorun demeyin..inanın bende değil..insanlarla dost olmaya iyi niyetli olmaya çalışıyorum.hep ii niyetli yaklaşıyorum elimden geldiğince..ama dışlandığımı hissediyorum.yetmez gibi görüyorum.çok kırıldım.hele bugün.art arda 3 kere..hiç haketmediğim nedenlerle..ben grup olmaya birlikte bişeyler yapmaya bayılırım.bu nedenle iş ortamında özellikle doğumgünü v b şeyleri elimden geldiği kadar düzenlerim..hiç üşenmem herkesle görüşür ye r ayarlar hediye alırım.ve tek derdim hani bişeler yapalım.budur.bugün gördüm ki buna tek değer veren benmişim.akşam tesadüfen bi yere gittim işyerinde. bi baktım ki toplanmış millet..o dedim ne var ..bi baktım pasta kolalar filan.sonra bi iki kişinin yüzüne baktım..şaşırmıştım..yüzlerinde bilmiyorum bana mı öle geldi sanki yakalanmış gibi bu da nerden çıktı der gibi ifade vardı.kaldı ki bunu yapmaları ilk değil..paraysa meraklanmasınlar ben her daim onlardan çok vermişimdir.para işini ben hallettiğim için 3-5 kuruşta olsa genelde benden çıkar..sonra benle alakasız bişey yüzünden sanki benim yapmam gerekenmş sorumluluğummuş gibi biri benden bişey istemişti..hatır için tamam dedim..bi evraktı gelecek olan ama arkadaşım farketmeden yukarı yollamış.o evrak sonra yine bize gelecek sorun yok aslında..aman dedim söz verdim çıktım yukarlarda döne döne aradım.buldum koşa koşa indim..gayet ii niyetle evrak yukardaymış getireyim mi sorun olurmu die sorcaktım..karşımdaki (benden oldukça büyük) bana başladı fırça atmaaya..işimi yapamıyomuş..benim dedim işim değil buç..dedin aradım...e neymiş armaasaymışım..ben ki sesini yükseltmeyen ben bağırmayna ben kızdım hafiften bağırdım çıktım.resmen kaçtım işyerinden.imza bile atmadım.bi sokak arasında 2 araba arasına saklandım resmen..ağladım..durduramadım gözyaşlarımı..bu kadar mı değersizim..ben herkesin her derdine koşmaya çalışıyorum.siz biliosunuz depresyondayım ve bazen atlayabiliyoum bazı şeyleri..ama neden dışlanıyoum..doğumgünümü bile kimse hatırlamadı..hatırlayan vardı elbet 1-2 kişi..ayaküstü dedi geçti işte..sonra biri daha bişey söyledi..dedim ya ağladım die..kafam o kadar doluydu ki tüm yol boyunca uyuşmuş gibiydi..o esnada bişey yapabilridim.normalde de yapaırm ama kafam uyuşmuştu resmen..birisi var..hani hayatta hassas dengeler vardır ve bazı insanlara değer versende vermesende dikkat etmelisin.öyle brii işte benim için.. o şeyi yapmadığı için arkamdan bazı şeyler dedi ve ağır geldi..sesimi çıkartamadım.dedim ya hassas dengeler var..oysa ben 1 yıla yakındır aman bişey demesin aman tatsızlık olmasın die diken üstünde yaşadım.öyle bi durum ki kurduğum bu düzen yıkılırsa günüm içinde ki bikaç dakikalık huzurum bile kalmayacaktı.ve artık öyle de oldu.artık bundan sonra eskisi gibi olmayacak..duydum çünkü..atamam o sesi kafamdan ..bundan sonra napıcam bilmiyom..inanın ve kızmayın ama akşam kaç kee kendime zarar vermeyi düşündüm.sadece ALLAH ı düşünerek vazgeçtim.O benim için çok önemli.herkesi bırakır gideirm ama O bana kızmasın tek..
gidicem artık buralardan...nası bilmiyorum..tek isteiğim var hayatta..millet gibi para ev kariyer yakışıklı koca filan değil..sadece mutluluk ve huzur..2 dilimle karın doyar..bi çatı altında ii kötü ısınılır..ama huzur ve mutluluk yoksa sarayda olsa neye yarar..
hayatım bebişim bak şimdi
insanoğlunun en büyük hatası : herkesi kendisi gibi bilmesi
bu biraz klasik bir laf ama gerçekten çok doğru...
sen insanlara değer verip aman üzülmesinler etmesinler diye davranırsan emin ol en çok sen üzülürsün
bu ikili ilişkilerin hepsinde böyle ne yazık ki
tavsiyem elinden geldiğince çek kendini
illa ki sana ihtiyaçları olucak,anlattığın olay da buna bir örnek olmuş mesela
o zaman sıra sana gelicek işte
zaten bu tarz insanların sana olan iyi davranışları da yapmacıktır bence
çok şeker insanlar,dürüstler de var hayatta
kendini dışlanmış hissedip zarar verme moduna girmene asla değmez
Allah seni o düzgün insanlarla karşılaştırsın inş bebişim:Saruboceq:
sıcakta kokuyor eed
ama normalde kokmuyor bana
tabi ki bu durum kişiden kişiye değişebiliyor...
bi şansını dene derim
Benzer Konular
Saç Dökülmesi, Yıpranmış, Kırılmış Saçlar
Yanan Saça Ne Yapılır
